Relacja Alicji Szastyńskiej-Siemion, profesor w Zakładzie Filologii Greckiej Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego oraz dyrektor Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, dotyczy studiów i pracy naukowej na Uniwersytecie Wrocławskim, a także życia przed wojną, okupacji niemieckiej i radzieckiej, stalinizmu w Polsce, wydarzeń 1956 roku, wydarzeń Marca 1968 i inwazji na Czechosłowację.

Relacja Joanny Rokickiej, nauczycielki, dotyczy dzieciństwa, edukacji w gimnazjum urszulanek w Kołomyi, studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, doświadczeń związanych z pracą nauczycielki w Białej Prudnickiej na Śląsku oraz w Gdańsku w Technikum Budowy Okrętów Conradinum, opieki nad zagranicznymi studentami, działaności w Towarzystwie Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Pod koniec nagrania zadano pytania z kwestionariusza projektu "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Walentyny Obszyńskiej, zakonnicy z Zakonu Sióstr Zmartwychwstanek, dotyczy okupacji niemieckiej spędzonych w Radości, kursu sanitariuszek organizowanego przez Armię Krajową, ukończenia szkoły pielęgniarskiej, wstąpienia do Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek i realiów życia w zakonie.

Relacja biograficzna Michaliny Terpiłowskiej dotyczy przedwojennej codzienności, okresu dzieciństwa i edukacji na terenach Kresów Wschodnich, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i realiów życia w nowej, powojennej rzeczywistości, a także przemian po 1989 roku. Na koniec świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Aleksandra Tarnawskiego, żołnierza Armii Krajowej, majora Wojska Polskiego, dotyczy dzieciństwa, studiów na Uniwersytecie Lwowskim na Wydziale Chemii, dołączenia do tworzącej się armii pod dowództwem generała Sikorskiego we Francji, emigracji na Węgry, przedostania się do Francji i Wielkiej Brytani, konspiracyjnych wojskowych szkoleń, desantowania do Polski, pracy w Polskim Radiu w Warszawie, okresu powojennego spędzonego w Warszawie i życia zawodowego związanego z Politechniką Gliwicką.

Relacja biograficzna Elli Pyszki, dotyczy dzieciństwa, pracy na roli przed wojną, poznania męża i prowadzenia wspólnie gospodarstwa. Na koniec odpowiada na wybrane pytania z kwestionariusza projektu o stulatkach.

Relacja biograficzna Bronisławy Suzańskiej dotyczy życia w przedwojennym Husiatynie, m.in. założenia Kasy Stefczyka, osobistych doświadczeń związanych z II wojną światową, wkroczenia Armii Czerwonej, następnie wojsk niemieckich, a także żołnierzy węgierskich. Dalsza opowieść dotyczy przyjazdu na Ziemie Zachodnie, pracy w gospodarstwie, kilkumiesięcznego wyjazdu do Australii, w latach 80. XX wieku. Na zakończenie świadek odpowiada na pytania przygotowane w ramach projektu „100 100-latków na 100-lecie”.

Relacja Apolonii Wolskiej dotyczy dzieciństwa w Kozińcu, kursów dla sanitariuszek w czasie wojny, wywiezienia męża na roboty przymusowe do III Rzeszy, ukrywania w domu rodzinnym Żydów, a także zbiegłego z gestapowskiego więzienia Kazimierza Kota, trudów lat powojennych, stanu wojennego. Druga część relacji to odpowiedź na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Jana Glazy dotyczy przedwojennego życia codzinnego, wojny w Osiecznej, przymusowego wcielenia do Wehrmachtu, służby wojskowej we Francji, wyjazdu z wojskiem do Norwegii, codzienność życia w służbie wojskowej, powojennej rzeczywistości w Osiecznej, pracy w nadleśnictwie i na kolei. W drugiej części świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Franciszki Płaksej dotyczy czasów przedwojennych, m.in strajków robotników we Lwowie w 1936 roku, ukrywanie się w wynajmowanym mieszkaniu w czasie wojny w celu uniknięcia aresztowania, życia w powojennej rzeczywistości, najpierw w Zamościu, następnie w Gdyni oraz we Wrocławiu.

