Ausweis nr 121-63 wydany na nazwisko praktykantki w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie, Bożeny Grabowskiej, przez Der Deutsche Kommissar der Hauptanstalt für Sozialversicherung, Warschau Warszawa w okresie okupacji niemieckiej 12.03.1943.

Apel do nauczycieli wystosowany przez NSZZ "Solidarność Pracowników Oświaty" i Oświatę Niezależną Bydgoszczy, Gdańska, Krakowa, Warszawy i Wrocławia dot. planowanej reformy oświaty, Warszawa 11.04.1987.

Wyniki kwerendy przeprowadzonej na zlecenie Jadwigii Zaborek przez Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, Bad Arolsen 17.05. 1999.

Obligacja o nominalnej wartości 100 zł wydana w ramach Narodowej Pożyczki Rozwoju Sił Zbrojnych przez Narodowy Bank Polski, Warszawa 1.10.1951.

Książeczka oszczędnościowa PKO ofiarowana przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego swemu "chrześniakowi" siódmy syn w rodzinie Wacławowi Barszczewskiemu, Warszawa 26.01.1939.

Relacja Jacka Średnickiego, absolwenta Akademii Muzycznej we Wrocławiu, dotyczy edukacji, życia studenckiego, strajków 1980 r. oraz stanu wojennego.

Relacja Stanisława Murawskiego, doytczy studiów na Akademii Ekonomicznej, realiów studenckiego życia w okresie PRL, duszpasterstwa akademickiego "Czwórka", łączenia pracy zawodowej z życiem akademickim oraz strajków w sierpniu 1980 r.

Relacja Jadwigi Launer emerytowanej nauczycielki Szkoły Podstawowej nr 2 w Obornikach Śląskich. Relacja dotyczy rodzinnych stron, nauki w Liceum Ogólnokształcącym w Białej Podlasce oraz w Studium Nauczycielskie we Wrocławiu, podjęcia studiów na kierunku historia w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, pracy w zawodzie nauczyciela.

Relacja Izabeli Koziej, dyrektor Liceum Ogólnokształcącego nr IX we Wrocławiu. Relacja dotyczy studiów we Wrocławiu, powstawania Niezależnego Zrzeszenia Studentów, współpracy ze związkiem zawodowym Solidarność Nauczycielska, relacji z kadrą profesorską i okoliczności wybuchu strajków 1980 r. oraz rzeczywistości polskiej lat 70. i 80.

Relacja Jerzego Kosa historyka sztuki, profesora Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalizującego się w historii architektury europejskiej XVIII i XIX wieku. Relacje dotyczy dzieciństwa, nauki w szkole podstawowej oraz liceum, sposobów spędzania wolnego czasu, studiów na archeologii i historii sztuki, wymian studenckich, podróży, wykopalisk archeologicznych, wprowadzenia stanu wojennego, Wrocławia z lat 80-tych oraz 90-tych.

Relacja Elżbiety Bock-Łuczyńskiej pracownika Miejskiego Ośrodka Kultury w Głogowie, dotyczy dzieciństwa, życia studenckiego, przemian społecznych jakie nastąpiły w związku z obaleniem komunizmu w Polsce.

Relacja Maxa Ryttera urodzonego w 1936 r. w Béthune w rodzinie polskich emigrantów zarobkowych. Relacja dotyczy dzieciństwa i okupacji niemieckiej w Béthune, edukacji w Polskim Liceum w Paryżu, pracy Polaków w górnictwie, języka polskiego w środowisku emigracyjnym, funkcjonowania Polaków w państwie francuskim, wyjazdu do Polski i pierwszych lat pobytu w Szczecinie.

Relacja Stanisławy Brendy dotyczy przybycia na Ziemie Północne, życia codziennego po wojnie na Mazurach, życia codziennego i religijnego w okresie PRL, okupacji w Zieluniu.

