Rękopis Jerzego Malinowskiego zawierający jego wspomnienia z lat 1980-1990, w których skupia się głównie na opisywaniu działalności opozycyjnej we Wrocławiu. Jako pracownik FMB "Bumar Fadroma" szczegółowo opowiada o sukcesach jakie odnosili (wybór dyrektora przez członków Solidarności zaakceptowany przez władze ludową) jak i porażkach (rozbicie strajku, zwolnienie kadry). Następnie opisuje wprowadzenie stanu wojennego i internowanie. Szczegółowo opisuje działania UB i milicji w tym procederze. Ze wspomnień dowiadujemy się w jaki sposób internowani radzili sobie w zamknięciu, jakie były nastroje wewnątrz "internatów". Wspomina o wadze wydarzenia jakim było powstanie Duszpasterstwa Ludzi Pracy we Wrocławiu. Opisuje starcia uliczne demonstrantów z ZOMO podczas najsłynniejszych wrocławskich manifestacji. Na koniec opisuje wydarzenia roku 1989 i jego konsekwencje, a także swoje nadzieje na przyszłość. Tekst jest opatrzony wieloma zdjęciami, kserami dokumentów, sprawozdaniami i kopiami czasopism.