Relacja biograficzna Janiny Puły, nauczycielki, dotyczy dzieciństwa i okresu szkolnego, wybuchu wojny, życia pod zmieniającymi się okupacjami – sowiecką i niemiecką, dołączenia do 4. Pułku Zapasowego i udanie się wraz z napierającą armią na zachód, zniszczeń wojennych w odwiedzanych miastach i zakończenia wojny. W dalszej części pojawia się wątek powrotu ojca z obozu jenieckiego, przybycia do Wrocławia, studiów polonistycznych i pracy w szkole.

Relacja Pelagii Rumińskiej dotyczy życia w przedwojennej Częstochowie, świadek opisuje atmosferę międzywojennego miasta, a także gwiazdy polskiego kina tamtego okresu. W dalszej części relacji świadek mówi o pracy zawodowej po wojnie oraz odpowiada na pytania z kwestionariusza.

Relacja biograficzna Danuty Jaworskiej-Thomas, artystki-tkaczki, dotyczy życia codziennego przed wojną, lat wojennych, studiów w poznańskiej i łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, pracy w Spółdzielni Artystów ŁAD oraz z Pracownią Doświadczalną Tkactwa Artystycznego.

Relacja biograficzna Władysławy Śniatyńskiej dotyczy życia podczas II wojny światowej, pobytu w obozie pracy w Oldenburgu oraz życia codziennego w powojennej rzeczywistości. Pierwszą część nagrania stanowi wywiad biograficzny, w końcówce nagrania świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza.

Relacja Kazimierza Czaplińskiego, profesora zwyczajnego, dziekana Wydziału Budownictwa Politechniki Wrocławskiej, prezesa zarządu Klubu Inteligencji Katolickiej we Wrocławiu, odznaczonego Krzyżem Kawalerskim w 1988 roku i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2011 roku. Relacja dotyczy współpracy polsko-niemieckiej po II wojnie światowej, odwiedzenienia Wrocławia przez Gudrun Werner i przyjaźni z Günterem Särchenem- organizatorem Polenseminar, zaangażowania kościołów ewangelickiego i katolickiego w zbliżenie Polaków i Niemców, podróży służbowych do NRD, wizyt w NRD i RFN i okolicznościach z tym związanych.

Relacja Bogdana Zdrojewskiego, Prezydenta Wrocławia w latach 1990-2001, posła i senatora, przewodniczącego klubu parlamentarnego Platformy Obywatelskiej, minister kultury i dziedzictwa narodowego. Relacja dotyczy powodzi w 1997 roku, mylących informacji agend rządowych o stanie wód i zagrożenia powodziowego, podjęcia przygotowań do nadejścia fali powodziowej i obrony miasta, działań samorządu, służb mundurowych i miejskich oraz pomocy mieszkańców miasta, oczyszczania miasta i strategii rozwojowej podjętej wówczas dla Wrocławia.

Obszerna, dwuczęściowa relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w PRL, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS, redaktora naczelnego "Solidarności Dolnośląskiej", redaktora Radia "S", internowanego w stanie wojennym. Relacja biograficzna Aleksandra Gleichgewichta dotyczy historii rodziny, żydowskich korzeni, działalności opozycyjnej, powstania SKS we Wrocławiu, kontaktów z KORem i wpływu Jacka Kuronia na młodych działaczy opozycji, aresztowania na czas strajku w sierpniu 1980 roku, tworzenia się Solidarności na Dolnym Śląsku, powstania redakcji Biuletynu, a także Radio Solidarność, internowania, emigracji do Norwegii, próby powrotu do Polski na początku lat 90-tych, ponownego wyjazdu do Norwegii. Druga część relacji to moderowana pytaniami część, w której świadek dopowiada i komentuje wydarzenia z współczesnej perspektywy, a także opowiada o najnowszych wydarzeniach w jego życiu takich jak odbudowanie Gminy Żydowskiej we Wrocławiu oraz zaangażowaniu w życie tej społeczności nie tylko ze względów religijnych ale mocniej ze względów kulturowych.

