Relacja prof. Tadeusza Strugały dot. edukacji muzycznej, życia studenckiego w powojennym Wrocławiu, kariery zawodowej w Polsce i zagranicą, pierwszych koncertów, wyjazdów i występów. Profesor ukończył Wydział Teorii, Kompozycji i Dyrygentury Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu w 1953 r., następnie dyrygował wieloma orkiestrami na całym świecie, pełnił wiele funkcji w tym: dyrektora naczelnego i artystycznego Wrocławskiej Filharmonii, szefa naczelnego i artystycznego Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, był szefem Prezydenckiej Orkiestry Symfonicznej w Ankarze, stałym dyrygentem w Filharmonii Narodowej, kierował festiwalami tj. Międzynarodowy Festiwal Chopinowski w Dusznikach-Zdroju i Wratislavia Cantans.   Zakres chronologiczny: 1935 - 2013   Miejsca wydarzeń: Katowice (woj. śląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Kraków (woj. małopolskie), Drezno (Niemcy), Ankara (Turcja), Nowy Jork (Stany Zjednoczone Ameryki), Rio de Janerio (Brazylia), Duszniki Zdrój (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Londyn (Wielka Brytania), Budapeszt (Węgry), Stambuł (Turcja), Berlin (Niemcy), Wałbrzych (woj. dolnośląskie), Hong Kong, Wiedeń (Austria), Mersin (Turcja), Izmir (Turcja)

Relacja prof. Andrzeja Walla dot. edukacji i studiów medycznych, pracy i kariery zawodowej, rozwoju nauki, pracy lekarza i związanego z tym poczucia misji. Profesor opowiada o organizacji miejsca pracy oraz możliwości prowadzenia badań. Zakres chronologiczny: 1945 - 2013. Miejsce wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Lwów (Ukraina), Warszawa (woj. mazowieckie), Zakopane (pow. tatrzański, woj. małopolskie), Kurgan (Rosja), Hradec Králové (Czechy)

Relacja Mariana Orzechowskiego rozpoczyna się od wspomnień dzieciństwa z okresu II wojny światowej, m.in. naloty niemieckie na zakłady zbrojeniowe w Starachowicach, relacje między Polakami a Niemcami, Volksdeutsche. Tuż po wojnie wyjazd do Radomia, a następnie do Wrocławia (opis zniszczeń miasta, powojenna kultura i szkolnictwo), gdzie kończy Liceum Ogólnokształcącego nr III. Na studia wyjeżdża do Rostowa, a później przenosi się do Leningradzkiej uczelni. Po czym wraca do kraju i rozpoczyna studia doktoranckie na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1969–1972 staje się dyrektorem Instytutu Nauk Politycznych, a następnie w latach 1971–1975 awansuje na rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, oraz od 1984 do 1986 rektorem Akademii Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym PZPR. Wiele uwagi poświęca opisie swoich wyjazdów służbowych, podczas których spotkał m.in. Michaiła Gorbaczow. Zakres chronologiczny:1939-1989Miejsca wydarzeń: Starachowice (woj. świętokrzyskie), Radom (woj. mazowieckie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Rostów na Donem (Rosja), Leningrad (obecnie Petersburg, Rosja), Warszawa (woj. mazowieckie), Kąty Wrocławskie (woj. dolnośląskie), Lubin (woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Skarżysko-Kamienna (woj. świętokrzyskie), Kielce (woj. świętokrzyskie), Kraków (woj. małopolskie), Rzeszów (woj. podkarpackie), Płock (woj. mazowieckie), Berlin (Niemcy), Praga (Czechy), Noworosyjsk (Rosja), Phenian (obecnie Pjongjang, Korea Północna), Różki (pow. radomski, woj. mazowieckie), Augustów (pow. radomski, woj. mazowieckie).

Relacja Zbigniewa Kwaśnego, profesora nauk humanistycznych, specjalizującego się w demografii historycznej i historii gospodarczej, dotyczy przedwojennego i wojennego okresu dzieciństwa, przyjazdu do Wrocławia, okresu studiów, pracy na stanowisku asystenta Katedry Historii Gospodarczej, odwiedzin w niemieckich archiwach, nawiązywania do lwowskich korzeni w Instytucie Historii, kontaktów z profesorami Maleczyńskim, Czaplińskim i Inglotem, a także działalności Towarzystwa Miłośników Historii.