Wrocław, 02-05-1986, ul. Świdnicka Protest Ruchu Wolność i Pokój przeciw blokowaniu informacji o katastrofie elektrowni jądrowej w Czarnobylu w oficjalnych środkach przekazu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 09-05-1986, ul. Świdnicka Protest Ruchu Wolność i Pokój przeciw blokowaniu informacji o katastrofie elektrowni jądrowej w Czarnobylu w oficjalnych środkach przekazu Fot. NAF Dementi

Portret Współczesny Świadka Historii

24-godzinna głodówka protestacyjna Ruchu "Wolność i Pokój" na znak solidarności ze strajkującymi studentami domagającymi się legalizacji NZS, 26 maja 1989 r., wschodnia strona Rynku pod Pręgierzem.

24-godzinna głodówka protestacyjna Ruchu "Wolność i Pokój" na znak solidarności ze strajkującymi studentami domagającymi się legalizacji NZS, 26 maja 1989 r., strona wschodnia Rynku pod Pręgierzem.

24-godzinna głodówka protestacyjna Ruchu "Wolność i Pokój" na znak solidarności ze strajkującymi studentami domagającymi się legalizacji NZS, 26 maja 1989 r, wschodnia strona Rynku pod Pręgierzem.

24-godzinna głodówka protestacyjna Ruchu "Wolność i Pokój" na znak solidarności ze strajkującymi studentami domagającymi się legalizacji NZS, 26 maja 1989 r., wschodnia strona Rynku pod Pręgierzem.

24-godzinna głodówka protestacyjna Ruchu "Wolność i Pokój" na znak solidarności ze strajkującymi studentami domagającymi się legalizacji NZS, 26 maja 1989 r., wschodnia strona Rynku pod Pręgierzem.

24-godzinna głódówka protestacyjna Ruchu "Wolność i Pokój" na znak solidarności ze strajkującymi studentami domagającymi się legalizacji NZS. N/z: działacze WiP instalują transparent przed wrocławskim ratuszem.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Akcja ekologiczna Ruchu Wolność i Pokój pod hasłem "Azbest to rak" w sprawie zagrożeń wynikających z stosowania płyt z azbestu używanych do ocieplania budynków mieszkalnych. N/z akcja rozdawania ulotek z informacją o zagrożeniach.

N/z Hałda odpadów hutniczych w Siechnicach

Protest na ul. Marszałkowskiej w Warszawie przed Domami Towarowymi Centrum zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój tzw. sitting w sprawie uwolnienia Wojciecha Jankowskiego i Jarosława Nakielskiego wiezionych za odmowę odbycia służby wojskowej.

Wrocław, 10-01-1987, Rynek. Protest Ruchu Wolność i Pokój ws. likwidacji huty Siechnice. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-04-1987, ul. Świdnicka. Demonstracja na rzecz uwolnienia z wiezienia czeskiego działacza opozycji demokratycznej Petra Pospichala aresztowanego za rozpowszechnianie polskich wydawnictw niezależnych i utrzymywanie kontaktów z działaczami podziemnej „Solidarności”. Petr Pospichal – publicysta, członek Komitetu Obrony Niesprawiedliwie Prześladowanych (VONS), sygnatariusz Karty 77 i działacz Solidarności Polsko-Czechosłowackiej (SPCz). Fot. NAF Dementi

Kraków, 1988. N/z Bogdan Klich, działacz krakowskiego WiP. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 09-04-1990. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój. Jedno z hasel: "Armia Czerwona do domu". Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Rynek, plac kolo pręgierza. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Rynek, plac kolo pręgierza. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Rynek, plac kolo pręgierza. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Rynek, plac kolo pręgierza. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Rynek, plac kolo pręgierza. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Rynek, plac kolo pręgierza. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Rynek, plac kolo pręgierza. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Rynek, plac kolo pręgierza. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Rynek, plac kolo pręgierza. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Rynek, plac kolo pręgierza. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Rynek, plac kolo pręgierza. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Rynek, plac kolo pręgierza. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Rynek, plac kolo pręgierza. Protest głodowy 24 h zorganizowany przez Wspólnotę Wolność i Pokój na znak Solidarności ze strajkującymi studentami z NZS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-05-1989. Manifestacja pod hasłem: "Dzień Sprzeciwu Sumienia" zorganizowana przez Wspólnotę Wolność i Pokój. N/z cmentarz żołnierzy włoskich poległych podczas I wojny światowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-05-1989. Manifestacja pod hasłem: "Dzień Sprzeciwu Sumienia" zorganizowana przez Wspólnotę Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-05-1989. Manifestacja pod hasłem: "Dzień Sprzeciwu Sumienia" zorganizowana przez Wspólnotę Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-05-1989. Manifestacja pod hasłem: "Dzień Sprzeciwu Sumienia" zorganizowana przez Wspólnotę Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-05-1989. Manifestacja pod hasłem: "Dzień Sprzeciwu Sumienia" zorganizowana przez Wspólnotę Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-05-1989. Manifestacja pod hasłem: "Dzień Sprzeciwu Sumienia" zorganizowana przez Wspólnotę Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-05-1989. Manifestacja pod hasłem: "Dzień Sprzeciwu Sumienia" zorganizowana przez Wspólnotę Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-04-1989. Manifestacja zorganizowana przez Wspólnotę Wolność i Pokój w rocznice katastrofy elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-04-1989. Manifestacja zorganizowana przez Wspólnotę Wolność i Pokój w rocznice katastrofy elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-04-1989. Manifestacja zorganizowana przez Wspólnotę Wolność i Pokój w rocznice katastrofy elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-04-1989. Manifestacja zorganizowana przez Wspólnotę Wolność i Pokój w rocznice katastrofy elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-04-1989. Manifestacja zorganizowana przez Wspólnotę Wolność i Pokój w rocznice katastrofy elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Fot. NAF Dementi