Relacja Zygmunta Staszewskiego, absolwenta Politechniki Wrocławskiej na Wydziale Elektrycznym, pracownika Centrum Naukowo-Produkcyjnym Automatyki Energetycznej we Wrocławiu, twórcy Sekcji Energetycznej Solidarności na Dolnym Śląsku, delegata na pierwszy zjazd Solidarności, wykładowcy New York University. Relacja dotyczy działaności opozycyjnej oraz działaności Polonijnej w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Relacja Aleksandra Lebiedzińskiego, działacza Solidarności Walczącej, dotyczy strajku w sierpniu 1980 roku, organizowacji mszy dla strajkujących, nastrojów względem strajku mieszkańców Wrocławia, codzienności strajkujących, organizacji życia w zajezdni, prób inwigilacji strajkujących, początkowej działalność Biuletynu Dolnośląskiego.

Relacja Zbigniewa Wrólewskiego, pracownika wrocławskich zakładów: Fat, Instytucie Niskich Temperatur, WSK Hydral, Zajezdni nr VII i WPB Północ, uczestnika strajku w Zajezdni nr VII we Wrocławiu w sierpniu 1980 roku, internowanego w czasie stanu wojennego w Grodkowie. Relacja dotyczy strajku we wrocławskiej Zajezdni autobusowej nr VII, pełnienia funkcji ochroniarza w straży strajkowej.

Relacja Bohdana Jetza, uczestnika wydarzeń sierpniowych w Zajezdni autobusowej nr 7 we Wrocławiu, internowanego za działaność opozycyjną w stanie wojennym. Relacja dotyczy pracy w MPK i wydarzeń z lat 1979— 1983: strajku w zajezdni, powstania Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, codzienności strajkujących, późniejszej działalności opozycyjnej, aresztowania i internowania, a także pracy zawodowej związanej z transportem.

Relacja Stanisława Huskowskiego, działacza opozycji demokratycznej w PRL, prezydenta Wrocławia w latach 2001-2002. Relacja dotyczy działaności opozcyjnej, strajku we wrocławskiej zajezdni autobusowej MPK nr 7 przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu, okoliczności podjęcia decyzji o zabezpieczeniu pieniędzy-środków „Solidarności” w grudniu 1981 roku i logistyki akcji 80 milionów, aresztowania i internowania w stanie wojennym.

Relacja Cecylii Biegańskiej, pracownika Politechniki Wrocławskiej, opozycjonistki, członkini komisji zakładowej NSZZ Solidarność na Politechnice Wrocławskiej, członka Duszpasterstwa Ludzi Pracy.
Relacja dotyczy działalności w Duszpasterstwie Ludzi Pracy przy jezuickiej parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu, postaw członków Duszpasterstwa, a także wrocławskich księży, niemieckiej pomocy materialnej dla wrocławian, działaności opozycyjnej, strajku sierpnia '80, zakładanie związków zawodowych na Politechnice Wrocławskiej, pacyfikacji strajku na Politechnice Wrocławskiej, „karnawału Solidarności”, papieskiej pielgrzymki w 1987 roku oraz wizyty Jana Pawła II na grobie ks. Popiełuszki. W relacji pojawiają się też wątki z okresu okupacji niemieckiej i działalności w ruchu oporu.

Relacja biograficzna Aleksandry Grzywacz. Relacja dotyczy przedwojennych historii rodzinnych, wydarzeń z sąsiednich wsi w czasie wojny, getta w Zaklikowie czy pacyfikacji wsi Szczecyna, przeprowadzki na Ziemie Zachodnie i Północne, realiów życia na wsi po wojnie, pracy w sklepie GS.

Relacja Zygmunta Łaskarzewskiego, urodzonego na Wołyniu, pracownika fabryki wodomierzy, PKS oraz MPK, uczestnika strajku w Zajezdni nr VII przy ul. Grabiszyńskiej. Relacja dotyczy bombardowań niemieckich i wjazdu wojsk rosyjskich na Wołyń, przymusowowego skierowania do wojska rosyjskiego, ucieczki z bazy w Czelabińsku, ukrywania się przed pogromami ze strony Ukraińców, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, pierwszych wrażeń po przybyciu do zrujnowanego po wojnie Wrocławia, prac zawodowych, strajku we wrocławskiej zajezdni, wezwania na komendę MO po strajku oraz reakcji Wrocławian na strajk.

