Teofil Niedziewicz (pierwszy z prawej) i jego żona Kazimiera (druga z lewej) w towarzystwie znajomych na ganku wynajętego domu w Delatynie, II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.
[kościół rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny we wsi Osowa (do 1939 r. pow. stoliński, woj. podolskie - dziś rejon stoliński, obwód brzeski na Białorusi); niezachowany do dzisiaj - pozostała tylko dzwonnica]
browar w Ketrzynie [w 2. poł. lat 40. XX w. pod zarządem "Społem" Związku Gospodarczego Spółdzielni RP; obecnie nieczynny - zabudowania browaru znajdują się przy ul. Asnyka 1]
Dom Wypoczynkowy "Jutrzenka" w Szklarskiej Porębie [przy ówczesnej ul. Górskiej - dzisiejszej ul. Osiedle Podgórze 13-14; w latach 1946-1948 był to dom wypoczynkowy dla pracowników przemysłu włókienniczego]
Maria Krupicka ze swoim bratankiem Stefanem Gordonem przed gmachem Opery Lwowskiej (obecnie Lwowski Narodowy Akademicki Teatr Opery i Baletu im. S. Kruszelnickiej)
Grupa 8 osób podczas spaceru na Wzgórzu Polskim - widok od strony ulicy Szerokiej (dziś J. E. Purkyniego). W pierwszym rzędzie druga od prawej Halina Kozdroń.
Grupka osób na brzegu dzisiejszej Zatoki Gondol we Wrocławiu, trzecia od prawej Halina Kozdroń; w tle widać kładkę nad wejściem do zatoki i zabudowania w rejonie ul. Św. Józefa.
widok na ulicę Letnią w Srebrnej Górze; po lewej fragment kamienicy przy ul. Letniej 26 [remontowanej przez Zakład Produkcji i Usług Technicznych "Społem" w Srebrnej Górze z przeznaczeniem na mieszkania pracownicze; dziś mieści się tam pensjonat "Sokółka"]; dalej luka po rozebranych kamienicach nr 25 i 24
montaż syreny zakładowej na budynku Zakładu Produkcji i Usług Technicznych "Społem" w Srebrnej Górze przy ul. Kolejowej 2 przed oficjalnym jego otwarciem [które natstąpiło 01.07.1958 r.]
budynki Zakładu Produkcji i Usług Technicznych "Społem" w Srebrnej Górze przy ul. Kolejowej 2 przed jego oficjalnym otwarciem [które miało miejsce 01.07.1958 r.]
budynek Zakładu Produkcji i Usług Technicznych "Społem" w Srebrnej Górze przy ul. Kolejowej 2 przed jego oficjalnym otwarciem [które miało miejsce 01.07.1958 r.]
budynek Zakładu Produkcji i Usług Technicznych "Społem" w Srebrnej Górze przy ul. Kolejowej 2 przed jego oficjalnym otwarciem [które miało miejsce 01.07.1958 r.]
widok w kierunku Rynku na budynek banku i ratusz; na odwrociu opis fotografii: "Na dachu Eugeniusz Kostek, pracownik ZPO. Podczas dekorowania dachu na święto 1 maja. Jest to dach Zakładów Odzieżowych [dziś: Dom Handlowy "Kameleon"] przy ul. Szewskiej we Wrocławiu, rok 1959";
Tramwaj elektryczny typu Berolina przerobiony na wersję turystyczną. Od 1970 roku "Jaś" woził turystów po trasie wypełnionej atrakcjami Wrocławia, a w 1972 roku dołączył do niego wagon doczepiany o imieniu "Małgosia".
[Pawilon Czterech Kopuł przy ul. Wystawowej we Wrocławiu, w którym od lat 50. XX w. mieści się Wytwórnia Filmów Fabularnych; przed wejściem do budynku makiety gipsowe rzeźb dla pomnika powstańców śląskich wykonane przez Ksawerego Dunikowskiego na Wystawę Ziem Odzyskanych w 1948 r.;]
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.
Plac Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu [przed 1945 niem. Tauentzienplatz]. Na środku ronda [obecnie skwer Solidarności Walczącej] Kamień Pamiątkowy ku czci Bojowników o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne znajdujący się w miejscu grobowca pruskiego generała Friedricha Bogislava von Tauentziena autorstwa Carla Gottharda Langhansa i Johana Gottfrieda Schadowa.; Po prawej ściana Powszechnego Domu Towarowego [niem.: Warenhaus Wertheim obecnie Centrum Handlowe "Renoma"].
