Ulica Szewska 49, budynek Instytutu Historycznego w czasie strajków studenckich w dniu 17 lutego 1981

Studenci w czasie strajków 17 i 18 lutego 1981r w Instytucie Geograficznym, Plac Uniwersytecki 1

Ulica Szewska 49, budynek Instytutu Historycznego w czasie strajków studenckich w dniach 17 lutego 1981

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Budynek Instytutu Matematycznego, Uniwersytet Wrocławski, plac Grunwaldzki 2. W przeszklonej części budynku powieszone zostały napisy: " Chcieć to wy se możecie ale studenci nie są pępkami świata" Minister Gliński " Ja nie lubię, gdy ministrowi czyni się zarzuty" " Naukowiec jeżeli coś bada, to po to żeby opublikować", " NZS już zarejestrowany. Czekamy na podpisanie porozumienia"

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Warszawa, 23-05-1989, Sala rozpraw sądu Wojewódzkiego w Warszawie, sąd odmówił rejestracji Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Protest studentów po decyzji sądu, n/z Tomasz Ziemiński, przewodniczący NZS UW. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 23-05-1989, Sala rozpraw sądu Wojewódzkiego w Warszawie, sąd odmówił rejestracji Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Protest studentów po decyzji sądu, n/z Tomasz Ziemiński, przewodniczący NZS UW. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 23-05-1989, Sala rozpraw sądu Wojewódzkiego w Warszawie, sąd odmówił rejestracji Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Protest studentów po decyzji sądu. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 23-05-1989, Sala rozpraw sądu Wojewódzkiego w Warszawie, sąd odmówił rejestracji Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 23-05-1989, Sala rozpraw sądu Wojewódzkiego w Warszawie, sąd odmówił rejestracji Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Fot. NAF Dementi

Sala Nehringa wypełniona studentami podczas spotkania z Adamem Michnikiem.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Wykład w sali im. Hugo Steinhausa prowadzi dr Jan Waszkiewicz

Studenci w czasie strajków 17 lutego w budynku Instytutu Historycznego, uczący się z podręcznika do łaciny " Lege disce memoria tene".

Korytarz Instytutu Geograficznego w czasie strajków 17 i 18 lutego 1981, Plac Uniwersytecki 1

Wrocław, 27-02-1989, Hala Ludowa, spotkanie Lecha Wałęsy z mieszkańcami Wrocławia. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-02-1989, Hala Ludowa, spotkanie Lecha Wałęsy z mieszkańcami Wrocławia. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-02-1989, Uniwersytet Wrocławski, spotkanie Lecha Wałęsy ze studentami. N/z na pierwszym planie od lewej Grzegorz Schetyna, Lech Wałęsa, Ludwik Turko. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-02-1989, Uniwersytet Wrocławski, spotkanie Lecha Wałęsy ze studentami. N/z na pierwszym planie od lewej Grzegorz Schetyna, Lech Wałęsa, Ludwik Turko. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-02-1989, Uniwersytet Wrocławski, spotkanie Lecha Wałęsy ze studentami. N/z na pierwszym planie od lewej Grzegorz Schetyna, Lech Wałęsa, Ludwik Turko. Fot. NAF Dementi

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Korytarz Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego przed wejściem do Sali Nehringa wypełniony studentami przybyłymi na spotkanie z Adamem Michnikiem.

Wiec w Sali Wykładowej im. Romana Longchampsa de Berier w Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego, 16 lutego 1981r podczas którego podjęto decyzję o strajku w dniu 17 lutego 1981r.

Wiec w Sali Wykładowej im. Romana Longchampsa de Berier w Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego, 16 lutego 1981r w czasie którego podjęto decyzję o strajku w dniu 17 lutego 1981r.

Dziedziniec Wydziału Filologicznego, Uniwersytet Wrocławski w marcu 1981r podczas spotkania z Adamem Michnikiem.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Studentka matematyki wychodząca z sali im. H. Steihausa

Sala wykładowa w Instytucie Geograficznym Uniwersytetu Wrocławskiego, Plac Uniwersytecki 1

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Sala wykładowa w Instytucie Geograficznym Uniwersytetu Wrocławskiego, Plac Uniwersytecki 1

Wiec w Sali Wykładowej im. Romana Longchampsa de Beriera w Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego, 16 lutego 1981r. w czasie którego podjęto decyzję o strajku w dniu 17 lutego 1981r.

Studenci w sali wykładowej im. Hugo Steinhausa

Spotkanie studentów z Adamem Michnikiem na Uniwersytecie Wrocławskim w marcu 1981r w ramach tzw. Wszechnicy. Spotkanie odbyło się w Sali Nehringa na Wydziale Filologicznym przy placu Nankiera 15.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Wiec w Sali Wykładowej im. Romana Longchampsa de Berier w Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego, 16 lutego 1981r w czasie którego podjęto decyzję o strajku w dniu 17 lutego 1981r.

Sala wykładowa w Instytucie Geograficznym Uniwersytetu Wrocławskiego, Plac Uniwersytecki 1

Spotkanie studentów z Adamem Michnikiem na Uniwersytecie Wrocławskim w marcu 1981r w ramach tzw. Wszechnicy. Spotkanie odbyło się w Sali Nehringa na Wydziale Filologicznym przy placu Nankiera 15.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Spotkanie studentów z Adamem Michnikiem na Uniwersytecie Wrocławskim w marcu 1981r w ramach tzw. Wszechnicy. Spotkanie odbyło się w Sali Nehringa na Wydziale Filologicznym przy placu Nankiera 15.

Wiec w Sali Wykładowej im. Romana Longchampsa de Berier w Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego, 16 lutego 1981r. w czasie którego podjęto decyzję o strajku w dniu 17 lutego 1981r.

Studenci w korytarzu Instytutu Geograficznego Uniwersytetu Wrocławskiego, Plac Uniwersytecki 1.

Studenci matematyki w sali im. Hugo Steinhausa

Wejście do budynku Wydziału Filologicznego U.Wr. w czasie strajków w lutym 1981. Na zdjęciu widnieją plakaty zapowiadające 12 godzinny strajk ostrzegawczy w dniu 17 lutego 1981r oraz informujące o trwających już strajkach w Poznaniu oraz rozmowach łódzkich studentów z przedstawicielami Ministerstwa.

Studenci w sali wykładowej Instytutu Geograficznego Uniwersytetu Wrocławskiego, Plac Uniwersytecki 1

Studenci w sali wykładowej im. H. Steinhausa, Instytut Matematyczny Uniwersytet Wrocławski, Plac Grunwaldzki 2.

Spotkanie studentów z Adamem Michnikiem na Uniwersytecie Wrocławskim w marcu 1981r w ramach tzw. Wszechnicy. Spotkanie odbyło się w Sali Nehringa na Wydziale Filologicznym przy placu Nankiera 15.