Relacja Jacka Średnickiego, absolwenta Akademii Muzycznej we Wrocławiu, dotyczy edukacji, życia studenckiego, strajków 1980 r. oraz stanu wojennego.

Relacja Wiktora Kuchty dotyczy studiów na Politechnice na Wydziale Mechanicznym oraz na Uniwersytecie, na Wydziale Prawa w latach osiemdziesiątych, realiów życia studenckiego, strajków 1980 roku, wprowadzenia stanu wojennego, strajków we Wrocławiu, pacyfikacji strajku na Politechnice Wrocławskiej.

Relacja Stanisława Murawskiego, doytczy studiów na Akademii Ekonomicznej, realiów studenckiego życia w okresie PRL, duszpasterstwa akademickiego "Czwórka", łączenia pracy zawodowej z życiem akademickim oraz strajków w sierpniu 1980 r.

Relacja Jolanty Wojtowicz, nauczycielki w Zespole Szkół Włókienniczo-odzieżowych, przemianowanych na Liceum nr. VII, a następnie w liceum nr. XV we Wrocławiu. Relacje dotyczy studiów na filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim w latach 1979-1984, strajku w Stoczni Gdańskiej w 1980 roku, stanu wojennego i jego konsekwencjach dla życia studenckiego, pracy w zawodzie nauczyciela.

Relacja Bogusława Lichońskiego. Relacja dotyczy życia studenckiego w Trójmieście na przełomie lat 80. i 90., strajku w Stoczni Gdańskiej, stanu wojennego, wyjazdów za granicę.

Relacja Agnieszki Zabłockiej-Kos, historyka sztuki, profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalizującej się w architekturze miejskiej XIX i XX wieku. Relacja dotyczy nauki w Liceum Ogólnokształcącym we Wrocławiu w okresie PRL, studiów architektonicznych na Politechnice, przebiegu studiów, pracy w urzędzie wojewódzkiego konserwatora zabytków, pracy na Politechnice, badania historii budynków na Starym Mieście, pracy na Uniwersytecie Wrocławskim w Instytucie Historii Sztuki.

Relacja Elżbiety Bock-Łuczyńskiej pracownika Miejskiego Ośrodka Kultury w Głogowie, dotyczy dzieciństwa, życia studenckiego, przemian społecznych jakie nastąpiły w związku z obaleniem komunizmu w Polsce.

Relacja Stanisławy Brendy dotyczy przybycia na Ziemie Północne, życia codziennego po wojnie na Mazurach, życia codziennego i religijnego w okresie PRL, okupacji w Zieluniu.

Relacja Jarosława Brody, wrocławskiego opozycjonisty, współpracownika KOR i KSS KOR, działacza SKS oraz SPCZS, kolportera prasy niezależnej, członka „Solidarności” od 1980 roku, redaktora naczelnego tygodnika „Solidarność Dolnośląska”, internowanego w stanie wojennym. Relacja dotyczy edukacji, działaności opozycyjnej przed 1980 rokiem, współpracy z KOR-em, funkcjonowania wrocławskiego SKS-u, a także środowiska wrocławskich polonistów zaangażowanych w działaność opozycyjną.

Relacja Artura Fedorowskiego, profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie w Lund, zaangażowanego w działaność Konfederacji Polski Niepodległej w latach osiemdziesiątych. Relacja dotyczy pochodzenia rodziny, nauki w liceum nr XIV we Wrocławiu, strajków sierpniowych we Wrocławiu, zaanagażowania się w działalność Konfederacji Polski Niepodległej, założenia Szkolnego Ruchu Obrony Wolności Politycznej, stanu wojennego, zaangażowania w działalność "Solidarności" we Wrocławiu w latach 1981 - 1983, studiów na Akademii Medycznej we Wrocławiu na Wydziale Lekarskim, wyjazdów do Indii i fascynacji ruchem Hare Kriszna, przeprowadzki do Szwecji, pracy w klinice internistycznej oraz pracy naukowej na uniwersytecie w Lund.

