Międzynarodowe zawody o "Błękitną Wstęgę Odry" były organizowane przez Aeroklub Wrocławski i redakcję "Wieczoru Wrocławia" od 1964 r.
Opiekę nad zawodami spadochroniarskimi obejmował przewodniczący Prezydium Rady Narodowej miasta Wrocławia . Początkowo zawody odbywały się na wrocławskim Gądowie następnie na Polu Zlotowym Stadionu Olimpijskiego We Wrocławiu. W ostatnich latach [2010-2022] zawody odbywały się w pobliżu ulicy Zawalnej na międzywale przy moście Trzebnickim.

W ramach konkurencji skakano indywidualnie z 800 m. do celu oraz grupowo z 1000 m. W zawodach spadochroniarskich brali udział zawodnicy z Wrocławia, innych Polskich klubów a także reprezentanci innych krajów: (Francja, Austria, Niemiecka Republika Demokratyczna, Francja, Czechosłowacja, Węgry).

Zbudowany na podwoziu Jelcza 315 MS pierwszy polski specjalistyczny samochód gaśniczy wodno-pianowy. Ciężarówka posiadała kabinę dla 4 osobowej załogi oraz drugą część z 6000 litrowym zbiornikiem i działkami gaśniczymi.
Do 1979 r. wyprodukowano około 600 egzemplarzy pojazdów.

Przed wojną był to jeden z wydziałów Zakładów Linke-Hoffmann oraz Famo.

Po przejęciu miasta przez administrację Polską w 1947 r. rozpoczęto prace nad odgruzowaniem fabryki.

Oficjalnie Fabryka Wielkich Maszyn Elektrycznych we Wrocławiu powstała 1 stycznia 1948 r.
Początkowo Fabryka produkowała proste urządzenia elektryczne, jednak już w drugiej połowie lat 50. coraz większą część produkcji stanowiły generatory i silniki elektryczne, które stały się produktami wykorzystywanymi w całej Polsce a także eksportowanymi go krajów bloku RWPG.

W 1990 r. zakład sprywatyzowano a terenem obecnie nazywanym "Wrocławskim Parkiem Przemysłowym" zarządza jeden z spadkobierców Dolmelu: Dozamel SA.

Urodzona 27.11.1926 r. w Warszawie, córka Aleksandra I Józefy.

ur. 1925-03-28, zm. 2014-06-23

absolwent Politechniki Wrocławskiej, działacz AWS; w 1997 r. pełnomocnik wojewody wrocławskiego ds. usuwania skutków powodzi; w latach 1998-2001 wojewoda wrocławski/dolnośląski

Początkowo po II Wojnie Światowej w Dzierżoniowie funkcjonowały dwa zakłady produkujące sprzęt radiowy.
Państwowa Wytwórnia Lamp Radiowych rozpoczęła pracę 8 listopada 1945 roku w miejsce niemieckiego zakładu produkującego radia przy ulicy Świdnickiej 38. Uruchomieniem produkcji radioodbiorników z częśći niemieckich zajął się Wilhelm Rotkiewicz.
PWLR zajmowała budynki do lat 70., kiedy to przeniesiono zakład do Warszawy o budynki przejęła dzierżoniowska "Diora".

Większy zakład funkcjonował przy ulicy szkolnej 3. Grupa inż. Tadeusza Kiesewettera przejęła i uruchomiła ponownie zakład. W latach 1943-1945 w dawnym budynku przemysłu włókienniczego niemcy zorganizowali sprzętu nawigacyjnego i radiostacji dla marynarki wojennej.
W latach 1945-1946 zajmowano się naprawami i montażem radioodbiorników produkcji niemieckiej. Jesienią 1946 r. wypuszczono pierwsze radia "Ludowe" oparte o schemat niemiecki.
W 1947 r. rozpoczęto produkcję odbiornika AGA na licencji szwedzkiej rok później rozpoczęto produkować Pioniera.
Zakład w latach 50. i 60. produkował radiostacje dla wojska oraz telewizory (Aladyn, Tosca, Szecherezada).

W latach 70. zakład włączono do Zjednoczenia Przemysłowego Unitra, rozpoczęto również produkcję sprzętu audio (także na eksport).

1989 r. przekształcono firmę w spółkę akcyjną. Produkcję kontynuowano w latach 90., rozszerzono także asortyment o np. magnetowidy jednak produkcja stale spadała a sama firma upadła w 2001 roku.