Szczecin, 27-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Szczecin, 27-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Szczecin, 27-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Szczecin, 27-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Szczecin, 27-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Szczecin, 27-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Szczecin, 27-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój.N/z od lewej Anna Kempińska-Jurska, Asia Jurska, Dagmara Lewartowska. Fot. NAF Dementi

Szczecin, 27-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój, pierwszy w Europie Wschodniej. N/z przemawiają: od lewej Leszek Budrewicz i Tomasz Wacko. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój, pierwszy w Europie Wschodniej. N/z przemawiają: od lewej Leszek Budrewicz i Tomasz Wacko. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój, pierwszy w Europie Wschodniej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój, pierwszy w Europie Wschodniej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój, pierwszy w Europie Wschodniej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój, pierwszy w Europie Wschodniej.N/z Leszek Budrewicz wręcza kwiaty milicji.Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój, pierwszy w Europie Wschodniej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój, pierwszy w Europie Wschodniej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój, pierwszy w Europie Wschodniej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój, pierwszy w Europie Wschodniej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój, pierwszy w Europie Wschodniej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój, pierwszy w Europie Wschodniej.N/z Leszek Budrewicz.Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-03-1989. Marsz Wielkanocny zorganizowany przez Ruch Wolność i Pokój, pierwszy w Europie Wschodniej. N/z Leszek Budrewicz. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-01-1989. Protest Ruchu Wolność i Pokój przeciwko kolegiom ds wykroczeń i ws. uwolnienia Wojciecha Jankowskiego, skazanego za odmowę służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-01-1989. Protest Ruchu Wolność i Pokój przeciwko kolegiom ds wykroczeń i ws. uwolnienia Wojciecha Jankowskiego, skazanego za odmowę służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-01-1989. Protest Ruchu Wolność i Pokój przeciwko kolegiom ds wykroczeń i ws. uwolnienia Wojciecha Jankowskiego, skazanego za odmowę służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-01-1989. Protest Ruchu Wolność i Pokój przeciwko kolegiom ds wykroczeń i ws. uwolnienia Wojciecha Jankowskiego, skazanego za odmowę służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-01-1989. Protest Ruchu Wolność i Pokój przeciwko kolegiom ds wykroczeń i ws. uwolnienia Wojciecha Jankowskiego, skazanego za odmowę służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-01-1989. Protest Ruchu Wolność i Pokój przeciwko kolegiom ds wykroczeń i ws. uwolnienia Wojciecha Jankowskiego, skazanego za odmowę służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-01-1989. Protest Ruchu Wolność i Pokój przeciwko kolegiom ds wykroczeń i ws. uwolnienia Wojciecha Jankowskiego, skazanego za odmowę służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-01-1989. Protest Ruchu Wolność i Pokój przeciwko kolegiom ds wykroczeń i ws. uwolnienia Wojciecha Jankowskiego, skazanego za odmowę służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław 15-11-1988, ul. Świdnicka. Akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój i SPCz z okazji Międzynarodowego Dnia Solidarności z Narodami Rumuni. N/z: Jerzy Żurko, Radosław Gawlik. Fot. NAF Dementi

Wrocław 15-11-1988, ul. Świdnicka. Akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój i SPCz z okazji Międzynarodowego Dnia Solidarności z Narodami Rumuni. N/z: Marek Krukowski, Jerzy Żurko, Radosław Gawlik. Fot. NAF Dementi

Wrocław 15-11-1988, ul. Świdnicka. Akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój i SPCz z okazji Międzynarodowego Dnia Solidarności z Narodami Rumuni. N/z: Marek Krukowski, Jerzy Żurko, Radosław Gawlik. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 11-1988. Ambasada Wietnamu. Akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój ws. uwolnienia działaczy wietnamskiej opozycji. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 11-1988. Ambasada Wietnamu. Akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój ws. uwolnienia działaczy wietnamskiej opozycji. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 11-1988. Ambasada Wietnamu. Akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój ws. uwolnienia działaczy wietnamskiej opozycji. Fot. NAF Dementi

Kraków, 28-11-1988. Międzynarodowa Konferencja Praw Człowieka zorganizowana przez Ruch Wolność i Pokój i Komisje Praworządności NSZZ Solidarność. N/z od lewej: Natalia Gorbaniewska, Romuald Lazarowicz, Anna Morawiecka. Fot. NAF Dementi