- PL OPiP I-25-11-1-64-1
- Part
- 1949-04-19
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
Ruszyńska Anna
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
Ruszyńska Anna
List od Tadeusza Hrycakiewicza
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
Hrycakiewicz Tadeusz
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
List do Tadeusza Hrycakiewicza
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
List Jacqueline Prodhomme z Polskiego Czerwonego Krzyża do Tadeusza Hrycakiewicza.
Jacqueline Prodhomme
List do Tadeusza Hrycakiewicza
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
Jacqueline Prodhomme
Obóz nauczycieli wychowania fizycznego w Gryficach
Part of Zbiory fotograficzne
Obóz nauczycieli wychowania fizycznego w Gryficach wśród zebranych Jerzy Jędrzejczak (w drugim rzędzie, trzeci z lewej).
N.N.
Wiadomości z życia Archidiecezji
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
Problem Tygodnika Powszechnego - Próba analizy
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
kościół katolicki
Kilka uwag o Tygodniku Powszechnym
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
kościół katolicki
List księdza do arcybiskupa Kominka
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
kościół katolicki
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
List od profesora Czaplińskiego do arcybiskupa Kominka
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
Czapliński [Władysław]
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
Komentarz do listu.
kościół katolicki
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
kościół katolicki
Ogólna Deklaracja Praw Człowieka
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
kościół katolicki
Herman Broch "Niewinni" - fragment powieści
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
kościół katolicki
Umowa zagospodarowania odłogów
Karta rozpoznawcza = Kennkarte
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Kieszonkowy kalendarz, każdy miesiąc zilustrowany wydarzeniem z historii PRL.
NSZZ Solidarność
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Niewypełniony druk meldunku o zatrzymaniu, stosowany przez Milicję Obywatelską
Milicja Obywatelska
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Fotokopia pisma Ślepowron, nr 7, kwiecień, Wrocław 1983, ss. 4
Wydawnictwo "Zabawa w chowanego"
Wotum nieufności dla ministra Nawrockiego
Part of Dokumenty Życia Społecznego
recto: votum nieufności wobec Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki Jerzego Nawrockiego, wystosowane przez strajkujących studentów Uniwersytetu Wrocławskiego; verso: opis działań ministra Nawrockiego w związku tzw. sprawy radomskiej
Niezależne Zrzeszenie Studentów
Part of Dokumenty Życia Społecznego
7 stron wydanej w 1980 r. książeczki do nabożeństwa Droga do Nieba, opatrzonych podpisami internowanych w Ośrodku Odosobnienia w Grodkowie
internowani w Ośrodku Odosobnienia w Grodkowie
Zaświadczenie archiwalne=Arhivnaâ spravka
Part of Dokumenty Życia Społecznego
zaświadczenie o służbie w Armii Czerwonej wydane dla Wandy Kiałki (z d. Ciejko)
Centralne Archiwum Państwowe Armii Radzieckiej
Part of Dokumenty Życia Społecznego
życzenia dla Stanisława Kiałki od kolegów z łagru, prawdopodobnie z okazji imienin
N.N.
Prośba do Bolesława Bieruta o zastosowanie prawa łaski
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Kaeber Gerhard Jerzy
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Bakoński Stefan
Akt oskarżenia przeciwko Januszowi Lasce
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Akt oskarżenia przeciwko Januszowi Lasce w związku z jego działalnością opozycyjną
Prokuratura Rejonowa dla dzielnicy Wrocław-Śródmieście
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Zaświadczenie o przebytym przez Janusza Laskę leczeniu w Klinice Chorób Wewnętrznych i Zawodowych Akademii Medycznej we Wrocławiu w dniach 04.02.1985-14.02.1985, podpisała Jolanta Antonowicz
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i i Zawodowych Akademii Medycznej
Zażalenie na postanowienie Prokuratora Rejonowego
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Inc.: Pokrzywdzony Janusz Laska, imieniem którego działa jego pełnomocnik adw. dr Aranka Kiszyna, składa niniejszym zażalenie na postanowienie Prokuratora Rejonowego z dn. 6 lipca 84...
