Dolnośląskie Centrum Medyczne "Dolmed" (ówczesna nazwa: Dolnośląskie Centrum Diagnostyki Medycznej "Dolmed"; oficjalna uroczystość otwarcia placówki odbyła się 15 czerwca 1977 r.)
Plac Solny we Wrocławiu, z lewej strony widoczny dawny budynek Miejskiej Kasy Oszczędności a obecnie budynek BZ WBK [projektu Heinricha Rumpa z 1930 roku], w głębi rynek wrocławski z widocznym budynkiem ratusza.
Wrocławski rynek, budynek nowego ratusza [wybudowany w latach 1860-1864 na podstawie projektu Friedricha Augusta Stülera. Obecnie stanowi siedzibę prezydenta i rady miejskiej Wrocławia].
Podseria 2 fotografii budynków mieszkalnych - punktowców projektu architekt Marii Molickiej wzniesionych przy ulicy Szpitalnej. Blok mieszkalny tego projektu powstały również przy ulicy Mikołaja Reja.
Fontanna w parku staromiejskim przedstawiająca chłopca z łabędziem [kopia odlewu Theodora Erdmanna Kalide]. Znajduje się naprzeciwko sceny letniej, pośrodku fontanny wykonanej z piaskowca.
Gmach wzniesiony został w latach 1892-1894 jako budynek resursy kupieckiej. Nastepnie rozbudowany został podczas modernizacji 1905-1909. Po II wojnie światowej w budynku przy ulicy Teatralnej znajdowało się w Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W 1963 roku TPPR zgodziło się na udostepnienie części pomieszczeń Teatrowi Lalek, który funkcjonuje tam po dziś dzień.
brama prowadząca na teren kościoła filialnego pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Gaci [należącego do parafii św. Jakuba w Małujowicach]
Wrocław wieczorem - neon naprzeciwko Dworca Głównego. [neon znajdujący się na dachu bloku mieszkalnego przy ul. Piłsudskiego 106-114 we Wrocławiu. Zaprojektowany przez Janusza Tarantowicza w 1960 roku, oryginalnie znajdował się na ścianie budynku, obecnie przeniesiony został na dach. Dzięki inicjatywie firmy Aquapark Wrocław neon został odrestaurowany i ponownie uruchomiony 1 października 2010 roku.]
Widok na kamienicę przy ulicy ulicy Nehringa 10, w tle widok na jeden z "sedesowców" składających się na Zespół mieszkalno-usługowy przy pl. Grunwaldzkim tzw. Wrocławski Manhattan.
Gmach wzniesiony został w latach 1892-1894 jako budynek resursy kupieckiej. Nastepnie rozbudowany został podczas modernizacji 1905-1909. Po II wojnie światowej w budynku przy ulicy Teatralnej znajdowało się w Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W 1963 roku TPPR zgodziło się na udostepnienie części pomieszczeń Teatrowi Lalek, który funkcjonuje tam po dziś dzień.
rozbiórka pozostałości zniszczonego podczas oblężenia Festung Breslau domu towarowego Bielschowsky na rogu ul. Kiełbaśniczej i św. Mikołaja (w miejscu dzisiejszego Wratislavia Center)
rozbiórka pozostałości zniszczonego podczas oblężenia Festung Breslau domu towarowego Bielschowsky na rogu ul. Kiełbaśniczej i św. Mikołaja (w miejscu dzisiejszego Wratislavia Center)
Fontanna w parku staromiejskim przedstawiająca chłopca z łabędziem [kopia odlewu Theodora Erdmanna Kalide]. Znajduje się naprzeciwko sceny letniej, pośrodku fontanny wykonanej z piaskowca.
Fontanna w parku staromiejskim przedstawiająca chłopca z łabędziem [kopia odlewu Theodora Erdmanna Kalide]. Znajduje się naprzeciwko sceny letniej, pośrodku fontanny wykonanej z piaskowca.
rozbiórka pozostałości zniszczonego podczas oblężenia Festung Breslau domu towarowego Bielschowsky na rogu ul. Kiełbaśniczej i św. Mikołaja (w miejscu dzisiejszego Wratislavia Center)
Fontanna w parku staromiejskim przedstawiająca chłopca z łabędziem [kopia odlewu Theodora Erdmanna Kalide]. Znajduje się naprzeciwko sceny letniej, pośrodku fontanny wykonanej z piaskowca.
rozbiórka pozostałości zniszczonego podczas oblężenia Festung Breslau domu towarowego Bielschowsky na rogu ul. Kiełbaśniczej i św. Mikołaja (w miejscu dzisiejszego Wratislavia Center)
Gmach I Wydziału Prokuratury Apelacyjnej we Wrocławiu przy ulicy Piłsudskiego. Zdjęcie z sierpnia 2010 roku ukazuje fasadę kamienicy na świeżo po remoncie. Dawniej w tym budynku mieścił się Wojewódzki Sztab Wojskowy.
