N/z pracownice przy maszynach do pisania na Wydziale Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Relacja Janusza Deglera dotycząca wczesnego dzieciństwa w realiach II Wojny Światowej, życia codziennego i przyjazdu na tzw. Ziemie Odzyskane, nauki i studiów w powojennym Wrocławiu - profesor wspomina środowisko akademickie Wrocławia, zwłaszcza związane z Instytutem Filologii Polskiej, następnie swoje zainteresowanie Witkacym (S. I. Witkiewicz), pracę w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze (m. in. wyjazdy do Ameryki Południowej) i wrocławskim oddziale Państwowej Wyższej SzkołyTeatralnej, a także problemy z cenzurą i Służbą Bezpieczeństwa; świadek opowiada też o przemianach po 1956 r., sytuacji w PWST podczas stanu wojennego oraz o wrocławskich kawiarniach i miejscach spotkań światka akademickiego.   Zakres chronologiczny: 1939 - 2015   Miejsca wydarzeń: Sosnowiec (woj. śląskie), Bystrzyca Kłodzka (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Kamienica Polska (pow. częstochowski, woj. śląskie), Glasgow (Wielka Brytania), Bornholm (Dania), Łódź (woj. łódzkie), Toruń (woj. kujawsko-pomorskie), Kraków (woj. małopolskie), Zakopane (pow. tatrzański, woj. małopolskie), Paryż (Francja), Londyn (Wielka Brytania)

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

N/z wykład Kierownika Kliniki Chirurgii Dziecięcej Akademii Medycznej we Wrocławiu - prof. dr hab. Jan Słowikowskiego.

N/z pracownik Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego Michał Sabat w laboratorium stojący przy instrumentach laboratoryjnych: PH Meter 22; radiometr.

Relacja weterana kampanii wrześniowej, następnie członka Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), więźnia niemieckich obozów koncentracyjnych, który po II wojnie światowej został pracownikiem naukowym Politechniki Wrocławskiej. Świadek opisuje swoje przeżycia wojenne oraz kreśli obraz życia i pracy w powojennym Wrocławiu.
Zakres chronologiczny: 1938-1989.  
Miejsca wydarzeń:

• Skarżysko-Kamienna (woj. świętokrzyskie),
• Włodzimierz Wołyński (Ukraina),
• Toruń (woj. kujawsko-pomorskie),
• Mława (woj. mazowieckie),
• Warszawa (woj. mazowieckie),
• Radom (woj. mazowieckie),
• Oświęcim (woj. małopolskie),
• Rogoźnica (pow. świdnicki, woj. dolnośląskie),
• Oranienburg (Niemcy),
• Lipsk (Niemcy),
• Wrocław (woj. dolnośląskie),
• Starachowice (woj. świętokrzyskie),
• Szydłowiec (woj. mazowieckie)

N/z Profesor Jan Miodek w trakcie spotkania.

N/z czytelnia wydziałowej biblioteki.

Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej. Na zdjęciu: grono pedagogiczne w towarzystwie studentów; Kazimiera Rolińska siostra babci Darczyńcy kuca w środku po prawej.

N/z trzech mężczyzn naprzeciw gabloty z publikacjami dotyczącymi Uniwersytetu.

N/z czytelnia naukowa w Instytucie Filologii Germańskiej.

Zdjęcie portretowe Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego Prof. Alfreda Jahna

N/z pracownice przy maszynach do pisania na Wydziale Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Relacja Marka Ordyłowskiego dotycząca kadry naukowej Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego, z którą zetknął się podczas swoich studiów, a także jego koleżanek, kolegów, reakcji środowiska akademickiego na wydarzenia polityczne, takie jak Marzec '68 i stan wojenny, świadek wspomina też wydarzenia ze swojej kariery naukowej, opowiada o życiu codziennym studentów wrocławskich - warunkach żywieniowych i miejscach spędzania wolnego czasu   Zakres chronologiczny: 1968-2015   Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Zielona Góra (woj. lubuskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Legnica (woj. dolnośląskie), Bolesławiec (woj. dolnośląskie)

