Dolnośląskie Centrum Medyczne "Dolmed" (ówczesna nazwa: Dolnośląskie Centrum Diagnostyki Medycznej "Dolmed"; oficjalna uroczystość otwarcia placówki odbyła się 15 czerwca 1977 r.)

Osiedle Popowice we Wrocławiu

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

N/z panorama Wrocławia w stronę ulicy Legnickiej po prawej Cerkiew pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.

Widok na budowę osiedla imienia Stanisława Staszica w Lubinie.

Lampiony nad wrocławską fosą miejską.

N/z na pierwszym planie FSO Żuk, za nim front Opery Wrocławskiej przyozdobiony z okazji obchodów XXV PRL. Transparent nad kolumnami [nasze myśli i czyny - tobie socjalistyczna ojczyzno].

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego

Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano także fragmenty starych fortyfikacji. N/z: fragment przejścia od strony nieistniejącego Hotelu "Panorama", gdzie została zainstalowana XVII-wieczna armata, która wcześniej znajdowała się przed Muzeum Architektury.

Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano fragmenty starych fortyfikacji. N/z: w tej oryginalnej średniowiecznej wnęce miały być eksponowane zdjęcia przedstawiające wyniki badań zespołu bramnego.

Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano fragmenty starych fortyfikacji. N/z: narada wykonawców z konserwatorem zabytków podczas prac wykończeniowych przejścia przy zainstalowanej XVII-wiecznej armacie (armata wcześniej znajdowała się przed Muzeum Architektury).

Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano fragmenty starych fortyfikacji. N/z: po prawej widoczna oryginalna średniowieczna wnęka, w której miały być eksponowane zdjęcia przedstawiające wyniki badań zespołu bramnego.

Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano fragmenty starych fortyfikacji.

Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano także fragmenty starych fortyfikacji. N/z: fragment przejścia od strony nieistniejącego Hotelu "Panorama", po prawej widoczna zainstalowana XVII-wieczna armata, która wcześniej znajdowała się przed Muzeum Architektury.

Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano także fragmenty starych fortyfikacji.

Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano fragmenty starych fortyfikacji.

Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano fragmenty starych fortyfikacji.

Przejście Oławskie - prace wykończeniowe przed oddaniem przejścia zaprojektowanego przez Marię Lewicką-Cempę i Józefa Cempę. W przejściu zachowano fragmenty starych fortyfikacji. N/z: w tej oryginalnej średniowiecznej wnęce miały być eksponowane zdjęcia przedstawiające wyniki badań zespołu bramnego.

Ulica Kazimierza Wielkiego we Wrocławiu nocną porą.

Dziś i jutro architektury Wrocławia: wystawa plenerowa na ul. Świdnickiej we Wrocławiu podczas XXIII Dni Wrocławia (wystawa zorganizowana na 100-lecie stowarzyszeniowej działalności architektów polskich oraz 30-lecie działalności SARP we Wrocławiu)

Wrocławski Rynek - strona zachodnia;  

Widok na budowę osiedla imienia Stanisława Staszica w Lubinie.

Fontanna przed Dworcem Głównym PKP we Wrocławiu. Od prawej budynek mieszkalny z neonem [Dobry Wieczór we Wrocławiu], Grand Hotel i Hotel Piast.

Panorama miasta. N/z wrocławski rynek z Ratuszem Miejskim w oddali Katedra św. Marii Magdaleny.

Wrocławski Rynek - strona zachodnia;  

Wrocławski Rynek - strona zachodnia;  

Wyburzanie częściowo spalonej kamienicy przy ul. Krasińskiego we Wrocławiu;  

Trzonolinowiec - modernistyczny wieżowiec zbudowany w latach 1961-1967 (nazywany czasem "wisielcem");  

N/z zapadnięty chodnik na Moście Grunwaldzkim

N/z bloki mieszkalne na ulicy Kamiennej.

Panorama miasta. N/z wrocławski rynek z Ratuszem Miejskim w oddali Katedra św. Marii Magdaleny.

Fontanna przed Dworcem Głównym PKP we Wrocławiu. Od prawej budynek mieszkalny z neonem [Dobry Wieczór we Wrocławiu], Grand Hotel i Hotel Piast.