Halina Aranka Ostrihansky-Kiszyna
Postanowienie o uchyleniu i zmianie środka zapobiegawczego
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Postanowienie o uchyleniu tymczasowego aresztu w stosunku do Janusza Laski, podpisał wiceprokurator Prokuratury Rejonowej Andrzej Kaucz
Prokuratura Rejonowa dla dzielnicy Wrocław-Śródmieście
Przydział mieszkania służbowego-skarbowego
Part of Dokumenty Życia Społecznego
1. Oddział Drogowy DOKP Wrocław
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Dolnośląski Festiwal Nauki
Legitymacja osobista wojskowa Nr 99
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Główna Drukarnia Wojskowa
... Legitymacja b. jeńca wojennego=Identity-Card ex Prisoner of War
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Polskie Siły Zbrojne
Ausweis=Legitymacja szkolna Nr 144/43
Part of Dokumenty Życia Społecznego
okazicielem legitymacji Edward Jaremko (którego zdjęcie i podpis na s. 2) zam. we Lwowie przy ul. Lwowskich Dzieci dziś: Turgieniewa, uczeń pierwszej klasy; ważność legitymacji przedłużana co miesiąc od września 1943 r. do lipca 1944 r.;
Państwowa Szkoła Handlowa z Polskim Językiem Nauczania Lwów
13-go grudnia / Kto ty jesteś? - ZOMO mały...
Narodowa Pożyczka Rozwoju Sił Zbrojnych
Relacja Arkadiusza Chlebcewicza
Losy kobiet w Radzieckich obozach pracy (1920-1953)
Wykaz pracowników sądownictwa w zachodniej części Polski
Życiorys Teofila Krycha, Prezesa Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp.
Prośba Weroniki Zając o przesiedlenie na Ziemie Zachodnie
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Zając Weronika
Part of Dokumenty Życia Społecznego
propagandowa kartka pocztowa z karykaturą Josipa Broz Tito;
Fotograficzna Spółdzielnia Pracy w Gdyni
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Centralny Ośrodek Badawczo-Projektowy Górnictwa Odkrywkowego Poltegor
Part of Dokumenty Życia Społecznego
recto Polska Rzeczpospolita Ludowa Legitymacja Uchwałą Rady Państwa odznaczony został medalem 40-lecia Polski Ludowej, okaziciel Julian Chrobot verso szablon legitymacji, wzór orła PRL, oznaczenie drukarni
Rada Państwa
Part of Dokumenty Życia Społecznego
wystawiona dla Selerowicz Stefan dnia 28 czerwca 1944 roku przez Arbeitsamt we Wrocławiu, na części odklejonej zdjęcie i odciski palców okaziciela oraz pieczęcie wystawcy
Ziółkowski Wojciech
Zgłoszenie celem policyjnego stwierdzenia ludności
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Karta ewidencyjna dla Selerowicz Stefan, w dolnej części odcisk palca i pieczęć wystawcy
Ostdruck Pabianice
Karykatura gen. Wojciecha Jaruzelskiego
Legitymacja osobista oficera WP
Legitymacja osobista żony oficera WP
Zaświadczenie na prawo ewakuacji do Polski
Zaświadczenie = Udostowerenije
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Główny Pełnomocnik Rządu Rzeczypospolitej Polskiej do Spraw Ewakuacji w Litewskiej SRR
Legitymacja Odznaki Grunwaldzkiej
Part of Dokumenty Życia Społecznego
Naczelny Dowódca Wojska Polskiego
Łucja Kamińska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczeny Łucji Kamińskiej. Łucja Kamińska urodziła się 27 kwietnia 1922 roku w Rojcy koło Radzionkowa na Śląsku. Po zakończeniu edukacji pracowała jako gospodyni domowa oraz w administracji kopalni Radzionków (w czasie wojny), a po wyjściu za mąż zajmowała się domem.
Laburda-Lis Małgorzata
Ewa Ludmiła Kowalewska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Beniuk Szymon
Andrzej Szafrański - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Andrzeja Szafrańskiego. Andrzej Szafrański ukończył studia na Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie na wydziale morskim. Po studiach półtora roku pracował jako stażysta w Polskich Liniach Oceanicznych. Następnie pracował w Żegludze Bydgoskiej. Szybko piął się po szczeblach kariery – od dyspozytora, referenta, ekonomisty, starszego ekonomisty aż po dyrektora ekonomicznego. Później przeniósł się do Zjednoczenia Żeglugi Śródlądowej i Stoczni Rzecznych w Warszawie. W wyniku decentralizacji tej instytucji przeprowadził się do Wrocławia. Spędził w Zjednoczeniu dziesięć lat. Wreszcie w 1979 roku został dyrektorem Żeglugi Na Odrze. Z tego stanowiska odszedł w 1992 roku. W międzyczasie był też prezesem zarządu piłkarskiego WKS Śląsk Wrocław.
Gigoń Mateusz
Romana Żmuda - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Romany Żmudy. Romana Żmuda urodziła się w latach 30-tych w Turkach na dzisiejszej Ukrainie. Ojciec był oficerem Wojska Polskiego. Wojnę spędzili w Kołomyi. Ojciec pracował jako tłumacz (znał j. niemiecki). W październiku 1945 roku przyjechali do Oławy, gdzie mieszkali dwa lata, a następnie przeprowadzili się do Lutyni.