Gmach Biblioteki Uniwersyteckiej mieści się we Wrocławiu przy ulicy Szajnochy. Projektantem był budowlany radca miejski Richard Plüddemann. Budynek został oficjalnie otwarty w kwietniu 1891 roku. Z początku budynek na parterze zajmowała Miejska Kasa Oszczędnościowa i bank, a na piętrze znajdowała się biblioteka. W latach 30' XX wieku bank i Kasa zostały przeniesione co pozwoliło znacznie powiększyć powierzchnię przeznaczoną na magazynowanie książek. Obiekt przetrwał wojnę unikając zniszczeń.
Gmach Biblioteki Uniwersyteckiej mieści się we Wrocławiu przy ulicy Szajnochy. Projektantem był budowlany radca miejski Richard Plüddemann. Budynek został oficjalnie otwarty w kwietniu 1891 roku. Z początku budynek na parterze zajmowała Miejska Kasa Oszczędnościowa i bank, a na piętrze znajdowała się biblioteka. W latach 30' XX wieku bank i Kasa zostały przeniesione co pozwoliło znacznie powiększyć powierzchnię przeznaczoną na magazynowanie książek. Obiekt przetrwał wojnę unikając zniszczeń.
Jedna z dwóch czynnych we Wrocławiu synagog. Jej budowa przebiegała dwuetapowo, prace rozpoczęto w 1820 roku by zarzucić je w czerwcu 1821. Drugi etap wystartował w 1827 roku, a zakończono w 1829 roku. Pierwsze nabożeństwo odbyło się 10 kwietnia 1829, a oficjalne otwarcie synagogi 23 kwietnia 1829. Autorem projektu budynku był wrocławski radca budowlany Carl Ferdinand Langhans. kolejne remonty miały miejsce w latach 1872 i 1873 mające na celu dodanie wewnątrz budynku klatek schodowych. Synagoga gruntownie przebudowana została w 1905 roku przez braci Paula i Richarda Ehrlichów, zaś w stulecie istnienia przeprowadzono remont, znacznie unowocześniając gmach bożnicy. W 1938 roku wnętrze synagogi zostało zdewastowane. W czasie II wojny wnętrze gmachu było użytkowane jako warsztat i magazyn. 13 sierpnia 1945 roku synagoga powróciła w ręce Komitetu Żydowskiego. Po wydarzeniach roku 1968, w związku z emigracją środowisk żydowskich działalność modlitewna została zawieszona. W 1974 roku przejęta została przez Skarb Państwa, po czym kilkukrotnie zmieniała właścicieli aby w 1995 roku znów trafić w ręce gminy żydowskiej. Synagoga funkcjonuje do dziś, pełniąc nie tylko funkcję bożnicy, ale także sali koncertowej i miejsca spotkań nadając charakter wrocławskiej dzielnicy Czterech Wyznań.
Jedna z dwóch czynnych we Wrocławiu synagog. Jej budowa przebiegała dwuetapowo, prace rozpoczęto w 1820 roku by zarzucić je w czerwcu 1821. Drugi etap wystartował w 1827 roku, a zakończono w 1829 roku. Pierwsze nabożeństwo odbyło się 10 kwietnia 1829, a oficjalne otwarcie synagogi 23 kwietnia 1829. Autorem projektu budynku był wrocławski radca budowlany Carl Ferdinand Langhans. kolejne remonty miały miejsce w latach 1872 i 1873 mające na celu dodanie wewnątrz budynku klatek schodowych. Synagoga gruntownie przebudowana została w 1905 roku przez braci Paula i Richarda Ehrlichów, zaś w stulecie istnienia przeprowadzono remont, znacznie unowocześniając gmach bożnicy. W 1938 roku wnętrze synagogi zostało zdewastowane. W czasie II wojny wnętrze gmachu było użytkowane jako warsztat i magazyn. 13 sierpnia 1945 roku synagoga powróciła w ręce Komitetu Żydowskiego. Po wydarzeniach roku 1968, w związku z emigracją środowisk żydowskich działalność modlitewna została zawieszona. W 1974 roku przejęta została przez Skarb Państwa, po czym kilkukrotnie zmieniała właścicieli aby w 1995 roku znów trafić w ręce gminy żydowskiej. Synagoga funkcjonuje do dziś, pełniąc nie tylko funkcję bożnicy, ale także sali koncertowej i miejsca spotkań nadając charakter wrocławskiej dzielnicy Czterech Wyznań.