Relacja Zofii Teliga-Mertens honorowej obywatelki Dolnego Śląska, dotyczy osadnictwa wojskowego na Wołyniu, zesłania na tereny dzisiejszego Kazachstanu podczas II wojny światowej, powrotu do Polski, studiów rolniczych we Wrocławiu i pracy na uczelni, wyjazdu do Warszawy i pełnienia funkcji p.o. redaktora naczelnego pisma rolniczego, powortu do Wrocławia, zaangażowania w upamiętnianie i sprowadzanie do Polski sybiraków, sfinansowania powrotu kilkunastu rodzin sybirackich do Polski.

Relacja biograficzna profesora Mieczysława Inglota, historyka literatury, profesora zwyczajnego nauk humanistycznych, specjalizującego się w historii literatury polskiej okresu romantyzmu. Relacja dotyczy historii życia profesora, dzieciństwa spędzonego we Lwowie oraz w Albigowej, lat wojennych, powojennego okresu spędzonego w Krakowie, a następnie we Wrocławiu, edukacji, działaności dziennikarskiej, zatrudnienia w Instytucie Filologii Polskiej po skończonych studiach, środowiska literackiego lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, działaności Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, opozycji solidarnościowej na Uniwersytecie Wrocławskim, historii zwrócenia Synagogi pod Białym Bocianem gminie żydowskiej, relacji między profesorami na Wydziale Polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim, epidemii ospy we Wrocławiu.

Relacja biograficzna Heleny Kuli, dotyczy życia na Śląsku Cieszyńskim od pierwszej połowy XX wieku, prac związanych z prowadzaniem gospodarstwa domowego, szkoły w latach II wojny światowej, a także w dwuletniej szkole dla dziewcząt ss. Boromeuszek w Cieszynie, życia na pograniczu w latach PRL-u, kontroli granicznych na granicy z Czechosłowacją.

Relacja biograficzna Marii Kuś. Relacja dotyczy dzieciństwa na pograniczu polsko-niemieckim, II wojny światowej, konieczności dostarczania Niemcom dostaw żywności, wkroczenia do wsi Armii Czerwonej, ukończenia polskiego gimanzjum po wojnie i nauki w Liceum Administracyjno-Handlowym w Rybniku, pracy na stanowisku księgowej, uruchomienia Kopalnii Węgla Kamiennego „Borynia”, strajków w „Boryni” w latach 1980 - 81 oraz pobicia proboszcza Szerokiej - księdza Antoniego Łatko w 1991 roku.

Relacja pani Radość Gansiniec, córki Ryszarda Gansińca, profesora filologii klasycznej, byłego wykładowcy Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie oraz archeolożki Zofii Gansiniec, z wykształcenia anestezjolog. Relacjadotyczy opuszczenia Lwowa przez rodzinę Gansiniec w 1944 roku, przyjazdu do Wrocławia w 1947 roku, powojennego Oporowa, studiów medycznych, pracy w kolejnych, nieistniejących już wrocławskich szpitalach, a także wyglądu powojennego Wrocławia.

Relacja Zbigniewa Piechockiego, lekrarza i zastępcy dyrektora w Wojewódzkim Szpitalu im. Józefa Babińskiego we Wrocławiu. Relacja dotyczy dziejów rodziny, studiów medycznych i pracy w zawodzie lekarza, ukrywanie Karola Modzelewskiego podczas stanu wojennego, a także poznania Ewy szumańskiej.

Relacja profesora Jana Kukuły dotyczy przede wszystkim jego kariery naukowej i zaangażowania w latach 80. w działalność opozycyjną, wykonywanych w technice mezzotinty grafik w Ognisku Kultury Plastycznej przy pl. Solnym, które później trafiały do wielu wydawnictw niezależnych związanych z „Solidarnością”, prac wraz z Januszem i Jadgwigą Halickimi oraz Andrzejem Żarnowieckim nad grafiką: 15 stacji Drogi Krzyżowej oraz przekazania jednej z kopii Drogi do Dortmundu, jako podziękowanie za pomoc materialną jaką dortmundczycy ofiarowali wrocławianom w czasie stanu wojennego.