Relacja Artura Fedorowskiego, profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie w Lund, zaangażowanego w działaność Konfederacji Polski Niepodległej w latach osiemdziesiątych. Relacja dotyczy pochodzenia rodziny, nauki w liceum nr XIV we Wrocławiu, strajków sierpniowych we Wrocławiu, zaanagażowania się w działalność Konfederacji Polski Niepodległej, założenia Szkolnego Ruchu Obrony Wolności Politycznej, stanu wojennego, zaangażowania w działalność "Solidarności" we Wrocławiu w latach 1981 - 1983, studiów na Akademii Medycznej we Wrocławiu na Wydziale Lekarskim, wyjazdów do Indii i fascynacji ruchem Hare Kriszna, przeprowadzki do Szwecji, pracy w klinice internistycznej oraz pracy naukowej na uniwersytecie w Lund.

Relacja Zofii Teliga-Mertens honorowej obywatelki Dolnego Śląska, dotyczy osadnictwa wojskowego na Wołyniu, zesłania na tereny dzisiejszego Kazachstanu podczas II wojny światowej, powrotu do Polski, studiów rolniczych we Wrocławiu i pracy na uczelni, wyjazdu do Warszawy i pełnienia funkcji p.o. redaktora naczelnego pisma rolniczego, powortu do Wrocławia, zaangażowania w upamiętnianie i sprowadzanie do Polski sybiraków, sfinansowania powrotu kilkunastu rodzin sybirackich do Polski.

Relacja biograficzna profesora Mieczysława Inglota, historyka literatury, profesora zwyczajnego nauk humanistycznych, specjalizującego się w historii literatury polskiej okresu romantyzmu. Relacja dotyczy historii życia profesora, dzieciństwa spędzonego we Lwowie oraz w Albigowej, lat wojennych, powojennego okresu spędzonego w Krakowie, a następnie we Wrocławiu, edukacji, działaności dziennikarskiej, zatrudnienia w Instytucie Filologii Polskiej po skończonych studiach, środowiska literackiego lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, działaności Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, opozycji solidarnościowej na Uniwersytecie Wrocławskim, historii zwrócenia Synagogi pod Białym Bocianem gminie żydowskiej, relacji między profesorami na Wydziale Polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim, epidemii ospy we Wrocławiu.

Relacja Czesławy Smołki dotyczy pochodzenia rodziny, początku wojny i ewakuacji do Rudy Różanieckiej, zachowania ludności lokalnej wobec uciekinierów ze Śląska, wkroczenia wojsk niemieckich do Rudy Różanieckiej, życia codziennego na ewakuacji, powrotu na Śląsk Cieszyński, życia po okupacji oraz wojennych losów siostry, wkroczenia wojsk radzieckich do Zebrzydowic, otatnich dni wojny i organizacja życia w zniszczonej miejscowości, lat szkolnych i pierwszej pracy w Powiatowym Związku Gminnym „Samopomoc Chłopska” w Cieszynie, życia rodzinnego.

Relacja Renaty Zajączkowskiej dotyczy dzieciństwa na przedwojennym Górnym Śląsku, doświadczeń wojennych, wkroczenia Armii Radzieckiej do Gliwic, organizowania codzienności w powojennej Polsce, przeprowadzki do Wrocławia i trudów życia w nowym miejscu,
działalności w Niemieckim Towarzystwie Społeczno-Kulturalnym we Wrocławiu.

Relacja biograficzna Marii Kuś. Relacja dotyczy dzieciństwa na pograniczu polsko-niemieckim, II wojny światowej, konieczności dostarczania Niemcom dostaw żywności, wkroczenia do wsi Armii Czerwonej, ukończenia polskiego gimanzjum po wojnie i nauki w Liceum Administracyjno-Handlowym w Rybniku, pracy na stanowisku księgowej, uruchomienia Kopalnii Węgla Kamiennego „Borynia”, strajków w „Boryni” w latach 1980 - 81 oraz pobicia proboszcza Szerokiej - księdza Antoniego Łatko w 1991 roku.

Relacja Ryszarda Bielawskiego, entomologa, doktora nauk przyrodniczych, pracownika Instytutu Zoologii Polskiej Akademii Nauk, uczestnika wypraw naukowych do Chin, Indii, Korei i Mongolii, kierownika Terrarium w Ogrodzie Zoologicznym we Wrocławiu w latach 1979-1995. Relacja dotyczy edukacji, pracy naukowej, wyjazdów naukowych do Azji, pracy w wrocławskim ZOO.

