wystawiona dla Selerowicz Stefan dnia 28 czerwca 1944 roku przez Arbeitsamt we Wrocławiu, na części odklejonej zdjęcie i odciski palców okaziciela oraz pieczęcie wystawcy

Karta ewidencyjna dla Selerowicz Stefan, w dolnej części odcisk palca i pieczęć wystawcy

karta pracy robotnika przymusowego Festung Breslau,  recto: dane pracownika, verso: ewidencja dni pracy znaczona pieczęciami

karta pracy robotnika przymusowego Festung Breslau,  recto: dane pracownika, verso: ewidencja dni pracy znaczona pieczęciami

legitymacja poświadczająca nadanie Emilowi Maciejce Odznaki Grunwaldzkiej; na s. 1 grafika przedstawiająca Odznakę Grunwaldzką; na s. 2 reprodukcja fragmentu obrazu "Bitwa pod Grunwaldem" Jana Matejki; na s. 4 grafika przedstawiająca polski czołg przypuszczalnie IS-2 produkcji radzieckiej przy Bramie Brandenburskiej w Berlinie

Jan Jodłowski (z lewej) jako robotnik przymusowy w Breslau stoi z kolegą obok pojazdu służącego do rozwożenia węgla mieszkańcom.

zawiera odezwę PKWN do narodu polskiego z 22.07.1944 r. (faktycznie zatwierdzona i ogłoszona w Moskwie 20 lipca 1944 r.) oraz dekrety Krajowej Rady Narodowej z 20-22 lipca 1944 r.; faksymile wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza, 1975-1978?

legitymacja poświadczająca nadanie Emilowi Maciejce "Medalu za Warszawę 1939-1945"

wrak czołgu T-34 nieopodal pałacu w Zabardowicach

dokument poświadczający nadanie Emilowi Maciejce medalu "Za zdobycie Berlina"

dokument poświadczający przyznanie Emilowi Maciejce medalu "Za wyzwolenie Warszawy"

dokument poświadczający nadanie Emilowi Maciejce madalu "Za zwycięstwo nad Niemcami w wielkiej ojczyźnianej wojny"

życzenia skierowane do Emila Maciejki zwolnionego ze służbyw KBW 12.02.1947 r.; podpisy nieczytelne należące do dowódcy i zastępcy dowódzy ds. polityczno-wychowawczych nieustalonej jednostki

podziękownie dla Emila Maciejki za odział w walkach o Złotów, Jastrów dziś: Jastrowie, Rederitz dziś: Nadarzyce, Frydląd Pomorski dziś: Debrzno i inne miejsccowości w trakcie tzw. operacji pomorskiej podpisane w imieniu marszałka Józefa Stalina przez dowódcę pułku prawdopodobnie 10. pułku piechoty Wojska Polskiego; podpis nieczytelny

podziękowane za udział w walkach o Kołobrzeg dla Emila Maciejki złożone w imieniu marszałka Józefa Stalina przez dowództwo jego pułku 10. pułk piechoty Wojska Polskiego; na dokumencie brak podpisu

dyplom dla Emila Maciejki podpisany w imieniu ówczesnego ministra obrony narodowej marszałka Michała Roli-Żymierskiego przez komendanta Rejonowej Komendy Uzupełnień w Brzegu wówczas woj. wrocławskie, obecnie woj. opolskie kpt. W. Szypnickiego

zawiera odezwę PKWN do narodu polskiego z 22.07.1944 r. (faktycznie zatwierdzona i ogłoszona w Moskwie 20 lipca 1944 r.) oraz dekrety Krajowej Rady Narodowej z 20-22 lipca 1944 r.; faksymile wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza, 1975-1978?

Robotnicy przymusowi w Breslau roznoszą węgiel mieszkańcom miasta.