Obszerna relacja Jerzego Jędrzejczyka. Relacja Jerzego Jędrzejczaka dotyczy dotyczy II wojny światowej w Lublinie, Obozu koncentracyjnego na Majdanku, przejścia frontu radzieckiego, funkcji posłańca Armii Krajowej, początków przygody z boksem, zdobycia tytułu wicemistrza Polski w wadze lekkiej, ukończenia Małego Seminarium Nauczycielskiego OO. Karmelitów Bosych w Wadowicach, pracy w licznych miejscowościach na Dolnym Śląsku, jako kierownik wydziałów kultury, organizator zespołów teatralnych i zespołów muzycznych oraz nauczyciel, służby wojskowej, studiów na reżyserii teatralnej w Warszawie, zaangażowania w harcerstwo i boks, a także organizacji obozów harcerskich.

Krótka relacja Edwarda Jarenko dotyczy II wojny światowej, okupacji sowieckiej i niemieckiej, getta lwowskiego, przesiedlenia do Wrocławia i wyglądu powojennego miasta.

Relacja Władysława Załogowicza ps. „Feluś”, żołnierza 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich AK, dowódcy harcerskiego plutonu „Grunwald”, aresztowanego przez UB i skazanego na 5 lat więzienia, autora książki „Na Łyczakowie”. Relacja dotyczy przeżyć II wojy światowej, a także działalości w ZWZ-AK, służby w szeregach 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich AK, dowodzenia plutonem „Grunwald”, udziału w akcji „Burza”, aresztowania przez NKWD i osadzenia w transporcie na Syberię, ucieczki z transportu i działalności konspiracyjnej, aresztowannia przez UB i przenosin do Wrocławia po wyjściu z więzienia.

Relacja Zofii Korzeniowskiej dotyczy życia w Januszpolu na Kresach Wschodnich przed II wojną światową, okupcji niemieckiej, przyjazdu na Ziemie Zachodnie i Północne po wojnie, życia codzinnego w latach 40-stych i 50-tych.

Relacja Jan Górskiego dotyczy II wojny światowej spędzonej na dawnym pograniczu z Prusami Wschodnimi, okupacji i represji ze strony okupantów, życia codziennego na pograniczu, relacji ludności niemieckiej i polskiej.

Relacja Władysława Stypczyńskiego, kapitana Żeglugi Śródlądowej, dotyczy pracy w żegludze, rejsów zagranicznych, pracy sternika na różnych jednostkach.

Relacja Włodzimierza Kowalczyka, zesłanego wraz z rodziną na Syberię, po przyjeździe na Ziemie Zachodnie, absolwenta Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej, nauczyciela, elektryka we Wrocławskim Zjednoczeniu Budownictwa oraz pracownika Wytwórni Filmów Fabularnych, zaangażowanego w działalność wrocławskiego oddziału Związku Sybiraków, wiceprezesa Zarządu Oddziału. Relacja dotyczy losów rodziny podczas II wojny światowej, ucieczki z rodzinnej Bydgoszczy na Wołyń, deportacji na Syberię, warunków podróż i życia w głębi ZSRR, stosunku miejscowej ludności rosyjskiej wobec Polaków, organizacji w Juriewcu polskiej szkoły, powrotu do Polski, życia w powojennym Wrocławiu, studiów, kolejnych miejsc pracy, postrzeganiu Sybiraków przez władze komunistycznej Polski, sytuacji Sybiraków w latach 90 XX wieku i XXI wieku.

Relacja Henryka Łebeka, pracownika wrocławskiego MPK i członka NSZZ Solidarność. Relacja dotyczy dzieciństwa w Lublinie, przeprowadzki do Wrocławia, strajków solidarnościowych we wrocławskim MPK, braków w zaopatrzeniu w przededniu strajków, wprowadzenia stanu wojennego, zmiany ustroju, życia rodzinnego, pracy motorniczego i urlopów w PRL-u.

Relacja Cecylii Biegańskiej, opozycjonistki, pracownika Politechniki Wrocławskiej, członkini Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” na Politechnice Wrocławskiej i członkini Duszpasterstwa Ludzi Pracy w parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu.
Relacja dotyczy dzieciństwa (działalności w AK, tajnych kompletów), założenia NSZZ "Solidarność" na Politechnice Wrocławskiej ,wyborów czerwcowych do Sejmu i Senatu w 1989 roku, związanych z nimi nastrojami społecznymi, wizyt Tadeusza Mazowieckiego i Lecha Wałęsy w parafii przy Alei Pracy, francuskiej pomocy materialnej i uroczystości ku czci Jerzego Popiełuszki we Francji, losów Władysława Ossowskiego, kongresu eucharystycznego w 1997 roku.