Relacja Cwiji Hirszberg Żydówki urodzonej w Czechach, dotyczy życia żydowskiego w przedwojennych Czechach, przeżyć wojennych, zagłady Żydów, życia żydowskiego w powojennej Polsce oraz emigracji do Izraela.

Relacja żołnierza Armii Krajowej Adama Kisiela dotyczy II wojny światowej, obrony Lwowa w 1939 roku, wywiezienia do pracy przymusowej w kopalni węgla w Krasnym Donie, przesiedlenia do Wrocławia po wojnie i wyjazdu do Łodzi z powodu represji.

Relacja Heleny Zubowskiej dotyczy przesiedlenia z Kresów Wschodnich II Rzeczpospolitej na Ziemie Zachodnie i Północne, organziacji życia po wojnie i powodzi w 1997 roku.

Relacja Krystyny Ulińskiej, związanej z harcerstwem, absolwentki ekonomii, wieloletniej pracowniczki Wrocławskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego nr 1. Relacja dotyczy edukacji we wrocławskich szkołach, działaności w drużynie harcerskiej, studiów w Wyższej Szkole Ekonomicznej, pracy zawodowej, realiów pracy w przedsiębiorstwach w okresie PRL, a także epidemii ospy, stanu wojennego we Wrocławiu i poczty harcerskiej.

Relacja franciszkaniana Filipa Leszka Buczyńskiego, założyciela i Prezesa Lubelskiego Hospicjum dla Dzieci im. Małego Księcia w Lublinie. Relacja dotyczy historii życia, domu rodzinnego, edukacji, studiów na KUL-u, działaności opozycyjnej, wrocławskiego środowiska opozycyjnego i duchownego, Klubu Inteligencji Katolickiej, ważnych wydarzeń w historii miasta: strajków, Karanwału Solidarności, stanu wojennego, manifestacji 31 sierpnia 1982 r.

Relacja Zbigniewa Piechockiego, lekrarza i zastępcy dyrektora w Wojewódzkim Szpitalu im. Józefa Babińskiego we Wrocławiu. Relacja dotyczy dziejów rodziny, studiów medycznych i pracy w zawodzie lekarza, ukrywanie Karola Modzelewskiego podczas stanu wojennego, a także poznania Ewy szumańskiej.

Relacja profesora Jana Kukuły dotyczy przede wszystkim jego kariery naukowej i zaangażowania w latach 80. w działalność opozycyjną, wykonywanych w technice mezzotinty grafik w Ognisku Kultury Plastycznej przy pl. Solnym, które później trafiały do wielu wydawnictw niezależnych związanych z „Solidarnością”, prac wraz z Januszem i Jadgwigą Halickimi oraz Andrzejem Żarnowieckim nad grafiką: 15 stacji Drogi Krzyżowej oraz przekazania jednej z kopii Drogi do Dortmundu, jako podziękowanie za pomoc materialną jaką dortmundczycy ofiarowali wrocławianom w czasie stanu wojennego.

Relacja Wojciecha Seredyńskiego, działacza Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Trembowelskiej „Boryczowianie” oraz Stowarzyszenia Miłośników Filmów Komediowych w Lubomierzu. Relacja dotyczy przesiedlenia oraz działaności Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Trembowelskiej oraz Stowarzyszenie Miłośników Filmów Komediowych w Lubomierzu.

Relacja Bohdana Roskowskiego, Powstańca Warszawskiego, odznacoznego Warszawskim Krzyżem Powstańczym i Krzyżem Armii Krajowej nadany w Londynie, dotyczy II wojny światowej w Warszawie, Powstania warszawskiego, oblężenia Wrocławia przez Armię Czerwoną.

Relacja Anieli Gołębiewskiej dotyczy zesłania na Sybir, przyjazdu na Ziemie Zachodnie i Północne oraz organizacji życia po wojnie na Dolnym Śląsku.

