Showing 60841 results

Archival description
Advanced search options
Print preview Hierarchy View:

46345 results with digital objects Show results with digital objects

Relacja Stefana Skąpskiego

Stefan Skąpski (ur. 1936) – polski polityk, ostatni prezydent Wrocławia w PRL-u (1986–1990). Do Wrocławia po raz pierwszy przyjechał na studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego, po ukończeniu których podjął pracę zawodową w administracji lokalnej (w latach 1954–1961 zasiadał w prezydium Rady Narodowej Wrocławia). Przez 12 lat pełnił funkcję kierownika w Elwro, a od 1973 r. – dyrektora Wydziału Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Urzędu Wojewódzkiego. 26 stycznia 1984 r. został powołany na stanowisko wiceprezydenta, a od 26 marca 1986 r. – prezydenta Wrocławia. Za jego kadencji w 1987 r. zawarto umowę partnerską z Wiesbaden, polegającą na współpracy kulturalnej, sportowej i szkolnej, w tym wymiany uczniów. Ustąpił ze stanowiska 4 czerwca 1990 r., a dzień później Rada Miasta wybrała Bogdana Zdrojewskiego na nowego prezydenta. Od 2014 r. publikuje wiersze dla dzieci, a w 2021 r. opublikował swoje wspomnienia Gdy byłem prezydentem Wrocławia i później.

Maj Ewa

Relacja Marii Iwaniuk

Relacja Marii Iwaniuk, pracownika wrocławskiego Muzeum Narodowego, działaczki wrocławskiej Solidarności. Relacja dotyczy wybuchu II wojny światowej, bombardowań Warszawy i doświadczeń okupacji niemieckiej w rodzinnym gospodarstwie w powiecie grójeckim, uniknięcia wywózki na roboty przymusowe do III Rzeszy, budowy getta dla ludności żydowskiej i udziału w pomaganiu jego mieszkańcom, wybuchu Powstania Warszawskiego, wywiezienia do obozu pracy przymusowej w Bydgoszczy, warunków życia i pracy w obozie, uwolnienia obozu przez polskich żołnierzy, pracy we wrocławskim Muzeum Narodowym i zaangażowania w działalność „Solidarności”, a także wprowadzenia stanu wojennego.

Iwaniuk Maria

Relacja Włodzimierza Kowalczyka

Relacja Włodzimierza Kowalczyka, zesłanego wraz z rodziną na Syberię, po przyjeździe na Ziemie Zachodnie, absolwenta Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej, nauczyciela, elektryka we Wrocławskim Zjednoczeniu Budownictwa oraz pracownika Wytwórni Filmów Fabularnych, zaangażowanego w działalność wrocławskiego oddziału Związku Sybiraków, wiceprezesa Zarządu Oddziału. Relacja dotyczy losów rodziny podczas II wojny światowej, ucieczki z rodzinnej Bydgoszczy na Wołyń, deportacji na Syberię, warunków podróż i życia w głębi ZSRR, stosunku miejscowej ludności rosyjskiej wobec Polaków, organizacji w Juriewcu polskiej szkoły, powrotu do Polski, życia w powojennym Wrocławiu, studiów, kolejnych miejsc pracy, postrzeganiu Sybiraków przez władze komunistycznej Polski, sytuacji Sybiraków w latach 90 XX wieku i XXI wieku.

Kowalczyk Włodzimierz

Relacja Krzysztofa Kowackiego

Wywiad został przeprowadzony z panem Krzysztofem Kowackim – byłym piłkarzem ręcznym „Śląska” Wrocław, Anilany Łódź i TV Gelnhausen w Niemczech. Krzysztof Kowacki urodził się w Łodzi w 1955 r. Tam uczęszczał do szkoły podstawowej i Technikum Samochodowego. W 1975 r. zdał maturę, a na studia wybrał się na AWF we Wrocławiu po namowie przez Jerzego Klempela. Krzysztof Kowacki interesował się piłką ręczną już od szkoły podstawowej. W ósmej klasie wyjechał z drużyną do DDR na mecz międzypaństwowy. Już w „Śląsku” Krzysztof Kowacki poznał wspaniałych kolegów i ich rodziny, z którymi do dzisiaj utrzymuje kontakt: żoną i synem Jerzego Klempela, Janem Czykalukiem, Bogdanem Falętą, Bogdanem Kowalczykiem, Andrzejem Sokołowskim, Danielem Waszkiewiczem. Krzysztof Kowacki grał w „Śląsku” od 1975 do 1982 r. W tym czasie zespół był u szczytu sławy, siedmiokrotnie zdobywając tytuł Mistrza Polski; wyjeżdżał na mecze ligowe, pucharowe, czy rewanżowe na Zachód: do Islandii, Danii, Niemiec, Hiszpanii, Szwecji, Szwajcarii, ale także do Rumunii, Czechosłowacji, Węgier. Najtrudniejszy mecz jaki przyszło rozegrać Krzysztofowi Kowackiemu, to finał meczu o Puchar Europy, który „Śląsk” przegrał sześcioma bramkami. Po skończonych studiach Krzysztof Kowacki wrócił do swojego rodzinnego miasta i tam został przyjęty do Anilany, otrzymał mieszkanie i pracę w szkole. Niestety, władze „Śląska” Wrocław nie chciały oddać swojego zawodnika i starały się go zatrzymać za wszelką cenę poprzez wcielenie do wojska. Tymczasem władze Anilany pomogły w załatwieniu Krzysztofowi Kowackiemu zaświadczenia o niezdolności do służby z powodu niedosłuchu. Krzysztof Kowacki grał w Anilanie 5 lat (w tym czasie Anilana zdobyła po raz pierwszy w historii Mistrza Polski), a następnie przeprowadził się do Niemiec, gdzie mieszka do dzisiaj. Tam grał w zespole TV Gelnhausen, gdzie był dwukrotnie poważnie kontuzjowany. Został trenerem tego zespołu i pracuje jako rehabilitant w Klinice Rehabilitacyjnej. Dzisiaj jest kolekcjonerem maskotek olimpijskich.