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na pierwszym planie) i Władysław Frasyniuk (na drugim planie) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na pierwszym planie) i Władysław Frasyniuk (na drugim planie) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk (na zdjęciu) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

N/z pracownice przy maszynach do pisania na Wydziale Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk (na zdjęciu) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk (na zdjęciu) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na pierwszym planie) i Władysław Frasyniuk podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (drugi z prawej) i Władysław Frasyniuk (pierwszy z prawej) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk (na zdjęciu) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Relacja prof. Krzysztofa Migonia, bibliologa, długoletniego kierowinika Instytutu Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego, członka Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, dotycząca jego kariery naukowej, studiów i pracy w Uniwersytecie Wrocławskim, oraz kontaktów z innymi, także zagranicznymi uczelniami; świadek opisuje rzeczywistość świat naukowego Wrocławia w latach 50.-90., opowiada o swoich mentorach, wśród których szczególne miejsce zajmują pprof. Karol Głombiowski, Waldemar Voisé oraz nauczyciel historii z liceum, Bronisław Jaśniaczek; świadek porusza wiele wątków dotyczących spraw naukowych, historycznych, politycznych, krajoznawczych, wspomina relacje z mniejszością grecką i macedońską, reakcje w środowisku naukowym na przełomy polityczne w 1956, 1968 i 1980 roku, opisuje stosunek środowiska do rzeczywistości politycznej w Polsce; mniejszą część relacji zajmują wątki autobiograficzne - dzieciństwo w Kotlinie Kłodzkiej, czasy licealne, sprawy prywatne.   Zakres chronologiczny: 1953-2015   Miejsca wydarzeń: Bogusławice (pow. częstochowski, woj. śląskie), Kłodzko (woj. dolnośląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Berlin (Niemcy), Częstochowa (woj. śląskie), Dworszowice Kościelne (pow. pajęczyński, woj. łódzkie), Warszawa (woj. mazowieckie), Łódź (woj. łódzkie), Gdańsk (woj. pomorskie), Toruń (woj. kujawsko-pomorskie), Monachium (Niemcy), Londyn (Wielka Brytania), Kraków (woj. małopolskie), Budapeszt (Węgry), Lipsk (Niemcy), Bonn (Niemcy), Barnauł (Rosja), Moskwa (Rosja), Wenecja (Włochy), Polanica Zdrój (pow. kłodzkie, woj. dolnośląskie), Duszniki Zdrój (pow. kłodzkie, woj. dolnośląskie), Kudowa Zdrój (pow. kłodzkie, woj. dolnośląskie), Karłów (pow. kłodzkie, woj. dolnośląskie), Wambierzyce (pow. kłodzkie, woj. dolnośląskie), Radków (pow. kłodzkie, woj. dolnośląskie), Legnica (woj. dolnośląskie), Dzierżoniów (woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Lizbona (Portugalia), Tarnowskie Góry (woj. śląskie), Sandomierz (woj. świętokrzyskie), Chicago (Stany Zjednoczone Ameryki), Bratysława (Słowacja), Praga (Czechy), Mińsk (Białoruś), Poznań (woj. wielkopolskie), Lima (Peru)

Relacja prof. Jana Miodka, polonisty, dyrektora Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego życia i pracy naukowej, świadek opowiada o swoim domu rodzinnym, studiach i kulturze studenckiej we Wrocławiu, miejscach spotkań i aktywnościach, np. chórze akademickim; następnie mówi o swoim zaangażowaniu w mediach - felietony z cyklu "Rzecz o języku" i programie TV "Ojczyzna - Polszczyzna" - później o swjej tożsamości regionalnej i gwarze śląskiej, o funkcjonowaniu ludzi nauki w systemie komunistycznym, o wydarzeniach w marcu 1968 i o opozycji antykomunistycznej w Uniwersytecie w latach 80., wspomina też reakcje społeczne na orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich z 1965 roku.   Zakres chronologiczny: 1946-2015   Miejsca wydarzeń: Tarnowskie Góry (woj. śląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gliwice (woj. śląskie), Katowice (woj. śląskie), Opole (woj. opolskie), Świdnica (woj. dolnośląskie), Münster (Niemcy), Bratysława (Słowacja), Warszawa (woj. mazowieckie)