Relacja Wacławy Czepel dotyczy Kampanii wrześniowej, pierwszych dni wojny, organizacji niepodległościowych pod okupacją niemiecką, prób wdrożenia rozwiązań niemieckiej myśli technicznej do uruchomienia przemysłu szklarskiego w Polsce po II wojnie światowej, odbudowy ze zniszczeń wojennych Dolnego Śląska, układów stosunków społecznych na terenach granicznych PRL i NRD oraz narodzin opozycji solidarnościowej we Wrocławiu.

Relacja Mariana Machera dotyczy II wojny światowej, okupacji niemieckiej, zbordni wojennych, a także przemyśleń świadka na temat polityki.

Obszerna relacja Jerzego Jędrzejczyka. Relacja Jerzego Jędrzejczaka dotyczy dotyczy II wojny światowej w Lublinie, Obozu koncentracyjnego na Majdanku, przejścia frontu radzieckiego, funkcji posłańca Armii Krajowej, początków przygody z boksem, zdobycia tytułu wicemistrza Polski w wadze lekkiej, ukończenia Małego Seminarium Nauczycielskiego OO. Karmelitów Bosych w Wadowicach, pracy w licznych miejscowościach na Dolnym Śląsku, jako kierownik wydziałów kultury, organizator zespołów teatralnych i zespołów muzycznych oraz nauczyciel, służby wojskowej, studiów na reżyserii teatralnej w Warszawie, zaangażowania w harcerstwo i boks, a także organizacji obozów harcerskich.

Relacja Janusza Januszkiewicza dotyczy dzieciństwa, II wojny światowej, okupacji niemieckiej i radzieckiej we Lwowie, zagłady ludności żydowskiej w Obozie janowskim, życia we Lwowie po wojnie do 1959 roku, przesiedlenia do Wrocławia, realiów życia we Wrocławiu po przyjeździe.

Relacja Józefy Dominik dotyczy losów wojennych oraz przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne.

Relacja Władysława Załogowicza ps. „Feluś”, żołnierza 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich AK, dowódcy harcerskiego plutonu „Grunwald”, aresztowanego przez UB i skazanego na 5 lat więzienia, autora książki „Na Łyczakowie”. Relacja dotyczy przeżyć II wojy światowej, a także działalości w ZWZ-AK, służby w szeregach 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich AK, dowodzenia plutonem „Grunwald”, udziału w akcji „Burza”, aresztowania przez NKWD i osadzenia w transporcie na Syberię, ucieczki z transportu i działalności konspiracyjnej, aresztowannia przez UB i przenosin do Wrocławia po wyjściu z więzienia.

Relacja Jan Górskiego dotyczy II wojny światowej spędzonej na dawnym pograniczu z Prusami Wschodnimi, okupacji i represji ze strony okupantów, życia codziennego na pograniczu, relacji ludności niemieckiej i polskiej.

Relacja Władysława Stypczyńskiego, kapitana Żeglugi Śródlądowej, dotyczy pracy w żegludze, rejsów zagranicznych, pracy sternika na różnych jednostkach.

Relacja Jadwigi Szczepańskiej, wieloletniej pracownik Wydziału Oświaty i nauczycielki, dotyczy dzieciństwa w miejscowości Firlej na Lubelszczyźnie, edukacji, przyjazdu do Kotliny Kłodzkiej i pracy zawodowej.

Relacja Józefa Słowika dotyczy śmierci Marszałka Piłsudskiego, II wojny światowej na Kresach Wschodnich, Kampanii Wrześniowej, okupacji niemieckiej i radzieckiej, wywózek na Sybir, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, organizacji powojennego życia.

Relacja Włodzimierza Kowalczyka, zesłanego wraz z rodziną na Syberię, po przyjeździe na Ziemie Zachodnie, absolwenta Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej, nauczyciela, elektryka we Wrocławskim Zjednoczeniu Budownictwa oraz pracownika Wytwórni Filmów Fabularnych, zaangażowanego w działalność wrocławskiego oddziału Związku Sybiraków, wiceprezesa Zarządu Oddziału. Relacja dotyczy losów rodziny podczas II wojny światowej, ucieczki z rodzinnej Bydgoszczy na Wołyń, deportacji na Syberię, warunków podróż i życia w głębi ZSRR, stosunku miejscowej ludności rosyjskiej wobec Polaków, organizacji w Juriewcu polskiej szkoły, powrotu do Polski, życia w powojennym Wrocławiu, studiów, kolejnych miejsc pracy, postrzeganiu Sybiraków przez władze komunistycznej Polski, sytuacji Sybiraków w latach 90 XX wieku i XXI wieku.