ambona w kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sobocisku [wzniesionym w 1. poł. XIV w., przebudowanym w 1708 r., zniszczonym w 1945 r., odbudowanym w latach 1959-1960; obecnie filialnym, należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Marcina Biskupa w Marcinkowicach]; na ambonie portret papieża Jana Pawła II
barokowy ołtarz główny kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sobocisku [wzniesionego w 1. poł. XIV w., przebudowanego w 1708 r., zniszczonego w 1945 r., odbudowanego w latach 1959-1950; obecnie filialnego, należącego do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Marcina Biskupa w Marcinkowicach]
Nowoczesny kompleks kinowy - Helios, znajdujący się przy ulicy Kazimierza Wielkiego. Został otwarty w 1997 roku, obecnie funkcjonuje pod nazwą "Nowe Horyzonty".
boczny ołtarz w kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sobocisku [wzniesionym w 1. poł. XIV w., przebudowanym w 1708 r., zniszczonym w 1945 r., odbudowanym w latach 1959-1960; obecnie filialnym, należącym do parafii pw. św. Marcina Biskupa w Marcinkowicach]; w ołtarzu figura Najświętszego Serca Pana Jezusa; w głębi widoczna figura św. Antoniego Padewskiego; z prawej strony chrzcielnica
górna część wieży gotyckiego [wzniesionego w 1. poł. XIV w., przebudowanego w 1708 r., zniszczonego w 1945 r., odbudowanego w latach 1959-1960; obecnie filialnego, należącego do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Marcina Biskupa w Marcinkowicach] kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sobocisku
transparent wzywający do głosowania na "Solidarność" w wyborach parlamentarnych 4 czerwca 1989 r. zawieszony na elewacji bocznej bloku przy ul. Oławskiej 28; na parkingu stoją od lewej: Polski Fiat 126p, FSO 1500, dwa Polskie Fiaty 126 p i Syrena 105
Wrocław - widok z wieży Katedry św. Jana Chrzciciela w stronę centrum miasta. Wyróżniają się budynki: Hali Targowej przy ulicy Piaskowej, Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego na placu Nankiera i Biblioteki Uniwersyteckiej na Piasku.
gotycki maswerk w kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sobocisku [wzniesionym w 1. poł. XIV w., przebudowanym w 1708 r., zniszczonym w 1945 r.m odbudowanym w latach 1959-1960; obecnie filialnym, należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Marcina Biskupa w Marcinkowicach]; obok drewniany krzyż misyjny z figurą Chrystusa ukrzyżowanego oraz inskrypcją INRI [Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum - Jezus Nazarejczyk, Król Żydowski, Ewangelia wg św. Jana, rozdz. 19, wers 19]
fragment muru gotyckiego kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sobocisku; na tablicy przypuszczalnie rok przeprowadzenia remontu - 1921
gotycki kościół [wzniesiony w 1. poł. XIV w., przebudowany w 1708 r., zniszczony w 1945 r., odbudowany w latach 1959-1960] pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sobocisku [filialny, należący do parafii pw. św. Marcina Biskupa w Marcinkowicach]
kaplica przy gotyckim kościele [wzniesionym w 1. poł. XIV w., przebudowanym w 1708 r., zniszczonym w 1945 r., odbudowanym w latach 1959-1960] pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sobocisku [filialnym, należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Marcina Biskupa w Marcinkowicach]
gotycki kościół [wzniesiony w 1. poł. XIV w., przebudowany w 1708 r., zniszczony w 1945 r., odbudowany w latach 1959-1960] pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sobocisku [filialny, należący do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Marcina Biskupa w Marcinkowicach]
brama prowadząca do kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sobocisku [filialnego, należącego do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Marcina Biskupa w Marcinkowicach]
transparent wzywający do głosowania na "Solidarność" w wyborach parlamentarnych 4 czerwca 1989 r. zawieszony na elewacji bocznej bloku przy ul. Oławskiej 28; z lewej strony widoczny wylot z tunelu na trasie W-Z
Wrocław - widok z wieży Katedry św. Jana Chrzciciela. Na pierwszym planie Kościół św. Krzyża, w głębi sylwetka Kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku.