Adam Michnik, ur. 27 X 1946 w Warszawie. 1964-1968 student Uniwersytetu Warszawskiego, kierunek historia, absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydz. Historyczny (1975).w 1962 w szkole średniej współzałożyciel dyskusyjnego Klubu Poszukiwaczy Sprzeczności, uczestnik spotkań Klubu Krzywego Koła. W 1965 zawieszony w prawach studenta za rozpowszechnianie Listu otwartego do członków POP PZPR i do członków uczelnianej organizacji ZMS przy Uniwersytecie Warszawskim Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego, na 2 mies. aresztowany; w 1966 powtórnie zawieszony w prawach studenta za zorganizowanie spotkania z Leszkiem Kołakowskim i Krzysztofem Pomianem w 10. rocznicę Października ’56. Lider tzw. komandosów; 4 III 1968 relegowany z uczelni w związku z przekazaniem Bernardowi Margueritte informacji o demonstracji przeciw zdjęciu ''Dziadów'' Adama Mickiewicza w reż. Kazimierza Dejmka ze sceny Teatru Narodowego, 6 III aresztowany, 8 II 1969 skazany na 3 lata więzienia, we IX 1969 zwolniony na mocy amnestii. W XII 1975 sygnatariusz Listu 59 do Sejmu PRL przeciw planowanym zmianom w Konstytucji. Od IV 1977 członek KOR, następnie KSS KOR.
W okresie od stycznia do marca 1989 uczestnik poufnych rozmów „S” z władzą w Magdalence, uczestnik obrad Okrągłego Stołu. Od V 1989 redaktor naczelny „Gazety Wyborczej” W latach 1989-1991 poseł RP z listy KO „S”, m.in. w Komisji Konstytucyjnej; autor koncepcji rządu koalicyjnego z solidarnościowym premierem (''Wasz prezydent, nasz premier'').