Kozłowski Marek
Jacek Wenzel - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Jacka Wenzela. Jacek Wenzel jest związany zawodowo z telewizją. Pracował w Tvp Wrocław, między innymi jako operator, reżyser, redaktor, sekretarz programowy. Realizował wiele popularnych programów telewizyjnych. Podejmował także współpracę z gwiazdami estrady z różnych krajów. Podczas Stanu Wojennego, działał charytatywnie, organizował dostawy paczek i darów z Holandii. Przez 5 lat prowadził fundację dzieci chorych na fenyloketonurie. Najdłużej pracujący dziennikarz telewizyjny na Dolnym Śląsku. Od 2012 roku na emeryturze.
Woźny Juliusz
Bronisława Rozkosz - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Bronisławy Rozkosz.
Skiba Roman
Jadwiga Szczepańska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Jadwigi Szczepańskiej.
Woźny Juliusz
Weronika Grabowiecka - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Weroniki Grabowieckiej, Sybiraczki.
Woźny Juliusz
Krystyna Góral i Janina Partyka - zdjęcie współczesne Świadków Historii
Portret współczesny Krystyny Góral i Janiny Partyki na tle wagonu znajdującego się w Centrum Historii Zajezdnia.
N.N.
Wojciech Seredyński - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Wojciecha Seredyńskiego, działacza Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Trembowelskiej „Boryczowianie” oraz Stowarzyszenia Miłośników Filmów Komediowych w Lubomierzu.
Skiba Roman
Jan Kukuła - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Jana Kukuły. Prof. Jan Kukuła urodził się w 1950 r. we Wrocławiu. Ukończył liceum plastyczne przy ul. Piotra Skargi, a w 1977 r. uzyskał dyplom w zakresie wzornictwa przemysłowego na Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. Od 1982 r. do dziś związany z Akademią Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta. W latach 2008-2012 pełnił funkcję prodziekana i dziekana Wydziału Architektury Wnętrz i Wzornictwa. Przed kilkoma laty uzyskał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Edukacyjnego w Ułan Bator.
Zubowski Piotr
Michał Skirpan - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Michała Skirpana.
Zubowski Piotr
Renata Zajączkowska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Renaty Zajączkowskiej. Renata Zajączkowska, z domu Sinko, przyszła na świat 5 sierpnia 1931 roku w niemieckiej rodzinie w Gliwicach, na terytorium Niemiec. Ojciec pracował jako mistrz warsztatów w miejscowej koksowni, matka zajmowała się prowadzeniem domu i opieką nad pięciorgiem dzieci. W domu posługiwano się wyłącznie językiem niemieckim, chociaż babcia znała kilka słów w gwarze śląskiej. W wieku sześciu lat, zaczęła uczęszczać do szkoły. Naukę przerwał zbilżający się front. Bracia Renaty zostali powołani do służby wojskowej, a starsza siostra do Służby Kobiet w Turyngii. Ojciec został w lutym 1945 r. wywieziony w głąb Rosji, z niewoli wrócił pod koniec tego samego roku. Po zakończeniu wojny, Renata dostała się do polskiego liceum i w 1948 r. zdała tzw. szybką maturę. Podczas wakacyjnej pracy w domu straców dla repatriantów we Wrocławiu, poznała swojego przyszłego męża – Polaka. W 1956 r., wzięli ślub, a rodzina Renaty wyjechała do Niemiec. Liceum Administracyjno-Handlowego w Rybniku, które ukończyła zdaniem matury w 1950 r. Małżonkowie zamieszkali we Wrocławiu, gdzie na świat przysżły ich dwie córki. Po 1989 r. Renata zaangażowała się w działalność Niemieckiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego we Wrocławiu, któremu przewodniczy.
Wójcik Piotr
Artur Fedorowski - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Artura Fedorowskiego. Artur Fedorowski urodził się 9 lipca 1965 roku we Wrocławiu w rodzinie inżyniersko-nauczycielskiej. W sierpniu 1980 roku miał 15 lat i miał rozpocząć naukę w XIV Liceum Ogólnokształcącym we Wrocławiu. Wiadomość o wybuchu strajków była dla niego momentem przełomowym. Zaangażował się w działalność Konfederacji Polski Niepodległej. Przez 3 lata drukował i kolportował ulotki. W szkole średniej założył Szkolny Ruch Obrony Wolności Politycznej. W czasie stanu wojennego otrzymał na przechowanie dokumenty - telefaksy z siedziby "Solidarności" przy ul. Mazowieckiej we Wrocławiu. W 1984 r. rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim wrocławskiej Akademii Medycznej. W czasie podróży do Wiednia w 1987 r.zafascynował się ruchem Hare Krishna. W 1999 r. uzyskał stopień doktora nauk medycznych. W 2001 wyemigorwał do Szwecji. Pracował w szpitalu internistycznymi, później kardiologicznym. Uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego w dziedzinie kardiologii na Uniwersytecie w Lund.
