koperta okolicznościowa dedykowana do zaproszeń na XIII Festiwal Muzyki Rosyjskiej i Radzieckiej w Lądku-Zdroju; na kopercie 2 znaczki pocztowe przedstawiające statki kosmiczne "Apollo" i "Sojuz"
zaproszenie na XV Festiwal Muzyki Rosyjskiej i Radzieckiej Lądek '79 wystosowane do Józefa Wieczorka - pracownika "Gazety Robotniczej"; na kopercie znaczek pocztowy upamiętniający 35. rocznicę powstania tzw. Ludowego Wojska Polskiego
Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Wałbrzychu
Kwartet smyczkowy "Varsovia" daje koncert dla królowej Hiszpanii Zofii prawdopodobnie w Palacio de la Zarzuela w Madrycie; muzycy siedzą w klasycystycznej sali przed pulpitami na podwyższeniu okrytym wzorzystym dywanem, w tle niezidentyfikowana statua, na ścianie kilim z niezidentyfikowanym herbem; od lewej: Krzysztof Bruczkowski, Bronisław Bruczkowski, Wojciech Walasek, Artur Paciorkiewicz.
Członkowie kwartetu smyczkowego "Varsovia" wręczają królowej Hiszpanii Zofii niezidentyfikowane pamiątki, prawdopodobnie w Palacio de la Zarzuela w Madrycie; od lewej: królowa Zofia (Sophia Margarethe Victoria Frederika von Schleswig-Holstein-Sönderborg-Glücksburg), Bronisław Bruczkowski, Artur Paciorkiewicz, Wojciech Walasek, Krzysztof Bruczkowski.
Członkowie kwartetu smyczkowego "Varsovia" wraz z Krzysztofem Pendereckim w niezidentyfikowanej sali koncertowej; od lewej: Bronisław Bruczkowski, Artur Paciorkiewicz, Krzysztof Penderecki, N. N., Krzysztof Bruczkowski, Wojciech Walasek.
Członkowie kwartetu smyczkowego "Varsovia" wraz z Krzysztofem Pendereckim w niezidentyfikowanym wnętrzu; od lewej Artur Paciorkiewicz, Wojciech Walasek, Krzysztof Penderecki, Krzysztof Bruczkowski, Bronisław Bruczkowski.
Kwartet smyczkowy "Varsovia" podczas występu w niezidentyfikowanym miejscu; od lewej: Wojciech Walasek (wiolonczela), Bronisław Bruczkowski (I skrzypce), Krzysztof Bruczkowski (II skrzypce), Artur Paciorkiewicz (altówka), N. N. (gospodarz miejsca?); muzycy stoją we wnętrzu murowanego pomieszczenia, pod ścianami stoją krzesła, na ścianach obrazy.
Członkowie kwartetu smyczkowego "Varsovia" na ulicy w Warszawie; od lewej: Bronisław Bruczkowski, Artur Paciorkiewicz, Wojciech Walasek, Krzysztof Bruczkowski; w tle zaparkowane samochody i napis "Sofia".
Portret zbiorowy muzyków kwartetu smyczkowego "Varsovia"; od lewej: Wojciech Walasek (wiolonczela), Krzysztof Bruczkowski (II skrzypce), Bronisław Bruczkowski (I skrzypce), Artur Paciorkiewicz (altówka).
Portret zbiorowy członków kwartetu smyczkowego "Varsovia" w Londynie; u góry od lewej Bronisław Bruczkowski (I skrzypce), Krzysztof Bruczkowski (II skrzypce); u dołu od lewej Wojciech Walasek (wiolonczela), Artur Paciorkiewicz (altówka); w tle za muzykami na ścianie słabo czytelny napis "Wigmore Hall".
Krzysztof Bruczkowski przyjmuje gratulacje podczas festiwalu poświęconego Henrykowi Wieniawskiemu (dziś: Festiwal im. Henryka Wieniawskiego) w Szczawnie Zdroju; wokół niego siedzą członkowie orkiestry, muzycy znajdują się na scenie, w tle plansza z portretem H. Wieniawskiego i napisem: Szczawno Zdrój 1976; koncert odbył się prawdopodobnie w budynku pijalni wód, gdyż Tetar Zdrojowy był w tym czasie w remoncie.
Broszura wydana z okazji finałowego koncertu "Hard as a rock" zawierająca historyczne wprowadzenie do tematu oraz prezentacje finalistów wraz z tekstami ich utworów.
Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu Roman Kołakowski.
Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu Roman Kołakowski.
Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu Roman Kołakowski.
Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu Roman Kołakowski.
Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu Roman Kołakowski.
publiczność na koncercie na pl. Wolności zorganizowanym w ramach Dni Wrocławia - na scenie występował m.in. zespół "Sami Swoi"; w tle gmach sądu przy ul. Podwale
publiczność na koncercie na pl. Wolności zorganizowanym w ramach Dni Wrocławia - na scenie występował m.in. zespół "Sami Swoi"; w tle gmach sądu przy ul. Podwale
Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.
Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.
Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.
Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.
Plakat festiwalowy z programem oraz listą podmiotów wspierajacych organizację imprezy, m.in.: władze ministerialne, wojewódzkie i metropolitarne, a także patroni medialni.