Przebudowa części placu Jana Pawła II (ówcześnie pl. 1 Maja) we Wrocławiu - widok w kierunku wschodnim; widoczne m.in. Fontanna Alegoria Walki i Zwycięstwa, fragmenty ulic Ruskiej, Świętego Mikołaja, Włodkowica oraz budynek Urzędu Stanu Cywilnego i most św. Antoniego

Plac Solny we Wrocławiu - widok na zachodnią stronę Rynku

Szyld przy wejściu do restauracji "Ratuszowa" na wrocławskim Rynku; w tle widoczna wieża Ratusza

Plac Solny we Wrocławiu - widok na zachodnią stronę Rynku

Plac Solny we Wrocławiu - widok na zachodnią stronę Rynku

Plac Solny we Wrocławiu - widok na zachodnią stronę Rynku

Wyspa Piasek we Wrocławiu - widok na Kościół NMP na Piasku, Bibliotekę Uniwersytecką na Piasku, bulwar Piotra Włostowica oraz bulwar Xawerego Dunikowskiego (na wysokości Bastionu Ceglarskiego)

N/z powstający budynek mieszkalny na ulicy Kamiennej we Wrocławiu.

Panorama miasta. N/z most Pomorski i Uniwersytecki. Na pierwszym planie na wprost Gmach Główny Uniwersytetu Wrocławskiego i barokowy Kościół Imienia Jezus we Wrocławiu.

Fontanna przed Dworcem Głównym PKP we Wrocławiu. Od prawej budynek mieszkalny z neonem [Dobry Wieczór we Wrocławiu], Grand Hotel i Hotel Piast.

N/z dwa budynki powstające na ulicy Kamiennej

N/z mężczyźni w trakcie pracy budowlanych przy wrocławskiej kamienicy.

N/z jedenastokondygnacyjne domy mieszkalne przy ulicy Kamiennej róg Placu Powstańców Śląskich.

Panorama miasta. N/z most Pomorski i Uniwersytecki. Na pierwszym planie na wprost Gmach Główny Uniwersytetu Wrocławskiego.

Dolnośląskie Centrum Medyczne "Dolmed" (ówczesna nazwa: Dolnośląskie Centrum Diagnostyki Medycznej "Dolmed"; oficjalna uroczystość otwarcia placówki odbyła się 15 czerwca 1977 r.)

N/z Budowa Wysokogórskiego Obserwatorium Meteorologicznego na Śnieżce

N/z hala widowiskowo-sportowa Spodek w Katowicach.

Siedziba Przemysłowego Instytutu Automatyki i Pomiarów zimą. Zdjęcie frontu.

N/z Opera Wrocławska nocą.

Budowa nowego domu akademickiego Wyższej Szkoły Rolniczej zbudowanego obok Mostu Szczytnickiego. Obecnie w budynku znajduje się Dom Studencki "Zodiak" Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

Most Zwierzyniecki [niem.: Paßbrücke], zaprojektowany i zbudowany w latach 1895-1897 przez Karla Klima pod kierunkiem architekta miejskiego Richarda Pluddemana.

Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.; Nad wejściem do budynku świąteczna iluminacja.

Skrzyżowanie ulicy Kazimierza Wielkiego z Świdnicką na wprost Bar Barbara z neonem [dania zimne, gorące, wyroby garmażeryjne, cukiernicze, napoje].;  

Dzieci bawiące się na ulicy Józefa Hauke Bosaka w oddali neogotycka kamienica przy ulicy Zygmunta Krasińskiego 21/23. W 1927 roku w budynku mieścił się posterunek policji z aresztem.Po prawej blok mieszkalny przy ulicy Józefa Haukego-Bosaka, budynek nr 2-14.

Iluminacja świetlna Spółdzielczego Domu Handlowego na Rynku.; Dawny dom towarowy Braci Barschów Rynek 31-32, neobarokowy budynek zaprojektowany przez Georga Schneidera, przebudowany w latach 1929-1930. W trakcie działań wojennych budynek został uszkodzony, działalność na nowo rozpoczęto 7 sierpnia 1946. W latach 1961-1965 budynek przeszedł modernizację i otrzymał nazwę Spółdzielczy Dom Handlowy Feniks.;

Iluminacja świetlna Spółdzielczego Domu Handlowego na Rynku.; Dawny dom towarowy Braci Barschów Rynek 31-32, neobarokowy budynek zaprojektowany przez Georga Schneidera, przebudowany w latach 1929-1930. W trakcie działań wojennych budynek został uszkodzony, działalność na nowo rozpoczęto 7 sierpnia 1946. W latach 1961-1965 budynek przeszedł modernizację i otrzymał nazwę Spółdzielczy Dom Handlowy Feniks.

Iluminacja świetlna Spółdzielczego Domu Handlowego na Rynku. Dawny dom towarowy Braci Barschów Rynek 31-32, neobarokowy budynek zaprojektowany przez Georga Schneidera, przebudowany w latach 1929-1930. W trakcie działań wojennych budynek został uszkodzony, działalność na nowo rozpoczęto 7 sierpnia 1946. W latach 1961-1965 budynek przeszedł modernizację i otrzymał nazwę Spółdzielczy Dom Handlowy Feniks.