Garnecki Jan
Andrzej Wiszniewski - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny profesora Andrzeja Wiszniewskiego. Andrzej Wiszniewski urodził się 15 lutego 1935 roku. Spod warszawskiego Grójca do Wrocławia przyjechał w roku 1947. Skończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki, z którą to z czasem związał się zawodowo. W latach 60. XX wieku uzyskał stopień doktora i doktora habilitowanego, a w 1972 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Zaangażowany był w działalność opozycji antykomunistycznej – uczestniczył w wydarzeniach marca 68’, strajku okupacyjnym po wprowadzeniu stanu wojennego, był członkiem Solidarności. Wielokrotnie aresztowany i przesłuchiwany, został także internowany w Nysie. W latach 1900-1996 pełnił funkcję rektora Politechniki, a od 1999 do 2001 ministra nauki w rządzie Jerzego Buzka.
Beniuk Szymon
Aleksander Tarnawski - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Aleksandra Tarnawskiego. Aleksander Tarnawski ps. „Upłaz”urodził się 8 stycznia 1921 r. w Słocinie, Rzeszów w rodzinie nauczycielskiej, Jan i Maria zd. Bereś. W 1924 r. wraz z rodzicami przenosi się do Gliwic. Absolwent Gimnazjum Państwowego w Chorzowie, które ukończył w 1938 r. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Lwowskiego. We wrześniu 1939 r. przebywału krewnych w Rabce i tam zastaje go wojna. Wówczas nie zostaje zmobilizowany, zaś w tym samym roku przekroczyłgranicę polsko-węgierskąi zostałskierowany do tymczasowego obozu dla uchodźców na Węgrzech. Wraz z końcem 1939 r. przedostaje się do Francji, tam zaś zgłosił się dotam zaś zgłosił się do punktu werbunkowego, co skutkuje przydziałem wojska. W 1940 roku szkolił się w Szkole Podchorążych Piechoty wCamp de Coëtquidan. Stamtąd przedostał się do Wielkiej Brytanii, będąc pod brytyjskim dowództwem został skierowany do Szkoły Podchorążych Broni Pancernej wCrawford.W Wielkiej Brytaniiodbył szereg konspiracyjnych w dywersji i broni pancernej szkoleń,łącznie ze stażem w oddziałach brytyjskich,których konsekwencją byłom.in.zrzut desantowy w 1944 r. z Włoch na placówkę odbiorczą „Kanapa”, położoną koło wsiBaniochakoło Góry Kalwarii podWarszawą.Czas ostatniego roku wojny spędził wWarszawie prowadząc działalnośćw Armii Krajowej, w której to z przydziałów służbowychbrał udział w licznych akcjach. organizował i szkolił patrole dywersyjne, prowadził działania dywersyjne na szlakach komunikacyjnych Inspektoratu.W okresie wojska znany pod ps. „Upłaz”Okres powojenny był dla niego czasem, w którym daleki był od działalnościwojskowej. Po wojnierozpoczął pracą wPolskim Radiuw Warszawie. W 1947 ponawia studiachemiczne na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, ostatecznie kończąc je z tytułem magistra inżyniera chemika.W 1950 r, ożeniła się z Henryką Bartosiewicz. Po raz drugi ożenił się w 1987 r z Elżbietą Kamińską, którąpoznał na uczelni–ma córkę Katarzynę.Całe życie powojenne do dnia dzisiejszego związane jest z Gliwicami.Jego praca zawodowa to działalność naukowa na Politechnice Gliwickiej, na której pracowała jako asystent w Katedrze Chemii Fizycznej(1948–1961), adiunktw Instytucie Metali Nieżelaznych (1961–1963), starszy inżynier laboratoryjny (od 1964 roku –kierownik w Zakładzie Pigmentów) w Instytucie Przemysłu Tworzyw i Farb w Gliwicach (1963–1990), starszy specjalista tego samego instytutu aż do przejścia na emeryturęw 1994 r.Za swoją działalnośćwojskową został odznaczony m.in.Srebrnym Krzyżem Zasług, a od 2018 r. w randze majora Wojska Polskiego. Obecnie jest ostatnim żyjącym cichociemnym, cichociemni to żołnierzePolskich Sił Zbrojnych desantowani do okupowanej Polski podczas II wojny światowejw celu prowadzenia walki nieregularnej. W związku z tym do dnia dzisiejszego jest uczestnikiemlicznych wydarzeń związanychz upamiętnianiem historii, jak i działaniami wojsk specjalnych m.in.GROM, których, którychSpadochroniarze Armii Krajowej są patronami. W 2014 r. w wieku 93 lat wykonał skok spadochronowy
Cudzich Ewa
Bolesław Gawin - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Bolesława Gawina. Bolesław Gawina urodził się 12 lipca 1918 roku w Jakubowskich k. Bociek. Dzieciństwo spędził na pracy w gospodarstwie. Ożenił się w czasie okupacji sowieckiej. Za niedostarczenie kontrybucji został osadzony w więzieniu w Bielsku Podlaskim skąd w marcu 1943 roku przetransportowano go do obozu koncentracyjnego w Stuthoffie, gdzie spędził dwa lata. Po wojnie pracował w gospodarstwie. Nie należał do żadnego stowarzyszenia ani organizacji.
Kajdanowska Agnieszka
Jadwiga Legierska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Jadwigii Legierskiej. Jadwiga Legierska urodziła się 27 września 1921 r. w Koniakowie jako jedna z ośmiorga rodzeństwa. Ukończyła szkołę podstawową w Koniakowie i z rodzinną miejscowością jest związana od dzieciństwa. Wyszła za mąż za Franciszka Legierskiego. Całą młodość, życie dorosłe spędziła pracując w domowy gospodarstwie. W latach 70-tych, 80-tych w swoim prywatnym domu przyjmowała grupy kolonijne, oazowe – stanowiło to jedno źródeł dochodu państwa Legierskich.
Cudzich Ewa
Małgorzata Jerchel - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Małgorzaty Jerchel. Małgorzata Jerchel urodziła się 26 czerwca 1919 roku w Opolu. Została oddana na wychowanie przez swoją matkę tuż po urodzeniu, do swojej cioci do Katowic, gdzie spędziła całe życie. Ukończyła 7-klasową Publiczną Szkołę Powszechną w Dąbrówce Małej, powiat Katowice. Do momentu zamążpójścia była na tzw. „służbie”. Swoje życie poświęciła wychowaniu ośmiorga dzieci, co w obliczu śmierci jej męża, w jej wieku 44 lat, było głównym jej zadaniem i odpowiedzialnością, również podczas II wojny światowej.
Lysko Aleksander
Janina Wąsacz - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Janiny Wąsacz. Janina Franciszka Wąsacz urodziła się w Warszawie jako jedyna córka. Ojciec był prawnikiem, mama nie pracował. Po skończonym gimnazjum rozpoczęła pracę w Starachowicach w fabryce samolotów, tak też zastała ją wojna. Okres wojenny spędza w Warszawie, zaś wraz z wybuchem powstania warszawskiego zostaje z rodzicami i mężem Antonim zamknięta w obozie pracy na warszawskim Zieleńcu, następne to: Pruszków, Wrocław i Trzebnica. Po wojnie osiedla się wraz z rodzina w Oleśnicy. Wraz z nakazem pracy męża we Wrocławiu w latach sześćdziesiątych przeprowadzają się do tego miasta i tam mieszka do dnia dzisiejszego. Urodziła dwie córki, ma 3 wnuków i pięcioro prawnuków.
Paprot-Wielopolska Aleksandra
Anna Łaska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
Portret współczesny Anny Łaski. Anna Łaska urodziła się 3 lutego 1930 r. w Kamionce Małej (powiat Kołomyja, województwo stanisławowskie). Była jedynaczką. Jej ojciec był policjantem śledczym w miejscowości Gody-Turka, jej matka zajmowała się wychowywaniem córki i pracą na roli. Po wybuchu II wojny światowej rodzina została rozdzielona. Anna została z matką i dziadkami ze strony matki. W czasie działań wojennych rodzina kilkakrotnie przenosiła się, m.in. pod rumuńską granicę, do Tułowy, do Kołomyi, a docelowo (w 1946 r.) do Oławy. Anna wielokrotnie wracała do miejsca pochodzenia, pierwszy wyjazd miał miejsce w 1956 r. W 1947 r. Anna wyszła za mąż; miała z mężem trójkę dzieci. Mąż zmarł w 1988 r. Obecnie mieszka sama w tym samym domu, w którym rodzina zamieszkała w 1946 r.
Zubowski Piotr