Zaświadczenie dot. repatriacji członków rodziny wydane Jadwidze Zaborek przez Archiwum Państwowe w Szczecinie, 1.04.1996.

Oficjalne pismo, w którym Janina Szmidt rozpoczyna poszukiwania swojego męża - Zbigniewa. Zbigniew Szmidt został powołany do wojska jako oficer rezerwy 1 września 1939 roku. Następnie trafił do obozu w Starobielsku, skąd po 5 kwietnia 1940 roku został wywieziony i zamordowany w lesie w Charkowie. Pismo skierowane do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Oficjalne pismo, w którym Janina Szmidt rozpoczyna poszukiwania swojego męża - Zbigniewa. Zbigniew Szmidt został powołany do wojska jako oficer rezerwy 1 września 1939 roku. Następnie trafił do obozu w Starobielsku, skąd po 5 kwietnia 1940 roku został wywieziony i zamordowany w lesie w Charkowie. Pismo skierowane do Ambasady Polskiej w Moskwie.

Oficjalne pismo, w którym Janina Szmidt rozpoczyna poszukiwania swojego męża - Zbigniewa. Zbigniew Szmidt został powołany do wojska jako oficer rezerwy 1 września 1939 roku. Następnie trafił do obozu w Starobielsku, skąd po 5 kwietnia 1940 roku został wywieziony i zamordowany w lesie w Charkowie. Pismo skierowane do Ambasady Polskiej w Moskwie.

Oficjalne pismo, w którym Janina Szmidt kontynuuje poszukiwania swojego męża - Zbigniewa. Zbigniew Szmidt został powołany do wojska jako oficer rezerwy 1 września 1939 roku. Następnie trafił do obozu w Starobielsku, skąd po 5 kwietnia 1940 roku został wywieziony i zamordowany w lesie w Charkowie. Pismo skierowane do Pełnomocnika Rządu ds. Repatriacji Ob. Popiela.

Pismo Janiny Szmidt do Ambasady PRL, w którym wyjaśnia, iż odnaleziony mężczyzna nie jest jej mężem. Podaje jego dane identyfikacyjne raz jeszcze i prosi o podanie powodu pomyłki.

Ankieta personalna dot. repatriacji podpisana przez Stefana Kaczorowskiego, 6.04.1946.

Autor relacji wspomina o tajnej akcji ,,R", czyli -repatriacji dzieci polskich z ZSRR. Opowiada o ich pobycie w Państwowm Domu Wczasów Dziecięcychw Kudowie Zdrój, gdzie sam pracował. Opisuje ich podróż pociągiem z ZSRR do Polski, oraz dokładnie wylicza wszystkie najważniejsze miejsca postoju. Wymienia również osoby odpowiedzialne za pobyt dzieci w Kudowie Zdroju oraz pracowników PDWD w Kudowie. Zakres chronologiczny: 1951-1953 Miejsce zdarzeń: Duszniki Zdrój (pow. kłodzki, woj. dolnośląski), Grodno (Białoruś), Kuźnica Białostocka (pow. sokólski, woj. podlaskie), Warszawa