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk (na zdjęciu) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Relacja Józefa Puciłowskiego OP, dominikanina, doktora historii, współtwórcy Dominikańskiego Instytutu Historycznego, dotyczącego jego dzieciństwa i młodości w Jeleniej Górze, do której przyjechał z rodziną z Węgier, studiów i pracy naukowej w Uniwersytecie Wrocławskim, następnie działalności w Klubie Inteligencji Katolickiej, w zakonie dominikanów i kontaktów z opozycją demokratyczną; świadek opisuje społeczność jeleniogórską w pierwszych latach powojennych, wspomina pozostałych jeszcze Niemców i przyjezdnych repatriantów, dużą część relacji poświęca środowisku wrocławskich historyków, cały czas przewija się wątek relacji świadka i osób z jego kręgu - znajomych, naukowców, współbraci - do panującego ustroju; wiele uwag świadek poświęca współbraciom, zwłaszcza w kontekście działalności społecznej, odnosi się też do swojej tożsamości narodowej i religijnej - został ochrzczony w obrządku kalwińskim - a także do spraw obyczajowości chrześcijańskiej   Zakres chronologiczny: 1939 - 2015   Miejsca wydarzeń: Paks (Węgry), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Wołkowysk (Białoruś), Czernica (pow. jeleniogórski, woj. dolnośląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Budapeszt (Węgry), Gródek (Ukraina), Lwów (Ukraina), Milicz (woj. dolnośląskie), Ostrzyhom (Węgry), Sopron (Węgry), Szczecin (woj. zachodniopomorskie)

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na pierwszym planie) i Władysław Frasyniuk (na drugim planie) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na zdjęciu) i Władysław Frasyniuk podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na zdjęciu) i Władysław Frasyniuk podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Relacja Grzegorza Mielczarka, wykładowcy Politechniki Wrocławskiej, byłego członka Niezależnego Zrzeszenia Studentów i Ruchu "Wolność i Pokój", dotycząca jego działalności opozycyjnej w latach 80. XX w; świadek opowiada o strajkach studenckich - radomskim i przeciw wprowadzeniu stanu wojennego, manifestacjach ulicznych w czerwci sierpniu 1982 r. oraz inicjatywach WiP, w których brał udział, wnosząc ciekawe, czasem nieznane szczegóły, opisuje swą współpracę z "Solidarnością Walczącą" i Niezależną Agencją Fotograficzną Dementi; świadek wspomina też wykłady Towarzystwa Kursów Naukowych i ich wpływ na kształtowanie umysłowości studentów, ponadto akcje kolportażowe, podejmuje też próby refleksji nad charakterem ugrupowań i przyczynami zamarcia działalności WiP; na samym początku, zapytany, świadek wypowiada kilka uwag na temat swojego rodzinnego domu i wpływu, jaki miało wychowanie na jego późniejsze postawy.   Zakres chronologiczny: 1980-1990   Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie)

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na pierwszym planie) i Władysław Frasyniuk (na druigm planie) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

N/z klatka schodowa Audytorium Instytutu Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego wzniesiony na początku lat 70. i zaprojektowany przez małżeństwo architektów Krystynę i Mariana Barskich.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na drugim planie) i Władysław Frasyniuk (na pierwszym planie) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na drugim planie) i Władysław Frasyniuk (na pierwszym planie) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (drugi z prawej) i Władysław Frasyniuk (pierwszy z prawej) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Podczas karnawału "Solidarności" w sali im. W. Nehringa odbywały się spotkania i wykłady. Miejsce to odwiedziło wielu znanych gości takich jak: Halina Mikołajska, Marian Brandys, Władysław Frasyniuk, Karol Modzelewski czy Adam Michnik.