Skrzyżowanie ulicy Karola Świeczewskiego [obecnie Józefa Piłsudskiego] z ulicą Świdnicką nocą. Po lewej w oddali Kino Śląsk wybudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Od 1999 Teatr Muzyczny - Operetka Wrocławska od 2003 Teatr Muzyczny Capitol.W 2005 konkurs na rozbudowę wygrał projekt pracowni KKM Kozień Architekci z Krakowa, prace budowalne trwały w latach 2011-2013. Budynek otwarto ponownie 28 września 2013.
Skrzyżowanie ulicy Karola Świeczewskiego [obecnie Józefa Piłsudskiego] z ulicą Świdnicką nocą. Po lewej w oddali Kino Śląsk wybudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Od 1999 Teatr Muzyczny - Operetka Wrocławska od 2003 Teatr Muzyczny Capitol.
Opera Wrocławska wzniesiona w latach 1839-1841 wedlug projektu Carla Friedericha Langhansa. Budynek był dwukrotnie przebudowywany po pożarach (1865-1867 Karl Bogislav Ludecke, 1871 Carl Schmidt). Pierwszym polskim przedstawieniem była Halka Stanisława Moniuszki w reżyserii Stanisława Drabika wystawiona 8 września 1945.
Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958 w tle Dwór Artusa.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.
Ulica Karola Świerczewskiego [obecnie Józefa Piłsudskiego] nocą. Po prawej Kino Śląsk wybudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Od 1999 Teatr Muzyczny - Operetka Wrocławska od 2003 Teatr Muzyczny Capitol.
Kino Śląsk we Wrocławiu nocą zbudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Zniszczone w 1945 górne kondygnacje kina nie zostały po wojnie odbudowane. W 2004 roku przywrócono historyczną nazwę obiektu "Capitol" a w 2005 roku rozstrzygnięto konkurs na rozbudowę i modernizację Teatru. 28 września 2013 otworzono zmodernizowany budynek.
Wrocławski Rynek nocą, w tle po lewej neon Spółdzielczego Domu Handlowego "Feniks" [niem.: Warenhaus Gebrüder Barasch] oraz rząd latarnii na ulicy Świdnickiej
Hotel Piast nocą [niem.: hotel Kronprinz] zbudowany według projektu Waldemara Midbradta w 1908 r. W okresie powojennym obiekt dalej pełnił funkcję hotelarską już pod zmienioną nazwą.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945r. Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.
Gotycki ołtarz Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny Wita Stwosza w kościele Mariackim budowany w latach 1477-1489 wykonany z drzewa dębowego i modrzewia.;
Plac Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu [przed 1945 niem. Tauentzienplatz]. Na środku ronda [obecnie skwer Solidarności Walczącej] Kamień Pamiątkowy ku czci Bojowników o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne znajdujący się w miejscu grobowca pruskiego generała Friedricha Bogislava von Tauentziena autorstwa Carla Gottharda Langhansa i Johana Gottfrieda Schadowa.Po lewej na kamienicy neon Słowa Polskiego.
Plac Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu [przed 1945 niem. Tauentzienplatz]. Po prawej na kamienicy neon Słowa Polskiego, po lewej ściana Powszechnego Domu Towarowego [niem.: Warenhaus Wertheim obecnie Centrum Handlowe "Renoma"].
Opera Wrocławska wzniesiona w latach 1839-1841 wedlug projektu Carla Friedericha Langhansa. Budynek był dwukrotnie przebudowywany po pożarach (1865-1867 Karl Bogislav Ludecke, 1871 Carl Schmidt). Pierwszym polskim przedstawieniem była Halka Stanisława Moniuszki w reżyserii Stanisława Drabika wystawiona 8 września 1945.
Hotel Piast nocą [niem.: hotel Kronprinz] zbudowany według projektu Waldemara Midbradta w 1908. W okresie powojennym obiekt dalej pełnił funkcję hotelarską już pod zmienioną nazwą.
Budynek Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, obecnie Urzędu Wojewódzkiego [niem.: Regierungspräsidium] budowanego w latach 1939-1945 według projektu Felixa Braulera. Budynek nie został wykończony przez niemców i dopiero w latach 50. po otynkowaniu i remoncie stał się siedzibą Urzędu Wojewódzkiego.