okazicielem zaświadczenia, potwierdzonego faksymile podpisu prezydenta Krajowej Rady Narodowej Bolesława Bieruta, Emil Maciejko

dyplom nadany Emilowi Maciejko, podpisany przez Przedowniczącego Rady Miejskiej w Jelczu-Laskowicach Henryka Kocha i Burmistrza Miasta i Gminy Jelcz-Laskowice Bogdana Szczęśniaka

patent nadany Emilowi Maciejce, podpisany przez kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjnowanych oraz prezesa Rady Ministrów Marka Belkę

podziękowanie dla Emila Maciejki w imieniu marszałka Józefa Stalina podpisane przez dowódcę 10 pułku piechoty Wojska Polskiego ppłk. Wincentego Potapowicza

podziękowanie dla Emila Maciejki, w imieniu Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego gen. Michała Roli-Żymierskiego podpisane przez zastępcę dowódcy ds. polityczno-wychowawczych oraz dowódcę 10 pułku piechoty Wojska Polskiego ppłk. Wincentego Potapowicza

okazicielem legitymacji Emil Maciejko; dokument podpisany przez ministra obrony narodowej gen. Wojciecha Jaruzelskiego

okazicielem legitymacji Emil Maciejko; na dokumencie faksymile podpisu przewodniczącego Rady Państwa gen. Wojciecha Jaruzelskiego

Robotnicy przymusowi w Breslau podczas odpoczynku po pracy. Trzeci z lewej - prawdopodobnie Jan Jodłowski.

Wspomnienia porucznika Wojska Polskiego -Adama Bronieckiego. Autor na początku krótko przedstawia losy swojej rodziny. Wspomina wywiezienie na Sybir. Następnie skupia się na przedstawieniu swoich losów, jako żołnierza I Armii Wojska Polskiego. Dokładnie opisuje ćwiczenia wojskowe w lesie pod Chełmem, działania zbrojne w Dęblinie oraz w Warszawie. Wspomina zdobycie Berlina. Na końcu opisuje konsekwencje jakie spotkały gen. Zygmunta Berlinga, za próbę pomocy powstańcom warszawskim. Zakres chronologiczny:1918 -1945 Miejsca wydarzeń: Podhajce (Ukraina), Bierozowsk (Rosja), Świerdłowsk (obec. Jekaterynburg, Rosja), Sielce (Rosja), Chełm (woj. lubelskie), Kopice (pow. Stepnica, woj. zachodniopomorskie), Czarnocin (pow. Stepnica, woj. zachodniopomorskie), Dęblin (pow. rycki, woj. lubelskie), Warszawa (Polska)

Rozładunek węgla z wagonów kolejowych na wozy bądź samochdy przez robotników przymusowych w Breslau.

Jest to zbiór 8 wierszy i 6 krótkich opowiadań, autorstwa Jerzego Bandera. Mają one charakter osobisty. Autor dzieli się w nich swoimi przeżyciami, przemyśleniami. Skupia się na próbach poznania własnej historii oraz opisuje próby otrząśnięcia się po tragicznych przeżyciach II wojny światowej. Pisze o holokauście, Powstaniu w Getcie Warszawskim, zamachach z 11 września, II wojnie libańskiej. W poezji obecne są wątki religijne. Na ostatniej stronie zamieszcza autobiografię. Zakres chronologiczny: 1942-2006 Miejsca wydarzeń: Oświęcim (woj. małopolskie), Śródborów (obec. część Otwocka, woj. mazowieckie), Lwów (Ukraina), Warszawa, Hajfa (Izrael), Drohobycz (Ukraina), Sambor (Ukraina), Rakowice (obec. część Krakowa, woj. małopolskie), Zakopane (woj. małopolskie)

Uganda, Masindi, 1943 r. Sierociniec, klasa III przeniesiona w całości w czerwcu 1945 r. do Rongai (Kenia). Górny rząd od lewej: Tadek Sapiecha (w hełmie), Giena Niejadlik (z grzywką), Zosia Kłusek, Tereska Kowal, Zosia Ostrowska, Wanda Leniec, Maryska Pilipczuk, Józia Kraus, Jadzia Bechert, Halina Waszkiewicz, Jadzia Kowalczyk, Polusia Gwizdak.Środkowy rząd: Gienek Wdowczyk (w czarnym berecie), Hanka Plackowska (z przepaską na włosach), Staszka Rojek, Jasia Jodkowska, Józka Kasznia, Władka Nowaczyk. Siedzą od lewej: Heńka Dardzińska, Andzia Sikorska, pani Minkowska, wizytator szkolny p. Kinasz-Surowiecki, p. Pomorska, stoi Tereska Kułakowska, kierowniczka szkoły p. Maria Kułakowska, Nastka Witruk. Z lewej strony (nie sa uczniami III klasy) Jagusia Mackiewicz (suknia w paseczki), Zosia Sikorska, Ola Ostrowska, poniżej Danka Rut (nad Wdowczykiem), Gienia Przychodzień (obok Wdowczyka), Sabina Wdowczyk (marynarski kołnierz). P. Kinasz trzyma małą siostrę Hanki Plackowskiej.