Relacja Adama Kiełbińskiego, urodzonego 24.01.1924 roku we wsi Tarnówko. Od 1943 roku leśniczego w nadleśnictwie Tereszpol, gdzie wspomagał konspiracyjną działalność AK. Absolwenta Oficerskiej Szkoły Broni Pancernej. W czerwcu 1945 roku, powołanego na wykładowcę topografii, w CWBP w Modlinie. Usuniętego z Wojska Ludowego przez swoje powiązania z AK w 1948 roku. Przywróconego w wyniku decyzji Ministra Obrony Narodowej w 1991 roku, a w 2001 roku awansowanego na stopień majora w stanie spoczynku. Relacja dotyczy czasów szkolnych, wybuchu II wojny światowej, losów wojennych, służby szpitalnej, działalności konspiracyjnej w ZWZ, służby w leśnictwie oraz o dalszej działalności partyzancko-konspiracyjnej, aresztowania i pobytu w obozie wysiedleńczym, kariery naukowej, a także wojskowej, wydalenia z wojska, procesu wysiedleń ludności z Zamojszczyzny, działalności dydaktycznej, realiów nauczania pod wpływem władz komunistycznych.

Relacja Marii Iwaniuk, pracownika wrocławskiego Muzeum Narodowego, działaczki wrocławskiej Solidarności. Relacja dotyczy wybuchu II wojny światowej, bombardowań Warszawy i doświadczeń okupacji niemieckiej w rodzinnym gospodarstwie w powiecie grójeckim, uniknięcia wywózki na roboty przymusowe do III Rzeszy, budowy getta dla ludności żydowskiej i udziału w pomaganiu jego mieszkańcom, wybuchu Powstania Warszawskiego, wywiezienia do obozu pracy przymusowej w Bydgoszczy, warunków życia i pracy w obozie, uwolnienia obozu przez polskich żołnierzy, pracy we wrocławskim Muzeum Narodowym i zaangażowania w działalność „Solidarności”, a także wprowadzenia stanu wojennego.

Relacja Gizeli Fudem, więźniarki obozów koncentracyjnych KL Płaszów, KL Auschwitz oraz KL Bergen-Belsen. Relacja dotyczy losów rodziny w czasie II wojny światowej, powstania getta w Tarnowie, hitlerowskich zbrodnii, eksterminacji Żydowskiej ludności, ucieczki z getta i powrotu do getta, jego likwidacji i transportu do obozu koncentracyjnego, najpierw KL Płaszów, a nastepnie KL Auschwitz, rzeczywistości obozowego zycia, kolejnego transportu do KL Bergen-Belsen, zachorowania na tyfus, wyzwolenia obozu przez Amerykanów, powrotu do Polski i osiedlenia się we Wrocławiu, pracy zawodowej oraz nagonki antysemickiej w 1968 roku.

Relacja Włodzimierza Zylbertela, współorganizatora Autorskiej Szkoły Samorozwoju (ASSA) we Wrocławiu. Relacja Włodzimierza Zylbertala dotyczy dzieciństwa we Wrocławiu lat 60-tych, wojennej historii rodziców, zesłania matki na Sybir, a ojca do Kazachstanu, antysemickiej nagonki w 1968 roku, studiów filologicznych na Uniwersytcie Wrocławskim oraz ówczesnej akademickiej opozycji antykomunistycznej praz pracy w Polarze.

Relacja Kazimierza Wilczaka. Kazimierz Wilczak miał 14 lat, gdy rozpoczęła się II wojna światowa. Mieszkał w miejscowości Iwacewicze k. Baranowicz na terenie ob. Białorusi. W lutym 1940 roku razem z rodzicami i dwojgiem braci został przez ZSRR zesłany w rejon Archangielska, gdzie pracował przy wyrębie lasu. Po uformowaniu się Armii Andersa dwóch jego braci dołączyło do niej, on zaś z jednym z braci został z rodzicami. W 1943 roku dołączył do I Armii Wojska Polskiego. Relacja Kazimierza Wilczaka nie stanowi relacji mówionej. Pan Kazimierz czyta swoją relację z przygotowanego wcześniej tekstu. Relacja dotyczy zesłania z rodzinnych Iwasewicz na ob. Białorusi do wsi Paczycha w rejonie Archangielska, wyrębu tajgi, organizacji życia wśród zesłańców, okoliczności obowiązkowego uzyskania obywatelstwa radzieckiego, perypeti rodziny świadka, która po ogłoszeniu amnestii w efekcie podpisania paktu Sikorski-Majski, wyrusza w podróż tratwą w poszukiwaniu możliwości wyjazdu do Polski i dołączenia do I Armii Wojska Polskiego w ZSRR.

Relacja Krzysztofa Żurakowskiego, członka NSZZ "Solidarność", elektryka scenicznego w Państwowej Operze we Wrocławiu, pracownika Elektrociepłowni Wrocław oraz miejskich Zakładach Energetycznych. Relacja dotyczy turystyki w czasach PRL, edukacji, pracy zawodowej, służby wojskowej, podróży na Kresy, przygotowań do wypraw górskich i spływów kajakowych, pracy zawodowej i statystowania w filmach fabularnych, działalności w Solidarności, poważnego wypadku przy pracy oraz powodzi w 1997 roku.

Relacja Cecylii Biegańskiej, opozycjonistki, pracownika Politechniki Wrocławskiej, członkini Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” na Politechnice Wrocławskiej i członkini Duszpasterstwa Ludzi Pracy w parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu.
Relacja dotyczy dzieciństwa (działalności w AK, tajnych kompletów), założenia NSZZ "Solidarność" na Politechnice Wrocławskiej ,wyborów czerwcowych do Sejmu i Senatu w 1989 roku, związanych z nimi nastrojami społecznymi, wizyt Tadeusza Mazowieckiego i Lecha Wałęsy w parafii przy Alei Pracy, francuskiej pomocy materialnej i uroczystości ku czci Jerzego Popiełuszki we Francji, losów Władysława Ossowskiego, kongresu eucharystycznego w 1997 roku.

Relacja biograficzna Aleksandra Rosianskiego, uczestnika wojny szesciodniowej. Relacja dotyczy ucieczki rodziców na wschód w 1939 roku, przybycia do Wrocławia, życia we powojennym Wrocławiu z perspektywy dziecka, wyjazdu do Izraela w 1957 roku i panujących tam warunków, asymilacji i środowiska polskiego w Izraelu, życia religijnego, służby wojskowej i udziału w wojnie sześciodniowej.

Relacja biograficzna Ewy Ludmiły Kowalewskiej. Relacja dotyczy dzieciństwa i codzienności na przedwojennym Polesiu, losów rodziny w czasie II wojny światowej, wyjazdu na zachód i realiów życia w powojennej rzeczywistości, wyglądu Wrocławia po wojnie, pracy zawodowej w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego, w Herbapolu oraz w PZU , wczasów pracowniczych oraz wydarzeń z historii PRL takich jak: Wystawa Ziem Odzyskanych, śmierć Stalina, epidemia ospy we Wrocławiu, powstanie Solidarności, stanu wojennego, transformacje oraz powódź w 1997 roku.

Relacja biograficzna Jana Słabego, żołnierza AK i wieloletniego trenra Parasola Wrocław. Relacja dotyczy dzieciństwa i edukacji we Lwowie, okupacji niemieckiej oraz radzieckiej we Lwowie, działaności w Armii Krajowej, pełnienia funkcji tłumacza, pracy przymusowej dla Organizacji Todt, więznienia, przyjazdu do powojennego Wrocławia, wyglądu miasta po wojnie, różnych prac zawodowych, początków wrocławskiego sportu, drogi do zawodu trenera, studiów w Studium Wychowania Fizycznego przy Akademii Medycznej.

Relacja Zofii Karpińskiej, absolwentki geografii na Uniwersytecie Wrocławskim i wieloletniej pracowniczki Akademii Rolniczej.
Relacja skłąda się z dwóch nagranych rozmów. Relacja dotyczy dzieciństwa w czasie II Wojny Światowej, Wrocławia po II Wojnie Światowej, szkół w powojennym Wrocławiu, pracy w komitecie w okresie stanu wojennego, podróży do Kanady i innych miejsc, podróży statkiem Batory, czasów studenckich, organizacji rajdó uniwersyteckich, epidemii ospy we Wrocławiu.

Relacja biograficzna Wasyla Lichacza. Relacja dotyczy akcji "Wisła", relacji ukraińsko-polskich, wysiedleń mieszkańców rodzinnych stron do USRR, wysiedlenia do miejscowości Cyprki i pracy w PGR, pracy w kopalniach podczas służby wojskowej w Wałbrzychu i Katowicach, pracy przy budowie elektrowni Jaworzno.

Relacja Bazylia Petiuka, partyzanta UPA. Relacja dotyczy eduakcji, m.in. w szkole handowej, poznania ukraińskich działaczy podczas edukacji w Chełmie, działalności w UPA i pobytu w więzieniu, przesiedlenia rodziny w ramach alkcji "Wisła" na Mazury, przyjazdu na Mazury i pierwszych lat po wysiedleniu, burzenia cerkwi w Pawłowicach, pracy na stanowisku księgowego w PGR-ach.

Relacja biograficzna Melani Starodub, działaczki Proswity, deportowanej w ramach Akcji "Wisła" na północ Polski. Relacja dotyczy rodzinnej miejscowości, polsko-ukraińskich stosunków oraz relacji grekokatolików i prawosławnych przed wojną, pracy w kołchozie i problemów z cenzurą w czasie okupacji radzieckiej, udziału męża w partyzantce ukraińskiej, deportacji i początków życia na Mazurach, zwyczajów żywieniowych, stosunków sąsiedzkich.

Relacja biograficzna Dietrycha Krzebietke i jego żony Haliny Krzebietke. Relacja dotyczy życia rodziny Dietrycha Krzebietke, pochodzącej z Kaszub oraz rodziny żony, której rodzina przyjechała za Ziemie Zachodnie i Północne z Wołynia, pracy na gospodarstwie, różnic w gospodarowaniu między ludnością niemiecką a przyjezdnymi, funkcjonowaniu PGR-ów, szbrownictwa. W relacji Haliny Krzebietke pojawiają się wątki przesiedleń, przejmowania majątków poniemieckich.

Relacja biograficzna Teofili Sączawy. Relacja dotyczy czasów wojennych, wywózki na Syberię, migracji na Kaszuby, życia na Kaszubach, warunkach życia po wojnie, oporu wobec władzy komunistycznej, asymilacji z sąsiadami, poszukiwania rodziny przez Czerwony Krzyż.

Marian Fuks, profesor, opisuje wychowywani w Płońsku i na warszawskiej Pradze, wychowanie w duchu polskiego patriotyzmu, miejsce muzyki w życiu, pracę na rzecz odnalezienia i upamiętnienia miejsca urodzenia Stanisława Moniuszki, pracę naukową i publicystyczną, a przede wszystkim koncentrację na zagadnieniach muzyki, prasy i piśmiennictwa żydowskiego oraz historii warszawskich Żydów, pracę w Żydowskim Instytucie Historycznym przy redakcji „Biuletynu ŻIH”, wybuch II wojny światowej: śledztwo, areszt i pobyt w obozie pracy w Związku Radzieckim oraz służbę w ludowym Wojsku Polskim po zwolnieniu z obozu na mocy układu Sikorski-Majski, pobyt na Syberii, służbę w 9. Pułku Strzelców Konnych w latach 1936-38, służbę w Wojsku Polskim (1. Brygadzie Pancernej im. Bohaterów Westerplatte).   Zakres chronologiczny relacji: 1914-2018   Miejsca wydarzeń: Płońsk (woj. mazowieckie), Ubiel (Białoruś), Warszawa (woj. mazowieckie), Krasnoborsk (Obw. Archangielski, Rosja), Nieczuga (Obw. Archangielski, Rosja), Kotłas (Obw. Archangielski, Rosja), Biełorieck (Rosja), Pińsk (daw. woj. poleskie, dziś obwód brzeski, Białoruś), Osowiec-Twierdza (pow. moniecki, woj. podlaskie), Grajewo (woj. podlaskie), Gdańsk (woj. pomorskie)

Stanisław Michnowski, geofizyka i członek Sodalicji Mariańskiej, opisuje życie ojca pod zaborem rosyjskim, opowiada o dziadku, powstańcu styczniowym, oraz o mentalności pokolenia swoich rodziców, życie w okresie XX-lecia międzywojennego, rozwój przemysłu i politykę II Rzeczpospolitej, wybuch II Wojny Światowej i swój udział w walkach jesienią 1939 roku w jednostce pułk. Hanki-Kuleszy, działania w konspiracji na terenie Skarżyska, pod dowództwem gwardiana klasztoru oo. Franciszkanów, o. Teodora Filipa, działalność w Kedywie, ucieczkę do Warszawy, Powstanie Warszawskie i ucieczkę przed Armią Czerwoną do Skarżyska, powrót na studia, pracę redaktora pisma „Politechnika”, trudności ze znalezieniem pracy z powodu działalności w Kedywie, opisuje też lata pracy zawodowej jako kierujący zespołem ds. badania elektryczności atmosfery.   Zakres chronologiczny: 1910-1970   Miejsca wydarzeń: Skarżysko-Kamienna (woj. świętokrzyskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Świecie (kujawsko-pomorskie), Paryż (Francja), Londyn (Wielka Brytania), Berlin (Niemcy), Lwów (Ukraina), Gdańsk (woj. pomorskie), Gdynia (woj. pomorskie), Kamionka Strumiłowa (Ukraina), Kielce (woj. świętokrzyskie), Kock (woj. lubelskie), Łuck (Ukraina), Wilno (Litwa), Tokio (Japonia), Wrocław (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie)

Relacja Antoniego Lecha, uczestnika strajku w Zajezdni nr VII we Wrocławiu podczas Sierpnia 1980 roku, dotyczy II wojny światowej i rzezi wołyńskiej, stosunków polsko – ukraińskich i polsko – rosyjskich w tamtym okresie, przesiedlenia na Zimie Zachodnie i przyjazdu do Wrocławia w latach 50 XX wieku, pracy jako kierowca Mostostalu i wyjazdów służbowych za granicę, pracy w MPK jako kierowca autobusu w Zajezdni nr VII na Grabiszyńskiej, strajku, który rozpoczął się w zajezdni w 1980 roku, roznoszenia ulotek podczas strajku, zbierania pieniądzy, które miały służyć jako pomoc finansowa dla działaczy solidarnościowych w czasie trwania stanu wojennego, a także aresztownia i przesłuchiwania w grudniu 1983 roku.

Relacja Romany Staweckiej, wieloletniej pracownicy Wrocławskich Zakładów Elektronicznych „Elwro”, uczestniczki strajku we wrocławskiej zajezdni, członkini Solidarności. Relacja dotyczy dzieciństwa i relacji polsko – ukraińskich we Lwowie, niemieckiej okupacji, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie, warunków życia w pierwszych powojennych latach we Wrocławiu, zbrodni jakich dopuszczało się wobec ludzi UB, pracy w "Elwro", strajku w zajezdni na Grabiszyńskiej, internowania oraz rewizji w mieszkaniu w czasie trwania stanu wojennego.

Relacja Witolda Sznajdera, uczestnika strajku w zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej, oddelegowanego z zakładu Wrocławskich Przedsiębiorstw Robót Inżynieryjnych Budownictwa Przemysłowego numer 2. Relacja dotyczy udziału w strajku w Zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej w dniach 26-31.08.1980 roku, pracy w strajkowej drukarni, życia codziennego podczas strajku, wyjazdów służbowych do Związku Radzieckiego oraz o próby ucieczki do Finlandii.