Wrocław - widok od strony południowo-wschodniej na Wyspę Piasek [Wyróżniające się budynki: Biblioteki Uniwersyteckiej "Na Piasku" i Kościóła Najswiętszej Maryi Panny.].

Widok na Ostrów Tumski od strony południowej, po lewej stronie widoczny Kosciół św. Krzyża, a po prawej Katedra Świętego Jana Chrzciciela.

Wrocław - widok z Mostu Pokoju na Ostrów Tumski i Wyspę Piasek [Wyróżniające się budynki: Biblioteki Uniwersyteckiej "Na Piasku", Kościóła Najswiętszej Maryi Panny na Piasku oraz Kościoła Świętego Krzyża i Katedry św. Jana Chrzciciela wraz z Pałacem Sufraganów.].

Wrocław - widok od strony południowo-wschodniej na Ostrów Tumski i Wyspę Piasek [Wyróżniające się budynki: Biblioteki Uniwersyteckiej "Na Piasku", Kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku oraz Kościoła Świętego Krzyża.].

Wrocław - widok od strony nabrzeża przy Katedrze św. Jana Chrzciciela w stronę centrum miasta. [W tle widoczne wrocławskie wieże, wśród nich słynna Baszta przy ulicy Kraińskiego, wieże hali targowej przy ulicy Piaskowej, wieża Katedry greckokatolickiej św. Wincentego i św. Jakuba przy placu Nankiera oraz w tle Gmach Główny Uniwersytetu Wrocławskiego.]

Wrocław - widok z pod Muzeum Narodowego na Ostrów Tumski [Widoczne budynki Katedry św. Jana Chrzciciela wraz z Pałacem Sufraganów].

Wrocław - widok na Ostrów Tumski od strony bulwaru Wyszyńskiego [widoczny na pierwszym planie most Tumski, kościół Świętego Krzyża i w tle wieże katedry św. Jana Chrzciciela.].

Wrocław - widok z wieży Katedry św. Jana Chrzciciela. Na pierwszym planie Kościół św. Krzyża, w głębi sylwetka Kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku.

Wrocław - widok z wieży Katedry św. Jana Chrzciciela w stronę centrum miasta. Wyróżniają się budynki: Hali Targowej przy ulicy Piaskowej, Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego na placu Nankiera i Biblioteki Uniwersyteckiej na Piasku.

Widok na Kościół wojskowo-cywilny pod wezwaniem św. Elżbiety we Wrocławiu od strony północnej.

Jedna z dwóch czynnych we Wrocławiu synagog. Jej budowa przebiegała dwuetapowo, prace rozpoczęto w 1820 roku by zarzucić je w czerwcu 1821. Drugi etap wystartował w 1827 roku, a zakończono w 1829 roku. Pierwsze nabożeństwo odbyło się 10 kwietnia 1829, a oficjalne otwarcie synagogi 23 kwietnia 1829. Autorem projektu budynku był wrocławski radca budowlany Carl Ferdinand Langhans. kolejne remonty miały miejsce w latach 1872 i 1873 mające na celu dodanie wewnątrz budynku klatek schodowych. Synagoga gruntownie przebudowana została w 1905 roku przez braci Paula i Richarda Ehrlichów, zaś w stulecie istnienia przeprowadzono remont, znacznie unowocześniając gmach bożnicy. W 1938 roku wnętrze synagogi zostało zdewastowane. W czasie II wojny wnętrze gmachu było użytkowane jako warsztat i magazyn. 13 sierpnia 1945 roku synagoga powróciła w ręce Komitetu Żydowskiego. Po wydarzeniach roku 1968, w związku z emigracją środowisk żydowskich działalność modlitewna została zawieszona. W 1974 roku przejęta została przez Skarb Państwa, po czym kilkukrotnie zmieniała właścicieli aby w 1995 roku znów trafić w ręce gminy żydowskiej. Synagoga funkcjonuje do dziś, pełniąc nie tylko funkcję bożnicy, ale także sali koncertowej i miejsca spotkań nadając charakter wrocławskiej dzielnicy Czterech Wyznań.

Jedna z dwóch czynnych we Wrocławiu synagog. Jej budowa przebiegała dwuetapowo, prace rozpoczęto w 1820 roku by zarzucić je w czerwcu 1821. Drugi etap wystartował w 1827 roku, a zakończono w 1829 roku. Pierwsze nabożeństwo odbyło się 10 kwietnia 1829, a oficjalne otwarcie synagogi 23 kwietnia 1829. Autorem projektu budynku był wrocławski radca budowlany Carl Ferdinand Langhans. kolejne remonty miały miejsce w latach 1872 i 1873 mające na celu dodanie wewnątrz budynku klatek schodowych. Synagoga gruntownie przebudowana została w 1905 roku przez braci Paula i Richarda Ehrlichów, zaś w stulecie istnienia przeprowadzono remont, znacznie unowocześniając gmach bożnicy. W 1938 roku wnętrze synagogi zostało zdewastowane. W czasie II wojny wnętrze gmachu było użytkowane jako warsztat i magazyn. 13 sierpnia 1945 roku synagoga powróciła w ręce Komitetu Żydowskiego. Po wydarzeniach roku 1968, w związku z emigracją środowisk żydowskich działalność modlitewna została zawieszona. W 1974 roku przejęta została przez Skarb Państwa, po czym kilkukrotnie zmieniała właścicieli aby w 1995 roku znów trafić w ręce gminy żydowskiej. Synagoga funkcjonuje do dziś, pełniąc nie tylko funkcję bożnicy, ale także sali koncertowej i miejsca spotkań nadając charakter wrocławskiej dzielnicy Czterech Wyznań.

Kamieniczki Jaś i Małgosia widoczne od strony Rynku, w tle widoczny dach Kościoła Garnizonowego pod wezwaniem Świętej Elżbiety.

Kamieniczki Jaś i Małgosia widoczne od strony Rynku, w tle widoczny dach Kościoła Garnizonowego pod wezwaniem Świętej Elżbiety.

Widok z piętra Domu Towarowego Renoma na ulicę Świdnicką. Widoczne budynki Opery Wrocławskiej i Kościoła pw. Świętej Doroty.

Kolegiata Świętego Krzyża i Świętego Bartłomieja widoczna od strony wrocławskiego Ogrodu Botanicznego.

Katedra Świętego Jana Chrzciciela we Wrocławiu, widok od strony wschodniej.

Kościół parafialny pod wezwaniem świętego Henryka przy ulicy Glinianej w mroźny niedzielny poranek.

Kościół pod wezwaniem świętego Jana Nepomucena, znajdujący się we wrocławskim Parku Szczytnickim [przeniesiony tam w 1913 roku z parafii w Starym Koźlu na potrzeby Wystawy Sztuki Cmentarnej, części Wystawy Stulecia].