Plakat festiwalowy z programem oraz listą podmiotów wspierajacych organizację imprezy, m.in.: władze ministerialne, wojewódzkie i metropolitarne, a także patroni medialni.
dokument zaświadczający, że Steffi Pischka wlasc. Stefania Piszka, wcześniej Piszczanka z m. Alt Repten, Krs. Tarnowitz Repty Stare, pow. Tarnowskie Góry, dziś dzielnica tego miasta uczęszcza do konswerwtorium muzycznego w Bytomiu
Staatlich anerkanntes Cieplik Conservatorium Musikseminar und Kirchenmusik-Schule Buethen O.-S.
dokument zaświadczający, że Steffi Pischka wlasc. Stefania Piszka, wcześniej Piszczanka z m. Alt Repten, Krs. Tarnowitz Repty Stare, pow. Tarnowskie Góry, dziś dzielnica tego miasta uczęszcza do konswerwtorium muzycznego w Bytomiu
Staatlich anerkanntes Cieplik Conservatorium Musikseminar und Kirchenmusik-Schule Buethen O.-S.
Gmach Opery Wrocławskiej przy ulicy Świdnickiej. Wybudowany został w latach 1839-1841 według projektu Carla Ferdinanda Langhansa. W drugiej połowie XIX wieku gmach spłonął dwukrotnie i tyle samo razy został odbudowany i zmodernizowany, najpierw w 1865 roku przez Karla Lüdecke, a w latach 1871-1872 odbudową kierował Karl Schmidt. Po Ii wojnie światowej wymieniono uszkodzone statuy muz oraz zdjęto figury niemieckich i austriackich kompozytorów. Kolejna modyfikacja (rozbudowa południowej części Opery) miała miejsce w latach 1954-1956, natomiast modernizacja przeprowadzana w latach 1996-2007 pozostawiła Operę w stanie, w którym możemy podziwiać ją dziś.
Warszawa, 07-06-1989. Joan Baez śpiewa podczas protestu zorganizowanego przez Wspólnotę Wolność i Pokój pod ambasada Chińskiej Republiki Ludowej, której władze krwawo stłumiły demonstracje studentów na placu Tiananmen (Tian'anmen – plac Niebiańskiego Spokoju) w Pekinie 4 czerwca. Fot. NAF Dementi
Warszawa, 07-06-1989. Joan Baez śpiewa podczas protestu zorganizowanego przez Wspólnotę Wolność i Pokój pod ambasada Chińskiej Republiki Ludowej, której władze krwawo stłumiły demonstracje studentów na placu Tiananmen (Tian'anmen – plac Niebiańskiego Spokoju) w Pekinie 4 czerwca. Fot. NAF Dementi
Warszawa, 07-06-1989. Joan Baez śpiewa podczas protestu zorganizowanego przez Wspólnotę Wolność i Pokój pod ambasada Chińskiej Republiki Ludowej, której władze krwawo stłumiły demonstracje studentów na placu Tiananmen (Tian'anmen – plac Niebiańskiego Spokoju) w Pekinie 4 czerwca. Fot. NAF Dementi
Warszawa, 07-06-1989. Joan Baez śpiewa podczas protestu zorganizowanego przez Wspólnotę Wolność i Pokój pod ambasada Chińskiej Republiki Ludowej, której władze krwawo stłumiły demonstracje studentów na placu Tiananmen (Tian'anmen – plac Niebiańskiego Spokoju) w Pekinie 4 czerwca. Fot. NAF Dementi
Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. N/z od lewej Jacek Czaputowicz, Joan Baez, NN, Zbigniew Bujak. Fot. NAF Dementi
Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. N/z w środku Joan Baez, z lewej Jacek Czaputowicz. Fot. NAF Dementi
Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. N/z z lewej Joan Baez, z prawej Zbigniew Bujak. Fot. NAF Dementi
Odbitka fotograficzna pieśni napisanej przez internowanych w Ośrodku Odosobnienia w Nysie w maju 1982 r.; złożona z trzech części - na dwóch pierwszych zapis nutowy pieśni, na trzeciej słowa
Gmach Opery Wrocławskiej przy ulicy Świdnickiej. Wybudowany został w latach 1839-1841 według projektu Carla Ferdinanda Langhansa. W drugiej połowie XIX wieku gmach spłonął dwukrotnie i tyle samo razy został odbudowany i zmodernizowany, najpierw w 1865 roku przez Karla Lüdecke, a w latach 1871-1872 odbudową kierował Karl Schmidt. Po Ii wojnie światowej wymieniono uszkodzone statuy muz oraz zdjęto figury niemieckich i austriackich kompozytorów. Kolejna modyfikacja (rozbudowa południowej części Opery) miała miejsce w latach 1954-1956, natomiast modernizacja przeprowadzana w latach 1996-2007 pozostawiła Operę w stanie, w którym możemy podziwiać ją dziś.
Śpiewnik zawierający 63 piosenki i pieśni patriotyczne, wojskowe i opozycyjne; na okładce grafika przedstawiająca panoplia - kosy, piki, szable spowite polską flagą, z krzyżem Virtuti Militari i rogatywką - spoza których wznosi się orzeł w koronie; pod spodem informacja Wydanie II
Pocztówka dźwiękowa z dwoma utworami: "Golden olden days of rock and roll" Johnny'ego Wintera oraz "There's nothing stranger than our love" Paula Anki i Odii Coats.
Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)
Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)
Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)
Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)
Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)
Edmund Kajdasz (1924-2009), dyrygent, założyciel i kierownik wielu wrocławskich chórów, m.in. Chóru Kameralnego Cantores Minores Wratislavienses oraz Chóru Dziewczęcego Polskiego Radia Wrocławskie Skowronki Radiowe; w tle Opera Wrocławska
Edmund Kajdasz (1924-2009), dyrygent, założyciel i kierownik wielu wrocławskich chórów, m.in. Chóru Kameralnego Cantores Minores Wratislavienses oraz Chóru Dziewczęcego Polskiego Radia Wrocławskie Skowronki Radiowe; w tle Opera Wrocławska