Podczas karnawału "Solidarności" w sali im. W. Nehringa odbywały się spotkania i wykłady. Miejsce to odwiedziło wielu znanych gości takich jak: Halina Mikołajska, Marian Brandys, Władysław Frasyniuk, Karol Modzelewski czy Adam Michnik.

Podczas karnawału "Solidarności" w sali im. W. Nehringa odbywały się spotkania i wykłady. Miejsce to odwiedziło wielu znanych gości takich jak: Halina Mikołajska, Marian Brandys, Władysław Frasyniuk, Karol Modzelewski czy Adam Michnik.

N/z czytelnia wydziałowej biblioteki.

Relacja prof. Danuty Paziuk-Zipser, wykładowcy Akademii Muzycznej we Wrocławiu i sopranistki Opery Wrocławskiej, dotyczace jej kariery muzycznej i działalności w sztuce operowej; świadek wspomina wiele osobistości polskiej i międzynarodowej sceny muzycznej, poszczególne występy, a także swoich uczniów z Akademii; niewielką część wywiadu zajmuje wątek autobiograficzny, w którym świadek poruszyła tematy okupacji niemieckiej w Śniatyniu podczas II Wojny Światowej, napadów Ukraińskiej Powstańczej Armii, przesiedlenia na Śląsk i początków nauki śpiewu, a także związku z Januszem Zipserem, tenorem Opery Wrocławskiej.   Zakres chronologiczny: 1939-2015   Miejsca wydarzeń: Śniatyn (daw. woj. stanisławowskie, Ukraina); Wrocław (woj. dolnośląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Łódź (woj. łódzkie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Białystok (woj. podlaskie), Toruń (woj. kujawsko-pomorskie), Monachium (Niemcy), Wiedeń (Austria), Warszawa (woj. mazowieckie), Bonn (Niemcy), Paryż (Francja), Edynburg (Wielka Brytania), Lądek Zdrój (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Duszniki Zdrój   (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Kudowa Zdrój j (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie)

N/z czytelnia wydziałowej biblioteki.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Relacja prof. Andrzeja Wiktora, długoletniego dyrektora Muzeum Przyrodniczego Uniwersytetu Wrocławskiego, wspominającego swoją karierę naukową i pracę w Muzeum, kontakty z naukowcami polskimi i zagranicznymi, wyjazdy terenowe, a także historię samej placówki, którą zarządzał - dzieje sięgające XIX wieku, zbiory przedwojennych naukowców, zniszczenia wojenne; świadek barwnie i szczegółowo przedstawia różne osobistości polskiej biologii oraz swój pobyt badawczy na Nowej Gwinei; wspomina też parcelację gruntów należących do jego rodziny zaraz po II Wojnie Światowej i wysiedlenie z rodzinnej wsi; zdawkowo wspomina strajki w 1968 i 1980 r. oraz powódź we Wrocławiu w 1997 r.   Zakres chronologiczny: 1945-2015   Miejsca wydarzeń: Nowa Wieś (pow. rzeszowski, woj. podkarpackie), Sopot (woj. pomorskie), Gdynia-Orłowo (woj. pomorskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Kraków (woj. małopolskie), Lwów (Ukraina), Biecz (pow. gorlicki, woj. małopolskie), Gorlice (woj. małopolskie), Oświęcim (woj. małopolskie), Bułgaria, Nowa Gwinea, Petersburg (Rosja), Kłodzko (woj. dolnośląskie)