Jan Jodłowski (z prawej) podczas rozładunku węgla.

Autorka opowiada o swoich wspomnieniach związanych z wyjazdem rodziny na Ziemie Zachodnie, bardzo dokładnie przedstawia realia powojennego życia codziennego (wyrób ubrań, zdobywanie pożywienia, dbanie o higienę, domowe sposoby leczenia, sposób spędzania wolnego czasu). Wspomina zjawiska występujące tuż po wojnie (szaber, analfabetyzm). Przedstawia dokładnie losy poszczególnych członków rodziny. Szczegółowo opisuje swoją edukację: najpierw w szkole podstawowej w Strzegomiu, później w Liceum Legnicy, a następnie studia w Wojewódzkim Ośrodku Szkolenia Pedagogicznego w Wałbrzychu. Wspomina również o pracy w świetlicy w szkole podstawowej w Strzegomiu. Zakres chronologiczny: 1943-1992 Miejsca wydarzeń: Lwów (Ukraina), Legnica (woj. dolnośląskie), Strzegom (woj. dolnośląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie)

Robotnicy przymusowi w Breslau w oczekiwaniu na wydanie posiłku.

prośba Krystyny Siekańskiej, nauczicielki w Publicznej Szkole Powszechnej dziś Szkoła Podstawowa z Oddziałem Przedszkolnym w Zwróconej w pow. ząbkowickim, o zweryfikowanie lat pracy na podstawie podanych informacji biograficznych

Robotnicy przymusowi podczas wyładunku węgla z wagonów. Pierwszy od prawej - Jan Jodłowski.

orzeczenie o zaliczeniu Stanisławie Siekańskiej okresu przymusowej bezczynności od 01.09.1939 r. do 15.01.1945 r. w połowie do wymiaru uposażenia nauczyciela

Jan Jodłowski jako wartownik przed jednym z wrocławskich budynków po kapitulacji Festung Breslau.

Autorka przedstawia przedwojenne losy rodziny, opisuje gospodarstwo dziadka. Następnie wspomina o śmierci jej ojca z rąk członków UPA oraz ataku na jej dom. Pokrótce opisuje los swoich sióstr. Potem opowiada o swoim wyjeździe, wraz z matką, najpierw do Radziechowa, a potem na Ziemie Zachodnie. Dalej wspomina o ciężkiej pracy, aby utrzymać się w nowym miejscu zamieszkania. Zakres chronologiczny: 1938-2008 Miejsca Wydarzeń: Baryłowo (Ukraina), Radziechów (Ukraina), Brochów (woj. dolnośląskie), Grędzino (woj. dolnośląskie), Osiek (woj. dolnośląskie)

wezwanie Polaków do opuszczenia Dublan w II RP pow. samborski, woj. lwowskie wystosowane przez Komendę Ukraińskich Nacjonalistów poprzedzające czystki etniczne przeprowadzane przez Ukraińską Powstańczą Armię

Wspomnienia katolickiego księdza z lat 1939-1943. Opisuje on zbrodnie Ukraińców na narodzie polskim, mieszkającym w województwie lwowskim, w okolicach wsi Nowosielce. Opisuje bestalski mord dokonany przez Ukraińców na jego matce i gosposi. Następnie opowiada o sytuacji, w której chciano go rozstrzelać, ale został uratowany przez lokalnych mieszkańców. W relacji znajduje się uzupełnienie i potwierdzenie zdarzeń przez płk. Władysława Hermana. Zakres chronologiczny: 1939-1943  

Józef Jodłowski przed budynkiem przy ul. Piłsudskiego (wówczas Świerczewskiego) 48-52, w którym po 1945 r. zamieszkiwała rodzina Jodłowskich.

niezidentyfikowany sztandar wystawiony podzas mszy św. przy ul. Mazowieckiej odprawionej z okazji uroczystości Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski i rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 maja

Wspomnienia Stanisława i Katarzyny Duchaczek spisane przez ich córkę - Czesławę Kucharczyk. Relacja spisana jest z perspektywy obojga rodziców, podzielona na rodziały tematyczne: wojny/bitwy, organizacja zycia tuż po wojnie, inne - więzienie we Lwowie, migracje powojenne, społeczeństwo-tradycje-zwyczaje-religia, rola kościoła w zakresie integracji społecznej oraz pojednania międzynarodowego, "Solidarność" i ruchy opozycyjne, przeciwstawianie się represjom komunistycznym. Zakres chronologiczny: 1945-1994

