Życiorys Zenona Wysłoucha, zatytułowany "Moja przygoda z techniką", w którym opisuje swoje studia, oraz pracę jako inżynier-konstruktor maszyn budowlanych i drogowych. Opisuje szczegółowo projekty realizowane przez zakłady pracy, w których pracował, między innymi w Pafawagu i Fadromie. Zagłębia się w szczegóły inwestycji, przy których pracował. Z relacji możemy dowiedzieć się jak wyglądały metody działania, konstrukcji jego projektów. Dowiadujemy się także sporo o zyciu codziennym w PRL, stosunkach na linii państwo-obywatele. Zakres chronologiczny 1948-1994
Druga część wspomnień Zenona Wysłoucha. Tym razem opowiada o swoich przygodach z ludźmi: do czasu Solidarności, następnie w jej czasie i dalej już, w wolnej Polsce. Wspomina w jaki sposób zdobywał wiedzę i ją poszerzał. Jeden z rozdziałów poświęca patentom, których dokonał, ich procedurom i problemom jakie były z nimi związane. Sporo czasu poświęca podróżom służbowym w egzotyczne zakątki świata. Na koniec pokazuje listę publikacji swojego autorstwa.
Historia Zakładu Szybowcowego we Wrocławiu spisana przez Edwarda Sobczaka. Podzielona jest na rozdziały: 1. Rozwój lotnictwa przed II wojną światową; 2. Rozwój szybownictwa po II wojnie światowej; 3. Powstanie ZSLS nr 4 we Wrocławiu. Dodatkowo w rękopisie znajdują się krótkie biogramy ważniejszych pracowników. Rys historyczny zakładu jest zawarty od momentu jego powstania aż do jego sprzedaży. W tekście znajdziemy także typy szybowców jakie produkowano oraz szczegółowy wykaz ilościowy maszyn Zakładów Sprzętu Lotnictwa Sportowego.
Rękopis Jerzego Malinowskiego zawierający jego wspomnienia z lat 1980-1990, w których skupia się głównie na opisywaniu działalności opozycyjnej we Wrocławiu. Jako pracownik FMB "Bumar Fadroma" szczegółowo opowiada o sukcesach jakie odnosili (wybór dyrektora przez członków Solidarności zaakceptowany przez władze ludową) jak i porażkach (rozbicie strajku, zwolnienie kadry). Następnie opisuje wprowadzenie stanu wojennego i internowanie. Szczegółowo opisuje działania UB i milicji w tym procederze. Ze wspomnień dowiadujemy się w jaki sposób internowani radzili sobie w zamknięciu, jakie były nastroje wewnątrz "internatów". Wspomina o wadze wydarzenia jakim było powstanie Duszpasterstwa Ludzi Pracy we Wrocławiu. Opisuje starcia uliczne demonstrantów z ZOMO podczas najsłynniejszych wrocławskich manifestacji. Na koniec opisuje wydarzenia roku 1989 i jego konsekwencje, a także swoje nadzieje na przyszłość. Tekst jest opatrzony wieloma zdjęciami, kserami dokumentów, sprawozdaniami i kopiami czasopism.
Krótka relacja Stanisława Chmury z dnia 30 sierpnia 1980 roku. Opisuje w niej moment kiedy został wybrany na przedstawiciela fabryki "Spomasz" w Międzyzakładowym Komitecie Strajkowym i udał się do zajezdni przy ulicy Grabiszyńskiej oczekując na postanowienia poczynione w Gdańsku.
Historia Wrocławskiej Stoczni Rzecznej od zakończenia II wojny światowej, do momentu przejęcia zarządu stoczni przez syndyka masy upadłościowej w 1995 roku. Autor tektsu skupia się głównie na zagadnieniach technicznych, opisuje typy i ilości jednostek produkowanych w stoczni. Opisuje kontrakty krajowe i zagraniczne realizowane we Wrocławiu. Opisuje pokrótce strajk okupacyjny w stoczni w sierpniu 1980 roku. Opowiada o działalności dobroczynnej pracowników. Zakres chronologiczny: 1946-1995
Wspomnienia Eugeniusza Czagana spisane po jego śmierci przez córkę - Dorotę. Są to wspomnienia o jednym z Wrocławian, który bez reszty oddał się budowaniu przemysłu fermentacyjnego i spożywczego w stolicy dolnego Śląska. Pracował w: "Polmosie", Wrocławskich Zakładach Przemysłu Piekarskiego, Zakładach Piwowarskich we Wrocławiu, Spółdzielczych Zakładach Piekarsko-ciastkarskich we Wrocławiu i w "Przeglądzie Piekarskim i Cukierniczym". Wewnątrz znajduje się także krótki życiorys spisany przez bohatera wspomnień. Praca zawiera sporo zdjęć będącymi ilustracjami tematu. Zakres chronologiczny: 1930-2009