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Relacja prof. Krzysztofa Bruczkowskiego, wykładowcy Akademii Muzycznej we Wrocławiu i koncertmistrza Filharmonii Wrocławskiej, dotycząca jego życia, pracy na uczelni i kariery muzycznej; świadek opisuje etapy swojej edukacji muzycznej, studia w Moskiwie, nauczycieli i wzorce, następnie opowiada o początkach Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu, warunkach w niej panujacych, nauczycielach, bazie lokalowej, atmosferze w niej panującej, później o przekształceniu jej w Akademię Muzyczną; wspomina swoją działalność w kwartecie smyczkowym "Varsovia", działalność uczelnianą i pasję dydaktyczną; mniej uwagi poświęca protestom studenckim w 1968 r. i przemianom po 1989 r.   Zakres chronologiczny: 1965-2015   Miejsca wydarzeń: Lwiw (Lwów, Ukraina); Kraków (woj. małopolskie), Moskwa (Federacja Rosyjska), Warszawa (woj. mazowieckie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Opole (woj. opolskie), Zielona Góra (woj. lubuskie), Częstochowa (woj. śląskie), Rzeszów (woj. podkarpackie), Kłodzko (woj. dolnośląskie), Bystrzyca Kłodzka (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie)

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Relacja prof. Eugeniusza Sąsiadka, wykładowcy i byłego rektora Akademii Muzycznej we Wrocławiu, dotycząca jego życia oraz działalności pedagogicznej, muzycznej i naukowej; świadek porusza wiele wątków, począwszy od relacji polsko-ukraińskich w rodzinnej wsi Żyrawa, ucieczki z Ukrainy, wrażeń ze zniszczonego Wrocławia, poprzez edukację podstawową, gimnazjalną i wyższą, skończywszy na działalności pedagogicznej, społecznej i karierze muzycznej; świadek wspomina swoich nauczycieli, wymienia uczniów, zespoły, w których śpiewał i które prowadził, mówi o swoim zacięciu organizatorskim i przywołuje wydarzenia naukowo-kulturalne, które zainicjował; mniej uwagi poświęca protestom studenckim w latach 80. XX w. oraz przewodniczeniu Komitetowi Kultury przy Wojewódzkiej Radzie Narodowej.   Zakres chronologiczny: 1932-2015   Miejsca wydarzeń: Żyrowa (Żyrawa, daw. woj. lwowskie, Ukraina), Chodorów, (daw. woj. lwowskie, Ukraina), Połomia (pow. strzyżowski, woj. podkarpackie) Strzyżów (woj. podkarpackie), Racibórz (woj. śląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Lwów (Ukraina), Mościska (Ukraina), Przemyśl (woj. podkarpackie), Rzeszowa (woj. podkarpackie), Trembowla (Ukraina), Kędzierzyn-Koźle (Woj. opolskie), Henryków (pow. ząbkowicki, woj. dolnośląskie), Opole (woj. opolskie), Bydgoszcz (woj. kujawsko-pomorskie), Rzym (Włochy), Gdańsk (woj. pomorskie), Katowice (woj. śląskie), Tarnowskie Góre (woj. śląskie), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Karpacz (pow. jeleniogórskie, woj. dolnośląskie), Duszniki Zdrój (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie)

