Pokazano 60495 rekordów

Opis archiwalny
Drukuj podgląd Hierarchy Zobacz:

46012 rekordów z cyfrowym obiektem Pokaż wyniki z obiektami cyfrowymi

O metropolicie Szeptyckim

Artykuł przedstawiający postać Andrzeja Szeptyckiego (1865-1944) metropolity kijowsko-halickiego w latach 1900-1944, autorstwa Jędrzeja Giertycha (1903-1992), działacza politycznego i prawnika. Ukazał się w 59 numerze czasopisma "Horyzonty" z czerwca 1961 r.

kościół katolicki

Sytuacja Kościoła w Polsce

Dokument opisujący w poszczególnych punktach sytuację Kościoła oraz ogólnie, sytuację międzynarodową i wewnętrzną w Polsce.

kościół katolicki

Notatka o Włodkowicu

Notatka dotycząca Pawła Włodkowica (ok 1370 - po 1435) - średniowiecznego pisarza, prawnika i dyplomaty przygotowana przez prof. Ludwika Ehrlicha (1889-1968) prawnika Sekcji Historycznej Biura Prac Soborowych (Sobór watykański II).

kościół katolicki

Relacja Franciszki Płaksej

Relacja biograficzna Franciszki Płaksej dotyczy czasów przedwojennych, m.in strajków robotników we Lwowie w 1936 roku, ukrywanie się w wynajmowanym mieszkaniu w czasie wojny w celu uniknięcia aresztowania, życia w powojennej rzeczywistości, najpierw w Zamościu, następnie w Gdyni oraz we Wrocławiu.

Płaksej Franciszka

Helena Adamczyk - relacja

Relacja Heleny Adamczyk dotyczy emigracji rodziców do Ameryki, życia rodzinnego i obchodzenia 3 maja przed wojną, uczestnictwa w harcerstwie i Żeńskim Stowarzyszeniu Młodzieży Katolickiej, II wojny światowej w Bydgoszczy, wysiedlenia z Bydgoszczy w latach 1939-1940, życia w okupowanym Lublinie 1940-1945.   Zakres chronologiczny: 1910-2000   Miejsca wydarzeń: Bydgoszcz (woj. kujawsko-pomorskie), Berlin (Niemcy), Gdańsk (woj. pomorskie), Lublin (woj. lubelskie), Lwów (Ukraina), Poznań (woj. wielkopolskie), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Wilno (Litwa), Sandomierz (woj. świętokrzyskie), Kraków (woj. małopolskie)

Adamczyk Helena

Stefan Żywotko - relacja

Stefan Żywotko, wieloletnii trener piłkarski, opisuje karierę piłkarza w przedwojennym Lwowie oraz w szczecińskich klubach, pracę jako trenera w szczecińskiej Arkoni oraz Pogoni, a także w Warcie Poznań i Arce Gdynia, wspomina Kazimierza Górskiego, Ryszarda Koncewicza czy Zygmunta Czyżewskiego, opisuje kuluary piłkarskich klubów i środowiska sportowego, w tym problemy z alkoholem w środowisku piłkarskim, pracę w algierskim klubie Jeunesse Sportive de Kabylie, z którym zdobył trofea krajowe oraz afrykańskie, opisuje również życie codzienne w międzywojennym Lwowie, powojennym Szczecinie, a także w Tizi Wuzu lat 1977-91, wydarzenia związane z wojną domową w Algierii, która zmusiła go do opuszczenia Afryki.   Zakres chronologiczny: 1920-1991   Miejsca wydarzeń: Lwów (Ukraina), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Gdynia (woj. pomorskie), Tizi Wuzu (Algieria), Hrubieszów (woj. lubelskie), Łuck (Ukraina), Koszalin (woj. zachodniopomorskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Kraków (woj. małopolskie)

Żywotko Stefan

Halina Duczmal-Pacowska - relacja

Halina Duczmal-Pacowska opisuje atmosferę, jaka panowała w społeczeństwie tuż przed wybuchem II wojny światowej, wysiedlonie i przeniesienie w pierwszym transporcie w okolice Garwolina, naukę w tajnych kompletach, wycofywanie wojsk niemieckich i wkroczenie wojsk rosyjskich w kontekście pracy świadka w szpitalu polskim w Garwolinie, prześladowania po wojnie za harcerstwo, Szare Szeregi, katolicyzm. Wspomina trudności jakie napotykała w życiu zawodowym, od pierwszej pracy jako nauczycielka w gimnazjum, po obronę doktoratu jako pracownik Polskiej Akademii Nauk. W dalszej części wspomina Kongres Historii Nauki w Moskwie. Opowiada o roli malarstwa w jej życiu i o swojej 25-letnie pracy jako wykładowcy prowadzącego pracownie plastyczną na Uniwersytecie III Wieku. Dalej nakreśla historię swojego krótkiego wyjazdu do Szwecji. Prezentuje losy rodziny po wojnie, opowiada o obchodach świąt państwowych przed jej wybuchem.   Zakres chronologiczny: 1923-2018   Miejsca wydarzeń: Krotoszyn (woj. wielkopolskie), Łaskarzew (pow. garwoliński, woj. mazowieckie), Oświęcim (woj. małopolskie), Ruda Talubska (pow. garwoliński, woj. mazowieckie), Taluba (pow. garwoliński, woj. mazowieckie), Kuklówka Radziejowicka (pow. żyrardowski, woj. mazowieckie), Garwolin (woj. mazowieckie), Warszawa (woj. mazowieckie), Lipsk (Niemcy)

Duczmal-Pacowska Halina

Wytwórnia Filmów Fabularnych we Wrocławiu

[Pawilon Czterech Kopuł przy ul. Wystawowej we Wrocławiu, w którym od lat 50. XX w. mieści się Wytwórnia Filmów Fabularnych; przed wejściem do budynku makiety gipsowe rzeźb dla pomnika powstańców śląskich wykonane przez Ksawerego Dunikowskiego na Wystawę Ziem Odzyskanych w 1948 r.;]

Kostek Eugeniusz

Zofia Machoń - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Zofii Machoń. Zofia Machoń zd. Pawlikowska urodziła się 14 stycznia 1917 r. w Hubie, małej miejscowości w pobliżu Czorsztyna, jako jedna z siedmiorga rodzeństwa. Ukończyła szkołę podstawową. Oboje rodziców przed I wojną światową byli w na emigracji w Ameryce. W wieku 13 lat rozpoczęła pracę na tzw. Służbie, jako pomoc w gospodarstwie. Przed II wojną i wraz z jej początkiem pracowała w Nowym Targu w jednej z żydowskich karczm. W czasie wojny ukrywała się w jednym z gospodarstw w rodzinnej miejscowości Huba. 7 lutego 1945 r. wyszła za mąż za Jana Machonia. Całe życie była gospodynią domową – pracowała kilka lat w Sanatorium Czerwonego Krzyża w Zakopanem – zajmowała się sprzątaniem, wychowała 3 dzieci, obecnie ma 10 wnucząt, 13 prawnucząt, 5 z nich mieszka w Polsce, 5 w Kanadzie i 3 w Stanach Zjednoczonych. Zofia Machoń mieszka w Zakopanem.

Cudzich Ewa

Janina Rokicka - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Janiny Rokickiej. Józefa Janina Rokicka urodziła się 19.03.1919 r. w Gwoźdźcu, gdzie spędziła dzieciństwo. Jej rodzice prowadzili tam gospodarstwo. Była też harcerką i ukończyła gimnazjum urszulanek w Kołomyi. Następnie rozpoczęła studia historyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1940 r. wyszła za mąż za Czesława Rokickiego, z którym zamieszkała potem na wsi pod Lublinem – w Krężnicy Okrągłej. Po tragicznej śmierci męża w 1945 r. przeniosła się z dwoma synami na Śląsk i przyjęła posadę nauczycielki w Białej Prudnickiej. Na początku lat 50. XX w. przeprowadziła się do Gdańska, gdzie zaczęła nauczać w szkole średniej - Technikum Budowy Okrętów Conradinum. Mieszka w Gdańsku do dziś, należy do Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich i często podczas spotkań w szkołach opowiada młodym ludziom o historii i swoim życiu.

Paprot-Wielopolska Aleksandra

Relacja Zofii Machoń

Relacja biograficzna Zofii Machoń dotyczy dzieciństwa, pracy w okresie przedwojennym, trudów życia w PRL, emigracji rodziny do Stanów Zjednoczonych Ameryki i Kanady. Świadek odpowiada również na pytania z kwestionariusza "100 100-latkó na 100-lecie".

Machoń Zofia

Relacja Janiny Rokickiej

Relacja Joanny Rokickiej, nauczycielki, dotyczy dzieciństwa, edukacji w gimnazjum urszulanek w Kołomyi, studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, doświadczeń związanych z pracą nauczycielki w Białej Prudnickiej na Śląsku oraz w Gdańsku w Technikum Budowy Okrętów Conradinum, opieki nad zagranicznymi studentami, działaności w Towarzystwie Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Pod koniec nagrania zadano pytania z kwestionariusza projektu "100 100-latków na 100-lecie".

