Trojaczki - punktowce. Budynki mieszkaniowe wzniesione na ulicy Mikołaja Reja o numerach 4,6 i 8 zbudowane według projektu Marii Molickiej. W 1968 roku budynki otrzymały tytuł "Mistera Wrocławia. Budynki tego projektu wzniesiono również na ulicach Kolejowej, Szpitalnej, Grabiszyńskiej i Stefana Wyszyńskiego.
Skrzyżowanie ulicy Grabiszyńskiej, Szpitalnej i Zaporskiej. Zdjęcie wykonane z ulicy Zaporoskiej w oddali zabudowa przy ulicy Szpitalnej (po prawej kamienica, po lewej punktowce).
Panorama miasta. N/z most Pomorski i Uniwersytecki. Na pierwszym planie na wprost Gmach Główny Uniwersytetu Wrocławskiego i barokowy Kościół Imienia Jezus we Wrocławiu.
Taras Wieży Matematycznej gmachu głównego Uniwersytetu wrocławskiego - narożnik z jedną z czterech rzeźb autorstwa Franza Mangoldta - posąg młodej kobiety będący alegorią Prawa.
Taras Wieży Matematycznej gmachu głównego Uniwersytetu wrocławskiego - narożnik z jedną z czterech rzeźb autorstwa Franza Mangoldta - posąg młodej kobiety będący alegorią Prawa.
Taras Wieży Matematycznej gmachu głównego Uniwersytetu wrocławskiego - narożnik z jedną z czterech rzeźb autorstwa Franza Mangoldta - posąg młodej kobiety będący alegorią Teologii.
Taras Wieży Matematycznej gmachu głównego Uniwersytetu wrocławskiego - narożnik z jedną z czterech rzeźb autorstwa Franza Mangoldta - posąg młodej kobiety będący alegorią Prawa.
Taras Wieży Matematycznej gmachu głównego Uniwersytetu wrocławskiego - narożnik od strony Odry z jedną z czterech rzeźb autorstwa Franza Mangoldta - posąg młodej kobiety będący alegorią Medycyny.
Taras Wieży Matematycznej gmachu głównego Uniwersytetu wrocławskiego - narożnik z jedną z czterech rzeźb autorstwa Franza Mangoldta - posąg młodej kobiety będący alegorią Prawa.
Portyk nad głównym wejściem do gmachu głównego Uniwersytetu Wrocławskiego. Na słupkach ażurowej balustrady umieszczone są rzeźby autorstwa Jana Albrechta Siegwitza, przedstawiające cztery cnoty kardynalne: Sprawiedliwość, Męstwo, Roztropność i Wstrzemięźliwość (cnoty przedstawiono jako postacie kobiet z siedzącymi u ich stóp puttami trzymającymi atrybuty); na skwerku przed budynkiem widoczna jedna z czterech rzeźb z cyklu: Cztery Pory Roku.
Panorama miasta. N/z Katedra pw. św. Marii Magdaleny, za nią między innymi budowany wówczas Hotel Panorama, Kościół pw. św Wojciecha i Rotunda Panoramy Racławickiej.
Portyk nad głównym wejściem do gmachu głównego Uniwersytetu Wrocławskiego. Na słupkach ażurowej balustrady umieszczone są rzeźby autorstwa Jana Albrechta Siegwitza, przedstawiające cztery cnoty kardynalne: Sprawiedliwość, Męstwo, Roztropność i Wstrzemięźliwość (cnoty przedstawiono jako postacie kobiet z siedzącymi u ich stóp puttami trzymającymi atrybuty); na skwerku przed budynkiem widoczna jedna z czterech rzeźb z cyklu: Cztery Pory Roku.
Na pierwszym planie portyk nad głównym wejściem do gmachu głównego Uniwersytetu Wrocławskiego. Na słupkach ażurowej balustrady umieszczone są rzeźby autorstwa Jana Albrechta Siegwitza, przedstawiające cztery cnoty kardynalne: Sprawiedliwość, Męstwo, Roztropność i Wstrzemięźliwość (cnoty przedstawiono jako postacie kobiet z siedzącymi u ich stóp puttami trzymającymi atrybuty).
Portyk nad głównym wejściem do gmachu głównego Uniwersytetu Wrocławskiego. Na słupkach ażurowej balustrady umieszczone są rzeźby autorstwa Jana Albrechta Siegwitza, przedstawiające cztery cnoty kardynalne: Sprawiedliwość, Męstwo, Roztropność i Wstrzemięźliwość (cnoty przedstawiono jako postacie kobiet z siedzącymi u ich stóp puttami trzymającymi atrybuty); na skwerku przed budynkiem widoczne trzy z czterech rzeźb z cyklu: Cztery Pory Roku.
Portyk nad głównym wejściem do gmachu głównego Uniwersytetu Wrocławskiego. Na słupkach ażurowej balustrady umieszczone są rzeźby autorstwa Jana Albrechta Siegwitza, przedstawiające cztery cnoty kardynalne: Sprawiedliwość, Męstwo, Roztropność i Wstrzemięźliwość (cnoty przedstawiono jako postacie kobiet z siedzącymi u ich stóp puttami trzymającymi atrybuty).
