uroczyste pożegnanie wrocławskich delegatów na II Kongres Nauki Polskiej (Warszawa, 26-29.06.1973 r.) przez I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu Ludwika Drożdża w Sali Rycerskiej wrocławskiego Ratusza
Portyk nad głównym wejściem do gmachu głównego Uniwersytetu Wrocławskiego. Na słupkach ażurowej balustrady umieszczone są rzeźby autorstwa Jana Albrechta Siegwitza, przedstawiające cztery cnoty kardynalne: Sprawiedliwość, Męstwo, Roztropność i Wstrzemięźliwość (cnoty przedstawiono jako postacie kobiet z siedzącymi u ich stóp puttami trzymającymi atrybuty); na skwerku przed budynkiem widoczna jedna z czterech rzeźb z cyklu: Cztery Pory Roku.
Warszawa, 08-05-1989 (do 27-12-1987) Druk pierwszego numeru Gazety Wyborczej. N/z w środku od lewej Ernest Skalski, Adam Michnik, Helena Łuczywo. Fot. NAF Dementi
uroczyste pożegnanie wrocławskich delegatów na II Kongres Nauki Polskiej (Warszawa, 26-29.06.1973 r.) przez I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu Ludwika Drożdża (na zdjęciu czwarty od prawej) w Sali Rycerskiej wrocławskiego Ratusza; trzeci od prawej Marian Czuliński, przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej we Wrocławiu
uroczyste pożegnanie wrocławskich delegatów na II Kongres Nauki Polskiej (Warszawa, 26-29.06.1973 r.) przez I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu Ludwika Drożdża (na pierwszym planie drugi od lewej) w Sali Rycerskiej wrocławskiego Ratusza; pierwszy od lewej Marian Czuliński, przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej we Wrocławiu
Warszawa, 08-05-1989 (do 27-12-1987) Druk pierwszego numeru Gazety Wyborczej. N/z w środku od lewej Ernest Skalski, Adam Michnik, Helena Łuczywo. Fot. NAF Dementi
Warszawa, 08-05-1989 (do 27-12-1987) Druk pierwszego numeru Gazety Wyborczej. N/z w środku od lewej Ernest Skalski, Adam Michnik, Helena Łuczywo. Fot. NAF Dementi
uroczyste pożegnanie wrocławskich delegatów na II Kongres Nauki Polskiej (Warszawa, 26-29.06.1973 r.) przez I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu Ludwika Drożdża w Sali Rycerskiej wrocławskiego Ratusza; czwarty od prawej (nie licząc dwóch osób częściowo poza kadrem) prof. Tadeusz Porębski, rektor Politechniki Wrocławskiej
uroczyste pożegnanie wrocławskich delegatów na II Kongres Nauki Polskiej (Warszawa, 26-29.06.1973 r.) przez I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu Ludwika Drożdża w Sali Rycerskiej wrocławskiego Ratusza
uroczyste pożegnanie wrocławskich delegatów na II Kongres Nauki Polskiej (Warszawa, 26-29.06.1973 r.) przez I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu Ludwika Drożdża w Sali Rycerskiej wrocławskiego Ratusza; wśród trzech osób w centralnej części kadru odwróconych twarzą do obiektywu pierwszy od lewej prof. Tadeusz Porębski, rektor Politechniki Wrocławskiej
Pochód pierwszomajowy na ulicy Świerczewskiego (dziś Piłsudskiego), zmierzający w kierunku placu PKWN (dziś placu Legionów), na którym tradycyjnie ustawiona była trybuna honorowa.
10 maja 1967 r. we Wrocławiu odbywały się juwenalia. Kulminacyjnym momentem była studencka żakinada na Wzgórzu Partyzantów, gdzie m.in. odbywały się koncerty, otrzęsiny, wybory Hetmana i Miss Żakinady oraz ich "zaślubiny". Kilka minut po godz. 18.00 przewróciła się ławka z widzami, która wypchnęła kamienną balustradę. Część balustrady spadła na tłum na dole wybijając wyrwę w schodach, w którą wpadli uczestnicy imprezy. Rannych zostało 21 osób, z czego 12 w stanie ciężkim przewieziono do III Kliniki Chirurgicznej przy ul. Traugutta. Jedna osoba zmarła (18-letni Zdzisław Jasiński). N/z: w akcji przetransportowania rannych do szpitala, oprócz karetek pogotowia ratunkowego, wzięły także udział samochody prywatne.
Wywóz gruzu z zniszczonych budynków przy pl. Tadeusza Kościuszki przed budową Kościuszkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej, w tle PDT (do lat 90. XX w. największy obiekt handlowy w Polsce,).
Wrocław - widok od strony południowo-wschodniej na Ostrów Tumski i Wyspę Piasek [Wyróżniające się budynki: Biblioteki Uniwersyteckiej "Na Piasku", Kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku oraz Kościoła Świętego Krzyża.].
N/z w centrum kadru Robert Satanowski, dyrektor Opery Wrocławskiej i Zbigniew Kopystyński, po prawej solista opery Tadeusz Prochowski. W tle orkiestra (m. in. Kazimierz Wesołowski i Bolesław Greipner) i hala zajezdni autobusowej nr 7.
N/z delegacja partyjna w hali produkcyjnej Polaru. Od lewej I sekretarz KW PZPR we Wrocławiu Ludwik Dróżdż, sekretarz KC PZPR Stefan Olszowski i dyrektor zakładu Karol Popiel. Nad nimi hasło propagandowe.
N/z zawodnicy (w kolejności) z Szwecji, Anglii Związku Radzieckiego i Polski na chorzowskim Stadionie Śląskim w trakcie finału Drużynowych Mistrzostw Świata w żużlu .
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