Most Grunwaldzki zbudowany w latach 1908-1910 [od 1910r. Kaiserbrucke po 1919r. Freiheitsbrücke od 1945r. nazwa obecna],według projektu architekta Richarda Pluddemana zimą 1968r.; W tle Budynek Poczty Głównej oraz Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu [Urząd Wojewódzki we Wrocławiu].

Dom willowy najprawdopodobniej gajowice.

Zdjęcie Mostu Grunwaldzkiego wykonane z dachu budynku przy ulicy Mazowieckiej. W tle widać budowę Wydziału Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego;

Teatr Polski przy ulicy Gabrieli Zapolskiej 3 nocą. Wzniesiony w latach 1905-1906 z inicjatywy Teatralnego Towarzystwa Schilerowskiego według projektu Walthera Henrschela. Po 1945 budynek wyremontowano i przekształcono elewację według projektu Profesora Andrzeja Frydeckiego jednego z założycieli Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Po pożarze z stycznia 1994 budynek po raz kolejny przebudowano według projektu Wiktora Jackiewicza. Na budynku znajduję się neon [Teatr Polski] w oddali ulicy widać nasyp kolejowy przy ulicy Wojciecha Bogusławskiego.

Wrocławskie Podwale nocą na zdjęciu szereg kamienic pomiędzy ulicą Dworcową a Hugo Kołłątaja. W oddali przy skrzyżowaniu Kołłątaja i Podwala Kiosk projektu Maxa Berga zbudowany w 1911  początkowo pełniący funkcję stacji redukcyjnej gazu, przed wojną sprzedawano w kiosku mleko. Po wojnie pełnił on funkcję między innymi baru mlecznego oraz szaletu.

Dworzec Autobusowy PKS na Placu Konstytucji [od 24 września 1981 r. Plac Konstytucji 3 maja], zlikwidowany w 1994 roku na budynku dworca neon [Dworzec Autobusowy] na budynku mieszkanym za Dworcem Autobusowym [czytajcie Gazetę Robotniczą].

Skrzyżowanie ulicy Generała Karola Świerczewskiego [obecnie Józefa Piłsudszkiego] z ulicą Świdnicką. Po lewej Kino Śląsk i siedziba operetki wrocławskiej, zbudowany w latach 1928-29 dla sp. Schauburg A.G. według projektu F. Lippa.

Skrzyżowanie ulicy Generała Karola Świerczewskiego [obecnie Józefa Piłsudszkiego] z ulicą Świdnicką. Po lewej Kino Śląsk i siedziba operetki wrocławskiej, zbudowany w latach 1928-29 dla sp. Schauburg A.G. według projektu F. Lippa.

Ulica Karola Świerczewskiego nocą po prawej Hotel Piast oraz Grand Hotel.

Dworzec Autobusowy PKS na Placu Konstytucji [od 24.09.1981 Plac Konstytucji 3 maja]  nocą.

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], Na budynkach przy ulicy neony [od prawej: Futra, Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Para na ulicy Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego]. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego]. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego]. Na pierwszym planie autobus Jelcz 043. Od prawej Grand Hotel wraz z neonem, Hotel Sofia [neon Oszczędzaj w PKO], blok mieszkalny z neonem [Dobry wieczór we Wrocławiu].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Nowo powstający budynek mieszkalny u zbiegu ul. Grunwaldzkiej i Sienkiewicza.

Ulica Świdnicka, widok od strony ul. Kazimierza Wielkiego.
N/z samochody na parkingu przed zespołem mieszkano usługowym ul. Świdnicka 2-8a . Na pierwszym planie FSO Warszawa.

Budowa Szkoły Podstawowej przy ulicy Drukarskiej 50 we Wrocławiu obecnie [02.04.2019 r.] budynek jest siedzibą Zespołu Szkół Ekonomiczno-Ogólnokształcących.

N/z Gmach główny Uniwersytetu Wrocławskiego

N/z Galeria Sztuki Współczesnej BWA oraz wieżowiec znajdujący się przy alei Korfantego 8 w Katowicach. Potoczna nazwa budynku wywodzi się z zastosowanej technologii budowlanej - metody ślizgowej .

N/z Pałac w Leśnicy, wówczas siedziba Wrocławskiego Ośrodka Kultury, brama wejściowa.

N/z mężczyzna z młotem pneumatycznym wyburzający ceglany budynek.

N/z Budowa Wysokogórskiego Obserwatorium Meteorologicznego na Śnieżce

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Budynek Rotundy Panoramy Racławickiej widok od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.