Portyk nad głównym wejściem do gmachu głównego Uniwersytetu Wrocławskiego. Na słupkach ażurowej balustrady umieszczone są rzeźby autorstwa Jana Albrechta Siegwitza, przedstawiające cztery cnoty kardynalne: Sprawiedliwość, Męstwo, Roztropność i Wstrzemięźliwość (cnoty przedstawiono jako postacie kobiet z siedzącymi u ich stóp puttami trzymającymi atrybuty); na skwerku przed budynkiem widoczne trzy z czterech rzeźb z cyklu: Cztery Pory Roku.
Panorama miasta. N/z północna pierzeja wrocławskiego Rynku, Katedra pw. św. Marii Magdaleny w oddali w centrum fotografii Kościół pw. św. Wojciecha a po lewej od niego między innymi Rotunda Panoramy Racławickiej.
Skrzyżowanie ulicy Grabiszyńskiej, Szpitalnej i Zaporskiej. Zdjęcie wykonane z ulicy Zaporoskiej w oddali zabudowa przy ulicy Szpitalnej (po prawej kamienica, po lewej punktowce).
N/z Galeria Sztuki Współczesnej BWA oraz wieżowiec znajdujący się przy alei Korfantego 8 w Katowicach. Potoczna nazwa budynku wywodzi się z zastosowanej technologii budowlanej - metody ślizgowej .
Panorama miasta. N/z most Uniwersytecki. Na pierwszym planie na wprost Gmach Główny Uniwersytetu Wrocławskiego i barokowy Kościół Imienia Jezus we Wrocławiu.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80. W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.
Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.
Plac Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu [przed 1945 niem. Tauentzienplatz]. Na środku ronda [obecnie skwer Solidarności Walczącej] Kamień Pamiątkowy ku czci Bojowników o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne znajdujący się w miejscu grobowca pruskiego generała Friedricha Bogislava von Tauentziena autorstwa Carla Gottharda Langhansa i Johana Gottfrieda Schadowa.Po lewej na kamienicy neon Słowa Polskiego.
Plac Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu [przed 1945 niem. Tauentzienplatz]. Po prawej na kamienicy neon Słowa Polskiego, po lewej ściana Powszechnego Domu Towarowego [niem.: Warenhaus Wertheim obecnie Centrum Handlowe "Renoma"].
Plac Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu [przed 1945 niem. Tauentzienplatz]. Na środku ronda [obecnie skwer Solidarności Walczącej] Kamień Pamiątkowy ku czci Bojowników o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne znajdujący się w miejscu grobowca pruskiego generała Friedricha Bogislava von Tauentziena autorstwa Carla Gottharda Langhansa i Johana Gottfrieda Schadowa.; Po prawej ściana Powszechnego Domu Towarowego [niem.: Warenhaus Wertheim obecnie Centrum Handlowe "Renoma"].
Skrzyżowanie ulicy Karola Świeczewskiego [obecnie Józefa Piłsudskiego] z ulicą Świdnicką nocą. Po lewej w oddali Kino Śląsk wybudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Od 1999 Teatr Muzyczny - Operetka Wrocławska od 2003 Teatr Muzyczny Capitol.W 2005 konkurs na rozbudowę wygrał projekt pracowni KKM Kozień Architekci z Krakowa, prace budowalne trwały w latach 2011-2013. Budynek otwarto ponownie 28 września 2013.
Ulica Karola Świerczewskiego [obecnie Józefa Piłsudskiego] nocą. Po prawej Kino Śląsk wybudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Od 1999 Teatr Muzyczny - Operetka Wrocławska od 2003 Teatr Muzyczny Capitol.
Skrzyżowanie ulicy Karola Świeczewskiego [obecnie Józefa Piłsudskiego] z ulicą Świdnicką nocą. Po lewej w oddali Kino Śląsk wybudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Od 1999 Teatr Muzyczny - Operetka Wrocławska od 2003 Teatr Muzyczny Capitol.
Skrzyżowanie ulicy Karola Świeczewskiego [obecnie Józefa Piłsudskiego] z ulicą Świdnicką nocą. Po lewej w oddali Kino Śląsk wybudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Od 1999 Teatr Muzyczny - Operetka Wrocławska od 2003 Teatr Muzyczny Capitol.
Kino Śląsk we Wrocławiu nocą zbudowane w latach 1928-1929 według projektu Friedricha Lippa. Zniszczone w 1945 górne kondygnacje kina nie zostały po wojnie odbudowane. W 2004 roku przywrócono historyczną nazwę obiektu "Capitol" a w 2005 roku rozstrzygnięto konkurs na rozbudowę i modernizację Teatru. 28 września 2013 otworzono zmodernizowany budynek.
Dawny Pałac Schaffgotschów nocą, ulica Tadeusza Kościuszki 34. Zbudowany pod koniec XIX wieku według projektu Carla Heidenreicha. W latach 1945-1956 pełnił funkcję mieszkalną później przekazanyh Zrzeszeniu Studentów Polskich. W 1972 roku wybuchł w Pałacu pożar w którym spaliła się częśc zachowanego sprzed wojny wyposażenia i wystroju. Od 1975 roku w budynku działało Akademickie Centrum Kultury "Pałacyk". Obecnie w budynku znajdują się biura i sklepy.