W filmie udział wziął Wiktor Suworow. Zdjęcia: Andrzej Adamczak, Józef Szymura, Grzegorz Ruzik. Narrator: Grzegorz Braun.

okazicielem dokumentu, wystawionego przez komisarza wiejskiego Generalnego Gubernatorstwa w Wisznicach, Jan Dadun, ur. 21.12.1900 r. w Kostrach, pow. radzyński, dystrykt lubelski dziś pow. parczewski, woj. lubelskie, z zawodu handlarz, w momencie wystawienia dokumentu pracownik mleczarni, wyznania rzymsko-katolickiego

dokument zaświadczający o wzorowej postawie podczas okupacji niemieckiej Jana Daduna, zam. we wsi Zeszczynka właśc. Żeszczynka, gm. Romanów dziś. gm. Sosnówka; w czasie, gdy powstał dokument, siedziba gminy Romanów mieściła się w Sosnówce, pow. Włodawa dziś pow. Biała Podlaska, woj. lubelskie

dokument zaświadczający o wzorowej postawie podczas okupacji niemieckiej Jana Daduna, zam. we wsi Zeszczynka właśc. Żeszczynka, gm. Romanów dziś. gm. Sosnówka, pow. Włodawa dziś pow. Biała Podlaska, woj. lubelskie

dowód tożsamości Heinricha Henryka Mrozowskiego zatrudnionego w kolejowych zakładach naprawczych niemieckich Kolei Wschodnich we Lwowie

dokument zaświadczający, że Steffi Pischka wlasc. Stefania Piszka, wcześniej Piszczanka z m. Alt Repten, Krs. Tarnowitz Repty Stare, pow. Tarnowskie Góry, dziś dzielnica tego miasta uczęszcza do konswerwtorium muzycznego w Bytomiu

dokument zaświadczający, że Steffi Pischka wlasc. Stefania Piszka, wcześniej Piszczanka z m. Alt Repten, Krs. Tarnowitz Repty Stare, pow. Tarnowskie Góry, dziś dzielnica tego miasta uczęszcza do konswerwtorium muzycznego w Bytomiu

okazicielem dokumentu powszechnie zwanego "palcówką" Stefanie Pischka właśc. Stefania Piszka, wcześniej Piszczanka, ur. i zam. w m. Alt Repten, pow. Tarnowitz Repty Stare, pow. Tarnowskie Góry, dziś dzielnica tego miasta

zaświadczenie Emila Gawora i Stefanii Koźlik o postawie podczas okupacji niemieckiej Henryka Mrozowskiego potwierdzone przez notariusza Zdzisława Lubomęskiego w Bielsku dziś Bielsko-Biała

opinia o postawie podczas okupacji niemieckiej Stefanii Piszki wystawiona przez Gminną Radę Narodową w Reptach Śląskich dziś dzielnica Tarnowskich Gór

Autor opisuje okupację niemiecką w rodzinnym miasteczku - Krzywin. Przedstawia losy swojego ojca, który podczas Kampanii Wrześniowej dostał się do sowieckiej niewoli, a po dwóch latach udało mu się dołączyć do Armii generała Andersa. Opowiada o swojej powojennej edukacji: najpierw w Liceum Ogólnokształcącym w Kościanie, a później na Wyższej Szkole Pedagogicznej we Wrocławiu. Wspomina o indoktrynacji w szkolnictwie. Następnie wspomina o swojej pracy, jako nauczyciela matematyki, w Trzebnicy najpierw w szkole publicznej, a później przyzakładowej szkole zawodowej. Pokrótce opisuje powojenne miasto. Przedstawia również swój wkład w reformowanie i organizowanie szkolnictwa zawodowego na terenie miasta. Jego działania uwieńczyło powołanie Zespołu Szkół Zawodowych. Na koniec autor wspomina, że za swoja pracę otrzymał: Złoty Krzyż Zasługi i Krzyż Kawalerski. Zakres chronologiczny: 1933-2008 Miejsca wydarzeń: Krzywin (woj. wielkopolskie, pow. kościański), Kościan (woj. wielkopolskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Trzebnica (woj. dolnośląskie)

Afryka, Uganda, Masindi, 1943 r. Sierociniec przeniesiony w całości w czerwcu 1945 r. do Rongai (Kenia). Siedzą w środku wychowawczynie: p. Śnieżko (z białym kołnierzykiem), p. Elżbieta Lesiak, inspektor szkolny p. Kinasz-Surowiecki, kierownik sierocińca p. Kwiatkowski, wychowawczyni NN, dalej wychowawczynie panie Szmidt i Warchałowa (z białym kołnierzykiem).