Maj Ewa

Relacja Barbary Klempel

Relacja Barabry Klempel dotyczy szesnastoletniego pobytu w Niemczech, rzeczywistości życia w RFN, doświadczeń żony i matki szczypiornisty, kontaktów z innymi rodzinami i kobietami również kibicującymi swoim mężom, codzienność życia męża pomiędzy treningami, wyjazdami na zgrupowania, meczami.

Klempel Barbara

Relacja Zbigniewa Rząsowskiego

Relacja Zbigniewa Rząsowskiego, pracownika wrocławskiej Zajezdni nr VII oraz MPK Wrocław, uczestnika strajku w Zajezdni nr VII w sierpniu 1980 roku. Relacja dotyczy służby wojskowej w Wojskach Ochrony Pogranicza, pracy zawodowej związanej z wrocławskim MPK, strajku Zajezdni nr VII, pracy w dzisiejszym MPK i porównania z dawniejszymi warunkami pracy.

Rząsowski Zbigniew

Relacja Aleksandra Gleichgewichta

Relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w okresie PRL, współpracownika KSS „KOR”, działacza NSZZ „Solidarność”, redaktora naczelnego Radia „Solidarność” we Wrocławiu, internowanego w stanie wojennym. Relacja dotyczy wydarzeń sierpnia 1980 roku, aresztowania tuż przed rozpoczęciem strajku oraz początków Solidarności we Wrocławiu.

Gleichgewicht Aleksander

Relacja Daniela Waszkiewicza

Daniel Waszkiewicz, piłkarz ręczny oraz trener. Relacja dotyczy sporotwej kariery, początków juniorskich w legnickim klubie, gry w Śląsku Wrocław, zarządzanym odgónie wojskowym klubie, realiów gry w drużynie bloku wschodniego, wyjazdów zagranicznych, a także gry na Igrzyskach Olimpijskich i Mistrzostwach Świata.

Waszkiewicz Daniel

Relacja Wiesława Zagórnego

Relacja Wiesława Zagórnego, pracownika m.in. PZL Hydral, uczestnika wydarzeń Sierpnia 1980 roku we Wrocławiu. Pierwsza relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr 7 we Wrocławiu z perspektywy delegata Zakładów Remontowych Energetyki Wrocław, tworzenia struktur zakładowego związku zawodowego, stanu wojennego, manifestacji ulicznej z 31 sierpnia 1982 roku. Druga relacja dotyczy młodości i doświadczeń szkolnych oraz zawodowych.

Zagórny Wiesław

Relacja Zbigniewa Wróblewskiego

Relacja Zbigniewa Wrólewskiego, pracownika wrocławskich zakładów: Fat, Instytucie Niskich Temperatur, WSK Hydral, Zajezdni nr VII i WPB Północ, uczestnika strajku w Zajezdni nr VII we Wrocławiu w sierpniu 1980 roku, internowanego w czasie stanu wojennego w Grodkowie. Relacja dotyczy strajku we wrocławskiej Zajezdni autobusowej nr VII, pełnienia funkcji ochroniarza w straży strajkowej.

Wróblewski Zbigniew

Relacja Romany Żmudy

Relacja Romany Żmudy dotyczy wspomnień z II wojny światowej w Turce i Kołomyji z perspektywy dziecka, nauczania w szkołach sowieckich oraz tajnego nauczania polskiego, losów Żydów z Turki, miesięcznego transportu kolejowego, którym rodzina Żmudów wyruszyła z Kołomyi do Oławy oraz pierwszych lat na Ziemiach Zachodnich, w Oławie i Lutyni.

Żmuda Romana

Relacja Aleksandra Lebiedzińskiego

Relacja Aleksandra Lebiedzińskiego, działacza Solidarności Walczącej, dotyczy strajku w sierpniu 1980 roku, organizowacji mszy dla strajkujących, nastrojów względem strajku mieszkańców Wrocławia, codzienności strajkujących, organizacji życia w zajezdni, prób inwigilacji strajkujących, początkowej działalność Biuletynu Dolnośląskiego.

Lebiedziński Aleksander

Jerzy Pieńkowski - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Józefa Pieńkowskiego. Józef Pieńkowski, od od kwietnia 1980 r. do emerytury we wrocławskim MPK (zajezdnie przy ul. Grabiszyńskiej i Obornickiej), gdzie pracował jako kierowca autobusu. Uczestniczył w strajku Zajezdni nr VII w sierpniu 1980 r. Pomagał wówczas w ochronie (patrolowaniu) ogrodzenia zakładu. Podczas strajku wstąpił do Solidarności.

Borecki Kamil

Results 1 to 100 of 60841