Relacja Cecylii Biegańskiej, opozycjonistki, pracownika Politechniki Wrocławskiej, członkini Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” na Politechnice Wrocławskiej i członkini Duszpasterstwa Ludzi Pracy w parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu.
Relacja dotyczy początków pracy zawodowej na Akademii Medycznej oraz na Politechnice Wrocławskiej, atmosfery pracy i współpracowników, nastrojów społecznych podczas tzw. „karnawału Solidarności”, wprowadzenia stanu wojennego, docierających wiadomości o wydarzeniach w KWK „Wujek”, działalności lekarza więziennego w ZK Nr 1 we Wrocławiu, aresztowania profesorów Politechniki Wrocławskiej, mszy za Ojczyznę i papieskich pielgrzymki do Polski, w tym wizyty Jana Pawła II na grobie ks. J. Popiełuszki.

Relacja Zofii Karpińskiej, absolwentki geografii na Uniwersytecie Wrocławskim i wieloletniej pracowniczki Akademii Rolniczej.
Relacja skłąda się z dwóch nagranych rozmów. Relacja dotyczy dzieciństwa w czasie II Wojny Światowej, Wrocławia po II Wojnie Światowej, szkół w powojennym Wrocławiu, pracy w komitecie w okresie stanu wojennego, podróży do Kanady i innych miejsc, podróży statkiem Batory, czasów studenckich, organizacji rajdó uniwersyteckich, epidemii ospy we Wrocławiu.

Relacja biograficzna Dietrycha Krzebietke i jego żony Haliny Krzebietke. Relacja dotyczy życia rodziny Dietrycha Krzebietke, pochodzącej z Kaszub oraz rodziny żony, której rodzina przyjechała za Ziemie Zachodnie i Północne z Wołynia, pracy na gospodarstwie, różnic w gospodarowaniu między ludnością niemiecką a przyjezdnymi, funkcjonowaniu PGR-ów, szbrownictwa. W relacji Haliny Krzebietke pojawiają się wątki przesiedleń, przejmowania majątków poniemieckich.

Relacja biograficzna Małgorzaty Hebel. Relacja dotyczy przeżyć wojennych w Słuszewie, Marszu Śmierci więźniów z obozu KL Stutthof, wkroczenia wojsk radzieckich, zniszczeń wojennych i powojennych, pracy w PGR-ze, dziejów rodziny.

Relacja biograficzna Grety Lange. Relacja dotyczy życia świadka w Chynowie oraz w Salinie, realiów życia z czteraściorgiem rodzeństwa w rodzinie niemiecko-kaszubskiej, wkroczenia wojsk radzieckich w 1945 roku, życia rodzinnego oraz pracy zawodowej.

Relacja biograficzna Edyty Majewskiej, urodzonej w rodzinie niemieckiej, mieszkanki Kaszub. Relacja dotyczy losów rodziny niemieckiej na Ziemiach Zachodnich i Północnych, emigracji rodziny do Niemiec po wojnie, pracy na roli, asymilacji z sąsiadami, niszczenia poniemieckiego cmentarza oraz Marszu Śmierci z obozu koncentracyjnego Stutthof, rodzinnego dziedziczenia funkcji sołtysa, stanu wojennego, budowy elektrowni w Żarnowcu.

Relacja biograficzna Władysławy Rowińskiej. Relacja dotyczy życia lodów rodziny, edukacji w Wejherowie, zamieszkania wraz niemiecką rodziną w Rybnie, wspólnego mieszkania z niemiecką rodziną Wobrok, założenia rodziny, pracy w Urzędzie Gminy, różnic między ludnością rodzimą i Kaszubami a nowymi osiedleńcami, a także Marszu Śmierci z KL Stutthof.

Relacja biograficzna Teofili Sączawy. Relacja dotyczy czasów wojennych, wywózki na Syberię, migracji na Kaszuby, życia na Kaszubach, warunkach życia po wojnie, oporu wobec władzy komunistycznej, asymilacji z sąsiadami, poszukiwania rodziny przez Czerwony Krzyż.