Wspomnienia Hanny Wodzickiej z ostatnich wakacji w przedwojennej Polsce oraz z lat II Wojny Światowej, w czasie której autorka wraz z siostrą pracowała w warszawskiej fabryce Monopolu Tytoniowego, była więziona w obozie Altvorwerk (podobóz obozu koncentracyjnego Stutthof) i wykorzystywana przez Niemców do prac fortyfikacyjnych; autorka opisuje życie rodzinne wśród najbliższych (wyjazd do Monasterzysk), wspomina też wyjazd na kolonie do Rabki i stosunki na nim panujące; z czasów wojny autorka opisuje pomoc, jaką jej rodzina udzielała członkom Kedywu Armii Krajowej, organizację szpitala polowego w fabryce oraz sposoby dywersji i wykradania papierosów na potrzeby AK przez nią i jej siostrę; czas Powstania Warszawskiego wspomina z lokalnej perspektywy (wydarzenia w fabryce, losy dyrektora itp.); z pobytu w obozie Altvorwerk wspomina, oprócz własnych przeżyć dotyczących warunków bytowych, obserwacje z sąsiadującego "przez płot" obozu koncentracyjnego; opisuje ucieczkę z obozu wraz z siostrą, ukrywanie się i pomoc, jaką udzieliły jej przypadkowe osoby, także Niemcy. Zakres chronologiczny: 1939-1945 Miejsca wydarzeń: Warszawa (woj. mazowieckie), Rabka (woj. małopolskie), Monastiriska (Monasterzyska, daw. woj. tarnopolskie, Ukraina), Zielonka (pow. Wołomin, woj. mazowieckie), Sztutowo (obóz koncentracyjny Stutthof, woj. pomorskie), Stary Folwark (pow. Grudziądz, woj. kujawsko-pomorskie), Grudziądz (woj. kujawsko-pomorskie), Łódź (woj. łódzkie), Poronin (pow. tatrzański, woj. małopolskie)

oświadczenie Haliny Ostrowskiej ubiegającej się o rentę o zatrudnieniu w czasie II wojny światowej w niemieckim gospodarstwie rolnym ("Liegenschaft") w Baliczach w pow. stryjskim właśc. Baliczach Podróznych - dziś Podorožnê na Ukrainie

oświadczenie Ewy Pieszyńskiej potwierdzającej, że Halina Ostrowska w latach 1942-1943 była zatrudniona w charakterze pracownika fizycznego w niemieckim majątku rolnym w Baliczach właśc. Baliczach Podróznych - dziś Podorožnê na Ukrainie k. Stryja

oświadczenie Adama Fischera potwierdzającego, że Halina Ostrowska w latach 1942-1943 była zatrudniona w charakterze pracownika fizycznego w niemieckim majątku rolnym w Baliczach właśc. Baliczach Podróznych - dziś Podorožnê na Ukrainie k. Stryja

pismo informujące Zygmunta Garbowskiego na dokumencie błędny zapis imienia, pracownika Vereinigte Ostwerke GmbH w Milecu przedsiębiorstwo należące do Ernst Heinkel Flugzeugwerke, powstałe przypuszczalnie na bazie przedwojennej wytwórni Polskich Zakładów Lotniczych o udzieleniu mu nagany w związku ze znalezieniem u niego grzebienia wykonanego z materiału należącego do zakładu

Autorka opisuje życie swojej rodziny pod okupacją niemiecką, wysiedlenie z rodzinnej miejscowości i powrót do domu po wojnie, wspomina zachowanie żołnierzy radzieckich, represje władz komunistycznych jakim została poddana rodzina za odmowę oddania ziemi do PGR, wydarzenia Poznańskiego Czerwca, swoje dorosłe życie we Wrocławiu i wydarzenia stanu wojennego. Zakres chronologiczny: 30.X.1935-1988 Miejsce wydarzeń: Wilkowyja (woj. wielkopolskie, pow. Gniezno), Wyszyna (woj. wielkopolskie, pow. turecki), Szymany (woj. warmińsko-mazurskie, pow. szczycieński), Poznań, Wrocław, Gniezno (woj. wielkopolskie)

