Relacja Marii Gulbinowicz, pracowniczki przymusowej w Niemczech, dotyczy wyjazdu na przymusowe roboty do Niemiec, zamiast matki, która została złapana podczas ulicznej łapanki, pracy w gospodarstwie pod Mainz, wyzzwolonia przez Amerykanów, pobytu w jenieckim obozie, przyjazdu do Polski w 1945 roku, organizacji życia po wojnie na Ziemiach Zachodnich i trudów życia pierwszych powojennych lat.

Relacja Stanisławy Czarneckiej dotyczy wydarzeń związanych z mordami dokonywanymi przez ukraińskich nacjonalistów na polskiej ludności w Galicji Wschodniej, przesiedleń ludności polskiej w okolice Wrocławia po II wojnie światowej, relacji ludności polskiej i niemieckiej na terenie Dolnego Śląska w latach powojennych.

Relacja Karola Chmurzyńskiego dotyczy okupacji niemieckiej i radzieckiej, represji ze strony okupantów, stosunków z Polaków z Ukraińcami na Kresach, zbrodni banderowców na Polakach, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, stosunków między Polakami a Niemcami na tych Ziemiach oraz organizacji życia po wojnie.