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Relacja prof. Marka Czaplińskiego, byłego dziekana Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego dzieciństwa w powojennym Wrocławiu oraz środowiska wrocławskich historyków II połowy XX w.; świadek opisuje codzienność wrocławskiego Oporowa - w latach 40. XX w. oddzielnej wsi - na którym się wychował, szkoły do jakich chodził, zabawy, w jakich uczestniczył; następnie wspomina swoje studia i pracę naukową, jednak główny nacisk kładzie na prezentację poszczególnych postaci historyków, stosunków panujących na wydziale, kwestii funkcjonowania w rzeczywistości komunistycznej i kwestii cenzury; wspomina też swoje wyjazdy i kontakty zagraniczne, zdawkowo opowiada o protestach studenckich w 1968 r. i wyborach w 1989 r., nie unika też tematu przelotnej współpracy z aparatem bezpieczeństwa PRL.   Zakres chronologiczny: 1946-1990   Miejsca wydarzeń: Kraków (woj. małopolskie), Oporów (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie, wieś nieistniejąca), Wrocław (woj. dolnośląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Merseburg (Saksonia-Anhalt, Niemcy), Borowa (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie), Sobótka (woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Ziębice ( pow. ząbkowicki, woj. dolnoślaskie), Bonn (Niemcy), Berlin (Niemcy), Kolonia (Niemcy), Frankfurt (Niemcy), Poczdam (Niemcy), Legnica (woj. dolnośląskie), Dzierżoniów (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie)

Relacja prof. Bolesława Gleichgewichta, wykładowcy matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego życia i działalności opozycyjnej; świadek barwnie i szczegółowo opisuje poszczególne wydarzenia, w których brał udział i ludzi, z którymi się zetknął - w tym pierwszoplanowe postacie opozycji demokratycznej lat 60.-80. XX w. oraz wrocławskich i lwowskich matematyków - często opisując szersze społeczne i polityczne tło danego wydarzenia; prowadzi swoją narrację spójnie i chronologicznie; główne poruszane wątki: życie codzienne w Warszawie międzywojennej, wrażenia z kampanii wrześniowej, ucieczka przed Niemcami, roboty przymusowe na terenie ZSRR, pobyt w obozie sowieckim, wcielenie do Armii Czerwonej, udział w obronie przeciwlotniczej Baku, studia w Odessie i praca nauczyciela na Ukrainie, repatriacja, przyjazd do Wrocławia, nawiązanie kontaktów z lwowskimi matematykami zatrudnionymi we Wrocławiu, wydarzenia marca 1968, kontakty ze środowiskiem Komitetu Obrony Robotników, działalność opozycyjna jego i jego syna, represje, jakich doświadczyli, działalność w "Solidarności", ukrywanie się w czasie stanu wojennego, osiągnięcia wrocławskich matematyków   Zakres chronologiczny: 1930-1990   Miejsca wydarzeń: Warszawa (woj. mazowieckie), Lwiw (Lwów, Ukraina), Łućk (Łuck, Ukraina), Ostroh (Ostróg, Ukraina), Tambow (Federacja Rosyjska), Nachiczewan (Azerbejdżan), Baku (Azerbejdżan), Odessa (Ukraina), Pierwomajśk (Pierwomajsk, Ukraina), Grabanów (woj. podlaskie, pow. Biała Podlaska), Wrocław (woj. dolnośląskie), Wałbrzych (woj. dolnośląskie), Moskwa (Federacja Rosyjska), Zakopane (pow. tatrzański, woj. małopolskie), Gernika-Lumo (Hiszpania), Radzymin (pow. wołomiński, woj. mazowieckie), Białystok (woj. podlaskie), Wierzchów (Ukraina), Woroneż (Rosja), Szczawno Zdrój (pow. wałbrzyski, woj. dolnośląskie), Mikołajewo (woj. podlaskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Golędzianów (pow. trzebnicki, woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Podkowa Leśna (pow. grodziski, woj. mazowieckie), Strzelce Opolskie (woj. opolskie), Ratyzbona (Niemcy), Wiedeń (Austria), Międzybórz (pow. oleśnicki, woj. dolnośląskie), Jerozolima (Izrael), Opole (woj. opolskie), Legnica (woj. dolnośląskie), Budapeszt (Węgry), Treblinka (pow. sokołowski)

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu kiosk Ruchu, z naklejonym plakatem NZS.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

N/z czytelnia wydziałowej biblioteki.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Rzeka Odra podczas zimy 1970 r.; w tle widoczny budynek Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego

N/z czytelnia wydziałowej biblioteki.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.