Wspomnienia kobiety, której ojciec działał w Armii Krajowej i która jako dziewczynka została wywieziona wraz z rodziną do obozu koncentracyjnego w Majdanku. Rękopis zawiera opisy represji niemieckich na Polakach podczas II Wojny Światowej oraz życia w obozie, a także zachowanie żołnierzy sowieckich na terenach wyzwolonych. Zakres chronologiczny: 16.01.1938-07.1944 Miejsca wydarzeń: osada koło Józefowa (woj. lubelskie, pow. biłgorajski), Józefów (woj. lubelskie, pow. biłgorajski), Biłgoraj (woj. lubelskie), obóz koncentracyjny w Majdanku

po konferencji odbył się pokaz filmów dokumentalnych poświęconych tematyce Festung Breslau; konferencji towarzyszyła wystawa plenerowa: Festung Breslau 1945 - nieznany obraz, przygotowana przez Ośrodek "Pamięć i Przyszłość", 29.04.-13.05.2011 r., pierzeja północna wrocławskiego Rynku

po konferencji odbył się pokaz filmów dokumentalnych poświęconych tematyce Festung Breslau; konferencji towarzyszyła wystawa plenerowa: Festung Breslau 1945 - nieznany obraz, przygotowana przez Ośrodek "Pamięć i Przyszłość", 29.04.-13.05.2011 r., pierzeja północna wrocławskiego Rynku

dekoracja z okazji 30. rocznicy kapitulacji III Rzeszy (do 1989 r. rocznicę zakończenia II wojny światowej obchodzono 9 maja) na północnej elewacji (od strony ul. Podwale) Powszechnego Domu Towarowego (dziś: Renoma)

1942. Radziecki statek Żdanow. Żołnierze polscy i ludność cywilna po przybyciu z Krasnowodska do Pahlevi /Persja, obecnie Iran/.

Wspomnienia Sybiraka wywiezionego jako dziecko wraz z całą rodziną z terenu Kresów Wschodnich. Autor opowiada o transporcie na Syberię, o codziennym życiu zesłańców, o przewiezieniu ich Wołgą w rejon Saratowa, gdzie zastał ich koniec wojny i o podróży na Ziemie Zachodnie. Wspomina również swych braci służących w Armii Berlinga. Zakres chronologiczny: 1939-1946 Miejsca wydarzeń: Józefówka (woj. tarnopolskie, pow. Brzeżany), Ust-Onołwa, Galaszor (obw. Mołotowsk), Rot-Front (rejon Pierwomajsk), Duszniki Zdrój (woj. dolnośląskie, pow. kłodzki)

Program konferencji naukowej dotyczącej konfliktów na przestrzeni wieków

Autor opisuje losy Polaków przesiedlonych z terenów Wielkopolski na Lubelszczyznę, opisuje proces transportu ludzi, represje niemieckie oraz pomoc mieszkańców Urzędowa i okolic dla wysiedlonych. Cytuje wspomnienia z Wigilli Bożego Narodzenia, wspomina również o kolaboracji i Volksdeutschach. Rekopis zawiera listę rodzin przesiedleńczych. Zakres chronologiczny: 18.12.1939-1943 Miejsca wydarzeń: Urzędów (woj. lubelskie pow. kraśnicki), Łódź (woj. łódzkie), Popkowice (woj. lubelskie pow. kraśnicki)

montaż dekoracji na ul. Dworcowej w związku z przygotowaniami do obchodów 30. rocznicy włączenia Wrocławia do Polski; na tablicy z lewej strony widoczny herb Wrocławia obowiązujący w latach 1948-1990

Cmentarz Oficerów Armii Radzieckiej w dzielnicy Krzyki we Wrocławiu - wejście główne przy Al. Karkonoskiej; na środku centralna część cmentarza - mauzoleum w formie gloriety;

karta pracy robotnika przymusowego; dane pracownika oraz wyznaczony termin pracy

karta pracy robotnika przymusowego: dane pracownika oraz wyznaczony termin pracy

karta pracy robotnika przymusowego; dane pracownika oraz wyznaczony termin pracy

Uganda, Afryka, Cabarega School koło Masindi, początek 1943 roku. Sierociniec. Dzieci już odkarmione, ale włosy jeszcze nie odrosły. Dzieci były strzyżone "na glacę" z powodu wszy. Włosy oraz ciuchy z Rosji były palone na stosie i aż skwierczały.

biurowiec Zakładów Badawczych i Projektowych Miedzi "Cuprum" przy ówczesnym pl. 1 Maja (dziś: pl. Jana Pawła II) udekorowany z okazji 30. rocznicy kapitulacji III Rzeszy (do 1989 r. rocznicę zakończenia II wojny światowej obchodzono 9 maja); budynek Cuprum został wyburzony w 2015 r.

Prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz, Dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narowodej - KŚZpNP we Wrocławiu Prof. dr hab. Włodzimierz Suleja, Dyrektor Ośrodka Pamięć i Przyszłość Marek Mutor mają zaszczyt zaprosić na uroczyste otwarcie wystawy "Losy Polaków. Jerzy Woźniak 1923-2012".

Portret grupowy polskich dzieci przystępujących do Pierwszej Komunii Świętej w obozie polskich uchodźców w Tengeru. Dzieci trzymają wizerunki Matki Boskiej Ostrobramskiej. Pomiędzy dziećmi kapłan w komży, birecie i ze stułą. W tle ceglany, kryty trzciną kościół pw. św. Andrzeja Boboli oraz chaty obozu.

Zaproszenie pracownika Ośrodka "Pamięć i Przyszłość" Grzegorza Kowala na uroczyste obchody "Dnia Pamięci o Żołnierzach Wyklętych" w Liceum Ogólnokształcącym Nr I im. Jana III Sobieskiego w Oławie połączonych z koncertem Tadeusza "Tadka" Polkowskiego.

Portret zbiorowy polskich skautek z obozu dla polskich uchodźców w Tengeru. W środku siedzą opiekunki. Zdjęcie wykonano w niezidentyfikowanej lokalizacji.

Portret zbiorowy czwórki zakonnic, prawdopodobnie z zakonu nazaretanek, obecnych w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru. Pierwsza z lewej u góry siostra Maria Bronig (lub: Bronia). Z relacji świadek nie wynika jasno, czy były to zakonnice obecne w Afryce na misji, czy przybyłe wraz z uchodźcami wywiezionymi na Syberię (w 1941 r. wywieziona z Wilna siostry nazaretanki z domów wileńskiego i grodzieńskiego)

Portret zbiorowy - dziewczynki spośród polskich uchodźcow w Tengeru wraz z dwoma duszpasterzami - z lewej ksiądz doktor Jan Śliwowski (proboszcz osiedla), z prawej ksiądz kanonik Piotr Rogiński. Wśród dziewczynek pierwsza z prawej - Halina Kozdroń.

Portret zbiorowy - rodzina Kozdroń pomiędzy chatami obozu dla polskich uchodźców w Tengeru, stoją od lewej: Andrzej, Leokadia (matka) i Halina; siedzi teściowa Leokadii Kozdroń, nieznanego imienia. Zdjęcie wysłane mężowi Leokadii Kozdroń przebywającemu w Polsce. Na odwrocie napis: "Ażebyś sobie nas przypomniał. Zasyłam Ci naszą rodzinę. Tengeru 25. XI 1946"

Halina Kozdroń przed niezidentyfikowanym kościołem w okolicach Tengeru.

Pracownice piekarni zorganizowanej w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru, wraz z niezidentyfikowanym mężczyzną, przy ławie zastawionej wypieczonymi chlebami; pierwsza od prawej Leokadia Kozdroń.

Portret zbiorowy grupki osób spośród polskich uchodźców, przybyłych do Afryki z terenów ZSRR po układzie Sikorski-Majski; trzecia od lewej Leokadia Kozdroń, czwarta od lewej Halina Kozdroń; chłopiec w czapce to Andrzej Kozdroń.

Portret zbiorowy grupki osób spośród polskich uchodźców, przybyłych do Afryki z terenów ZSRR po układzie Sikorski-Majski; za nimi charakterystyczne drzewo; pierwsza od prawej Leokadia Kozdroń, chłopiec w czapce to Jerzy Kozdroń.

Popiersie starszej kobiety, prababki Ewy Sudoł-Kozłowskiej, babki Haliny Kozdroń, w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru, przybyłych tam z terenów ZSRR po układzie Sikorski-Majski.

Polscy uchodźcy z obozu w Tengeru wyruszają w podróż powrotną do Polski na niezidentyfikowanej stacji w Afryce; pierwsza od prawej Halina Kozdroń.