Rokicka Janina

Janina Wąsacz - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Janiny Wąsacz. Janina Franciszka Wąsacz urodziła się w Warszawie jako jedyna córka. Ojciec był prawnikiem, mama nie pracował. Po skończonym gimnazjum rozpoczęła pracę w Starachowicach w fabryce samolotów, tak też zastała ją wojna. Okres wojenny spędza w Warszawie, zaś wraz z wybuchem powstania warszawskiego zostaje z rodzicami i mężem Antonim zamknięta w obozie pracy na warszawskim Zieleńcu, następne to: Pruszków, Wrocław i Trzebnica. Po wojnie osiedla się wraz z rodzina w Oleśnicy. Wraz z nakazem pracy męża we Wrocławiu w latach sześćdziesiątych przeprowadzają się do tego miasta i tam mieszka do dnia dzisiejszego. Urodziła dwie córki, ma 3 wnuków i pięcioro prawnuków.

Paprot-Wielopolska Aleksandra

Relacja Janiny Wąsacz

Relacja Janiny Wąsacz dotyczy okresu II wojny światowej w Warszawie: getta warszawskiego, Powstania Warszawskiego, rzezi Woli, pobytu w obozie przejściowym na tzw. Zieleniaku, wywiezienia do obozu pracy Dulag 121 Pruszków, przyjazdu na Ziemie Zachodnie, trudów powojennego życia. W czasie wywiadu świadek odpowiada na pytania z kwestinonariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Wąsacz Janina

Monika Krupowicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Moniki Krupowicz. Monika Krupowicz urodziła się 15 lipca 1923 roku w Janowie. Córka z drugiego małżeństwa. Wywodzi się z rodziny rolniczej. Ojciec pracował w kopalni w Afryce, ale przyjechał do Polski szukać żony. Życie świadka skupiało się wokół rodziny i pracy w gospodarstwie. Drugą wojnę światową spędziła w domu rodzinnym, ukrywając się przed sowietami oraz Niemcami. Zapamiętała mieszkającą w Janowie ludność żydowską, ich sposób bycia, pracy i świętowania oraz utworzenie przez Niemców małego getta w czasie wojny. Nie należała do żadnej organizacji politycznej czy społecznej. Wolny czas spędzała śpiewając w chórze parafialnym.

Pawlukiewicz

Małgorzata Jerchel - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Małgorzaty Jerchel. Małgorzata Jerchel urodziła się 26 czerwca 1919 roku w Opolu. Została oddana na wychowanie przez swoją matkę tuż po urodzeniu, do swojej cioci do Katowic, gdzie spędziła całe życie. Ukończyła 7-klasową Publiczną Szkołę Powszechną w Dąbrówce Małej, powiat Katowice. Do momentu zamążpójścia była na tzw. „służbie”. Swoje życie poświęciła wychowaniu ośmiorga dzieci, co w obliczu śmierci jej męża, w jej wieku 44 lat, było głównym jej zadaniem i odpowiedzialnością, również podczas II wojny światowej.

Lysko Aleksander

Relacja Moniki Krupowicz

Relacja biograficzna Moniki Krupowicz dotyczy relacji rodzinnych, edukacji, przedwojennych stosunków polsko-żydowskich, ukrywania się podczas okupacji niemieckiej, warunków życia podczas wojny, śpiewu w chórze i codzinności w latach powojennych. W drugiej części nagrania, świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Krupowicz Monika

Józef Bałuczyński - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Józefa Bałuczyńskiego. Józef Bałuczyński urodził się w 1918 r. na Podolu, we wsi Kniaże, w polskiej rodzinie rolniczej. Tam zastała go II wojna światowa. Podczas wojny pracował przymusowo, a także przebywał na froncie. Po wojnie krótko przebywał w Krakowie, gdzie poddał się leczeniu z powodu poważnej choroby. Następnie wyjechał do Nysy i podjął tam działalność ewangelizacyjną w ramach Kościoła Zielonoświątkowego. Tam też się ożenił. Po kilku latach przeniósł się wraz z rodziną do Wrocławia, gdzie rozpoczął działalność jako pastor. W 1956 r. wraz z rodziną zamieszkał w Słupsku. W kolejnych latach organizował działalność zborów zielonoświątkowych w okolicznych miastach: Szczecinku, Miastku, Ustce, Lęborku. Od dwóch lat mieszka z żoną w Gdyni.

Bernat Magdalena

Relacja Małgorzaty Jerchel

Relacja biograficzna Małgorzaty Jerchel dotyczy dzieciństwa, nauki w szkole, pracy w zawodzie służącej, ślubu, okresu wojny i życia w czasie wojny oraz wychowywania dzieci w czasach PRL. W końcówce nagrania świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Jerchel Małgorzata

Relacja Józefa Bałuczyńskiego

Relacja Józefa Bałuczyńskiego, pastora kościoła zielonoświątkowego, dotyczy dzieciństwa na Podolu, pracy przymusowowej w czasie II wojny, wyjazdu na front niemiecki, powojennej działalności ewangelizacyjnej wśród młodzieży, organizacji zborów zielonoświątkowych na Pomorzu. W końcówce nagrania świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Bałuczyński Józef

Wyniki 1 do 100 z 60495